Τις προάλλες, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ.λπ., Α. Μανιτάκης της υπευθύνου ΔΗΜΑΡ, εξομολογήθηκε εν τη αφελεία
του ότι το κράτος θα κρατήσει μόνον εκείνες τις υπηρεσίες και ακίνητα, που δεν θέλει ο ιδιώτης, δηλαδή τη σαβούρα. Ή καλύτερα αυτά τα οποία δεν θα μπορεί να ξεζουμίζει ή εκείνα που δεν θα του αφήνουν εσαεί ένα αξιοσέβαστο και εγγυημένο κέρδος.
Τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού που βγαίνουν στο σφυρί από την συγκυβέρνηση μπορεί να χωριστούν, χοντρικά, σε τρεις κατηγορίες. Στις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, στις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και στις επιχειρήσεις που γεννούν τα χρυσά αβγά. Στις τελευταίες ανήκουν:
1)Τα κρατικά λαχεία, τα οποία πρόλαβε και ξεπούλησε σε κοινοπραξία ΟΠΑΠ-Κόκκαλη, απ’ όπου για διάφορους λόγους κερδισμένος βγαίνει ως εκ θαύματος ο Κόκκαλης και χαμένος ο ΟΠΑΠ,
2) ο ΟΠΑΠ, η διαδικασία πώλησης του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη και
3) ο ΟΔΙΕ.
Σχετικά με τον τελευταίο, με τον οποίον θα ασχοληθούμε σήμερα, η συγκυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ανάμεσα στις 6 που κατέβασε πρόσφατα στη Βουλή, αποφάσισε και την κατάργηση του οργανισμού με σκοπό την παραχώρησή του, αντί ευλόγου τιμήματος βεβαίως βεβαίως, στον πρώτο μουστερή. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 13, παρ. 7, παραχωρεί:
α) Το μη αποκλειστικό δικαίωμα διοργάνωσης και διεξαγωγής ιπποδρομιών στην Ελλάδα και
β) το αποκλειστικό δικαίωμα διοργάνωσης και διεξαγωγής αμοιβαίων στοιχημάτων ελληνικών, αλλά και αλλοδαπών ιπποδρομιών, καθώς και το δικαίωμα διεξαγωγής διαδικτυακού ιπποδρομιακού στοιχήματος, το τελευταίο μέχρι το 2020, οπότε και αίρεται η αποκλειστικότητα.
Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ο οργανισμός θα πρέπει να έχει πωληθεί το πολύ μέσα σε ένα χρόνο, οπότε και τίθεται σε εκκαθάριση. Στο διάστημα αυτό, οι ιπποδρομίες θα διεξάγονται κανονικά και οι εργαζόμενοι θα μπορούν ακόμα να εργάζονται. Μετά; Αντιστοίχημα είναι, εν πολλοίς, ο λόγος ύπαρξης των ιπποδρομιών, το διαδικτυακό είναι ο λόγος για τον οποίο οι ιπποδρομίες σε φυσικό χώρο και χρόνο, με ζωντανά άλογα και αναβάτες, μπορούν και να καταργηθούν. Αυτό ακριβώς το πλεονέκτημα το εξασφαλίζει ο προηγούμενος νόμος, καθότι δεν υποχρεώνει αυτόν που θα αγοράσει τα δικαιώματα του στοιχήματος να διεξάγει ταυτόχρονα και ιπποδρομίες επί ελληνικού εδάφους. Για παράδειγμα, θα μπορεί να στήνει, ας πούμε, ψηφιακές ιπποδρομίες από τον υπολογιστή με ψηφιακά άλογα, ψηφιακό σανό, ακόμα και σε 3D ιπποδρόμιο.
Και γιατί να μας νοιάζουν όλα αυτά; Μα γιατί στον ΟΔΙΕ αυτή τη στιγμή τρώνε ψωμί 606 άτομα, εκ των οποίων οι 86 είναι μόνιμοι, κυρίως σε διοικητικές θέσεις, οι 76 τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων, ενώ η πλειοψηφία (444) είναι έκτακτοι.
Τι σημαίνει έκτακτος υπάλληλος στον ΟΔΙΕ; Είναι ο εργαζόμενος με συμβάσεις κυριολεκτικά της μιας μέρας, άσχετο αν και η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών εργάζεται στον οργανισμό για δεκαετίες, καλύπτοντας πάγιες και διαχρονικές ανάγκες. Μια και δεν είναι σίγουρο ότι το ιπποδρόμιο θα κρατηθεί ανοιχτό, οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, οι προπονητές, οι αναβάτες, καθώς και οι κάθε λογής προμηθευτές, συνολικά κοντά στα 3.000 άτομα, θα βρεθούν εκτός αντικειμένου και στο δρόμο.
Επιπλέον, το στοίχημα, κοινώς τζόγος, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί εκτός κρατικού ελέγχου, ειδικά το διαδικτυακό, το οποίο μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτο και προσβάσιμο 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, ακόμα και σε ανηλίκους.
Ο ΟΔΙΕ σήμερα βρίσκεται στην ίδια μοίρα με τον ΟΣΕ, καθότι αμφότεροι αναγκάστηκαν να συνάψουν υπέρογκα δάνεια για εκσυγχρονισμό και επέκταση.
Ο ΟΔΙΕ για τη μετεγκατάσταση από το Φάληρο στο Μαρκόπουλο πήρε 204 εκατ. ευρώ, τα οποία φορτώθηκαν στην πλάτη του και έτσι εμφανίζεται ζημιογόνος, όπως και ο ΟΣΕ. Παρ’όλη όμως τη μείωση των στοιχημάτων, λόγω κρίσης και δυσκολίας πρόσβασης στο Μαρκόπουλο, ο ΟΔΙΕ ως μονοπώλιο, αν αφαιρεθούν τα τοκοχρεολύσια των περίπου 10 εκατ. ετησίως, παραμένει το κράτος θα μπορούσε, αξιοποιώντας τον, να αντλεί σημαντικά έσοδα και να εξασφαλίζει θέσεις εργασίας.
Διαβάστε το άρθρο «Στημένη… κούρσα πώλησης του ΟΔΙΕ» στην πηγή: Δρόμος της αριστεράς Tης Αλίκης Βεγίρη
