Ακόμη μια σπουδαία αθλήτρια φιλοξενούμε σήμερα. Τη συναντήσαμε στο πρακτορείο ΟΠΑΠ που διατηρεί στην οδό Ελ. Βενιζέλου 88, στη Νέα Σμύρνη. Πρόκειται για τη χάλκινη ολυμπιονίκη στην ιστιοπλοΐα το 2008 στο Πεκίνο και με πάρα πολλές άλλες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις στο ενεργητικό της, Βιργινία Κραβαριώτη.
-Βιργινία, αθλητισμός, δράση και επιχειρηματικότητα είναι το τρίπτυχο στο οποίο κινείσαι όλα αυτά τα χρόνια.
Το συστατικό της επιτυχίας, για έναν νέο αθλητή ποιο είναι; «Ο κάθε αθλητής που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό πρωτίστως θα πρέπει να θέτει τους στόχους του. Κι αυτοί είναι πάντα που βρίσκονται στον κοντινό ορίζοντα των έξι μηνών έως του ενός έτους και τους μακρινούς που είναι στα τέσσερα χρόνια, μέχρι τους ολυμπιακούς αγώνες, ας πούμε. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρει για τι πρέπει να αγωνιστεί, τι θα ήθελε να πετύχει και ανάλογα με τους στόχους που θα βάλει θα φτιαχτεί και το πρόγραμμά του. Εάν ο στόχος είναι να πετύχει μια διάκριση σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα, οι ώρες που πρέπει να αφιερώσει και η προπόνηση που θα κάνει, πρέπει να είναι πιο στοχευμένη και πολύ δυναμική, απ’ ότι να τρέξει σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα».
-Το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνο ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία σου; «Έχω συμμετάσχει σε δυο Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρώτη μου συμμετοχή ήταν στην Αθήνα το 2004, όπου στη μονοθέσια κατηγορία έλαβα την 9η θέση. Μάλιστα, αυτή ήταν η καλύτερη επίδοση που έχει φέρει γυναίκα μέχρι σήμερα στην ηλικία των 19 ετών. Η προσπάθειά μου συνεχίστηκε και το 2008, σε μονοθέσιες κατηγορίες στην αρχή και στη συνέχεια ενώθηκε η ομάδα με τις δυο συναθλήτριες μας κι έτσι ήρθε το μετάλλιο».
-Ποια είναι η σχέση σου σήμερα με τις συναθλήτριές σου Σοφία Παπαδοπούλου και Σοφία Μπεκατώρου; «Διατηρούμε σχέσεις φιλίας, ιδιαίτερα με τη Σοφία την Παπαδοπούλου, αδελφικές θα έλεγα, γιατί είμαστε και πιο κοντά ηλικιακά. Ταυτόχρονα διατηρώ επαφές και με τη Σοφία Μπεκατώρου, παρότι εκείνη έχει και την οικογένειά της».
-Οι χορηγοί πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν στην προσπάθεια ενός αθλητή για να ανέβει ψηλά; «Παίζουν θα έλεγα καθοριστικό ρόλο και μάλιστα χωρίς αυτούς δεν μπορείς να προχωρήσεις σε υψηλό επίπεδο. Κι αυτό διότι τα έξοδα είναι πάρα πολλά, ούτε και η ομοσπονδία μπορεί να σε στηρίζει σε περίοδο οικονομικής κρίσης κι αυτός ήταν ο μεγαλύτερος λόγος που σταμάτησα πρόωρα το 2011. Απ’ όσο ξέρω, οι ομοσπονδίες κάνουν μεγάλη προσπάθεια να επιβιώσουν σήμερα και δεν έχουν τη δυνατότητα να προβούν σε οποιοιδήποτε πρόγραμμα επιχορήγησης».
-Σε ό,τι αφορά το ντόπινγκ, πιστεύεις ότι υπάρχει άγνοια για τις συνέπειές του και τι συμβουλεύεις τα νέα παιδιά; «Στο κομμάτι του ντόπινγκ δεν γνωρίζω και πολλά πράγματα. Άλλωστε, εάν δείτε και στο παρελθόν το δικό μας άθλημα βρίσκεται μακριά απ’ όλα αυτά. Πάντως από τη λίγη εμπειρία που έχω, και άγνοια υπάρχει από τους αθλητές και ίσως να χρειάζεται εδώ και περισσότερη ενημέρωση πάνω σε αυτή τη μάστιγα. Το ΕΣΚΑΝ για παράδειγμα που έχουμε θα μπορούσε να πάρει ανάλογες πρωτοβουλίες».
