Η στήλη πληροφορείται από πηγές μέσα στον ΟΠΑΠ ότι ο νομικός Σπύρος Φωκάς, δικηγόρος του επενδυτικού σχήματος της Emma Delta, (που αποκτά το 33%), πέραν της τοποθέτησης του στο ΔΣ του Οργανισμού, τοποθετήθηκε και στο ΔΣ της κατά 67% θυγατρικής «Ελληνικά Λαχεία ΑΕ». Θυμίζουμε ότι η τελευταία έχει αναλάβει τη διαχείριση των κρατικών λαχείων και του Ξυστού, κατόπιν του σχετικού διαγωνισμού.
Πρόκειται για τοποθέτηση με… νόημα, αν λάβουμε υπ όψιν μας τις σκληρές καταγγελίες που έγιναν από πλευράς Emma Delta, σε ότι αφορά:
α) Το καταστατικό και τη συμφωνία μετόχων για τη συγκρότηση της συγκεκριμένης εταιρίας (μέσω αυτών των εγγράφων ο ΟΠΑΠ έχει μεν το 67% των μετοχών, δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά δεν έχει τον πλήρη έλεγχο της Ελληνικά Λαχεία!), που κατά την Emma Delta παραβαίνουν τη συμφωνία παραχώρησης που κατάρτισε το ελληνικό δημόσιο
β) Τις συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ της Ελληνικά Λαχεία και των άλλων δύο μετόχων της (δηλαδή της Intralot και της Scientific Games), σε ρόλο προμηθευτών.
Πρόκειται για συμφωνίες που έχουν χαρακτηριστεί από την Emma Delta ως υπέρογκες από πλευράς τιμήματος και αντίθετες, όχι μόνο με τα συμφέροντα του ΟΠΑΠ, αλλά και με τα συμφέροντα του Δημοσίου.
Νόημα όμως έχει και μια μετοχική μεταβολή στην «Ελληνικά Λαχεία», η οποία αν και ελάχιστη σε μέγεθος σηματοδοτεί την πλήρη και τυπική αποχώρηση της Lottomatica από την μετοχική σύνθεση.
Για όσους δεν το θυμούνται, η συγκεκριμένη εταιρία, ίσως το μεγαλύτερο διεθνές όνομα στο χώρο του gaming, ήταν αρχικά μέλος της κοινοπραξίας για την απόκτηση των λαχείων, έχοντας μάλιστα το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό, της τάξεως του 33%, το οποίο εν συνεχεία απέκτησε ο ΟΠΑΠ, που ως τότε είχε το 34%.
Γιατί συνέβη αυτό; Διότι μετά την υποβολή της αρχικής προσφοράς, ο τότε πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Τάκης Αθανασόπουλος απαίτησε σημαντικότατη άνοδο του τιμήματος, πετώντας κυριολεκτικά στα σκουπίδια την αποτίμηση που είχε κάνει (για λογαριασμό του… ΤΑΙΠΕΔ) ανεξάρτητος εκτιμητής.
Όπως είχε τότε καταγράψει το Euro2day.gr, αυτή η «ετσιθελική» άνοδος του τιμήματος, έγινε αποδεκτή από τον «κρατικό» ΟΠΑΠ και τους άλλους δύο μετόχους (Intralot και Scientific Games), όχι όμως και από την Lottomatica, που θεώρησε ότι δεν την συμφέρει επενδυτικά.
Έτσι, η Lottomatica παρέμεινε τυπικά μέλος της κοινοπραξίας έχοντας μία μετοχή (το προέβλεπαν οι συμφωνίες μεταξύ των μελών της κοινοπραξίας) ενώ τις υπόλοιπες μετοχές ΔΕΝ τις πήραν οι δύο μικρότεροι μέτοχοι, (που είχαν από 16,5%), όπως ίσως θα ανέμενε κάποιος παρατηρητής, αλλά ο… ΟΠΑΠ.
Ο οποίος έφτασε έτσι το 67%, πληρώνοντας και το αντίστοιχο τίμημα στο κράτος, αλλά χωρίς να έχει τα δικαιώματα της απόλυτης πλειοψηφίας.
Εξίσου ενδιαφέρον όμως είναι ότι εκείνη την περίοδο συμφωνήθηκαν και τα ποσοστά επί του τζίρου που θα λαμβάνουν ως προμηθευτές οι άλλοι δύο μέτοχοι, οι οποίοι και συναίνεσαν στην αύξηση του τιμήματος.
Διότι από τότε υπήρχαν πληροφορίες ότι οι συμφωνίες αυτές θα καταρτιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε κάποια μέλη της κοινοπραξίας να βγάζουν μεγάλο κέρδος ως προμηθευτές, κι όχι κατ’ ανάγκην ως μέτοχοι!
Κι έτσι να έχουν κάθε λόγο να συναινέσουν στην αύξηση του τιμήματος.
ΥΓ: Κρατήστε στην μνήμη σας αυτή την υπόθεση, διότι μάλλον θα έχει και… ουρά!
Διαβάστε το άρθρο “Ελληνικά Λαχεία: Μετοχικές και διοικητικές αλλαγές με… νόημα!” στην πηγή www.euro2day.gr