-Η σχέση σου με το άθλημα ποια είναι σήμερα; «Ασχολούμαι εδώ και τέσσερα χρόνια με την προπονητική και στόχος μας είναι να φέρουμε τα νέα παιδιά στο άθλημα της ιστιοπλοΐας.
Επίσης αυτή τη στιγμή βρίσκομαι και στις μονοθέσιες ολυμπιακές κατηγορίες, με παιδιά που έχουν όνειρο να συμμετάσχουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες».
-Η επιτυχία το 2008 σου έφερε κι ένα πρακτορείο ΟΠΑΠ. Από πότε το διατηρείς και πόσο δύσκολη ήταν στην αρχή η γνωριμία σου με τον χώρο; «Η πρώτη μου σκέψη ήταν μαζί με την οικογένεια μου να δημιουργήσουμε μια επιχείρηση. Οπότε είχα συνοδοιπόρους τους γονείς μου, τους βλέπετε άλλωστε να είναι και σήμερα εδώ, διότι εγώ προσωπικά ασχολούμαι και με άλλα και δεν έχω τον χρόνο να βρίσκομαι πολλές ώρες στην επιχείρηση. Το κοινό στοιχείο είναι ότι έχει να κάνει με τον αθλητισμό, ειδικά το ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια γενικότερα και δεν ένιωσα ότι ήταν ξένο σώμα προς εμένα».
-Το γεγονός ότι πρόσφατα επεκτάθηκε το ωράριο μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα, είναι θετικό ή αρνητικό;
«Είναι κάτι νέο και δεν έχουμε διαμορφώσει ακόμη άποψη, αλλά οι πρώτες ενδείξεις δεν είναι ενθαρρυντικές. Ίσα ίσα που μας έχει αγχώσει περισσότερο θα έλεγα, διότι τόσο αργά είναι πολύ επικίνδυνο στο δικό μας κλάδο».
-Σε ό,τι αφορά το virtual παιχνίδι;
«Αυτό βλέπω πως αρέσει στο κόσμο και φαίνεται ότι θα βοηθήσει ουσιαστικά και στην αύξηση του τζίρου, απλά έχει πιο χαμηλό ποσοστό προμήθειας προς εμάς».
-Το ποσοστό σας μειώθηκε και στα μονά αποδεκτά παιχνίδια, στα οποία γνωρίζουμε ότι γίνονται μεγαλύτερα πονταρίσματα, πόσο σας προβληματίζει αυτή η εξέλιξη;
«Θα έπρεπε να σκεφτούν οι άνθρωποι του ΟΠΑΠ τις πάρα πολλές ώρες που εργαζόμαστε, τα μεγάλα έξοδα προς ΔΕΚΟ, φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές και να μην είχαν οδηγηθεί σε αυτές τις μειώσεις που δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα των πρακτορείων».
-Υπάρχουν κατά τη γνώμη σου ζητήματα στον κλάδο που παραμένουν ακόμη άλυτα; «Βλέπω ότι γενικότερα υπάρχουν προστριβές ,μια με την ομοσπονδία, μια με τον ΟΠΑΠ, αλλά προσπαθούν πιστεύω να βρουν στο τέλος μια κοινή λύση. Επίσης υπάρχει ζήτημα με τον live στοιχηματισμό. Όταν θέλει κάποιος να ποντάρει σε 4-5 παιχνίδια οι αποδόσεις αλλάζουν τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να ολοκληρώσεις τη διαδικασία. Εκεί σαφώς και υπάρχει γκρίνια από τους πελάτες για την καθυστέρηση».
-Η οικογένεια είναι όνειρο για σένα; «Πολύ σημαντικό κομμάτι. Έχουμε μεγαλώσει σε μια πολύ δεμένη οικογένεια, οπότε είναι λογικό κάποια στιγμή να είναι όνειρο και για μένα».
-Το όνομα Νίκος Κακλαμανάκης τι σημαίνει για σένα; «Ο Νίκος είναι ένας πολύ μεγάλος αθλητής. Θαυμάζω τις πέντε συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες και τις πολλές διακρίσεις, ενώ ταυτόχρονα είναι και ένας δυναμικός άνθρωπος που εμπλέκεται μέσα σε κοινωνικά και αθλητικά δρώμενα και βοηθάει πάρα πολύ. Τον αγαπώ τον Νίκο και όλη την οικογένειά του».
Διαβάστε το άρθρο “«Η επέκταση του ωραρίου αυξάνει τους κινδύνους»” του Τάσου Ζαφειράκη στην πηγή “1-2-Χ”
