Οι εξελίξεις στο μέτωπο του διαγωνισμού για τα Κρατικά Λαχεία είναι αναμφίβολα πρόκριμα και για τον ΟΠΑΠ, για τον οποίο
επίσης οι ενορχηστρωμένες διαρροές από ΤΑΙΠΕΔ και Μαξίμου λειτουργούν ως «λαγός» προκειμένου να προδιαγράψουν στο «υποσυνείδητο» της κοινής γνώμης το πού θα κάτσει η μπίλια. Τόσο ως προς τους αναδόχους όσο και ως προς το τίμημα.
Πού μας οδηγούν αυτά; Με χρηματιστηριακή αποτίμηση της τάξης των 1,7 δισ. ευρώ, η «λογική» του ΤΑΙΠΕΔ για πώληση στην αγοραία αξία τοποθετεί το 33% της συμμετοχής που έχει το ελληνικό Δημόσιο κοντά στα 550-570 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για ένα ποσό που εδώ και εβδομάδες «παίζει» για τον ΟΠΑΠ. Πρόκειται για τίμημα ιδιαίτερα χαμηλό για έναν Οργανισμό που παρουσιάζει κύκλο εργασιών 2,94 δισ. ευρώ και κέρδη 371,4 εκατ. ευρώ στο 9μηνο. Για το άμεσο μέλλον (2013) οι χρηματιστηριακές προβλέπουν σταθεροποίηση με υποχώρηση των κερδών κατά 10%, αλλά και αναθεώρηση της τιμής στόχου για τη μετοχή στα 6,4 από τα 6 ευρώ. Κάπου εδώ όμως μπαίνουν και άλλοι παράγοντες που αλλάζουν πολύ το σκηνικό από τα απλά λογιστικά:
Πρώτον: Ο ΟΠΑΠ, στη διετία της κρίσης, παρά τη δραματική συρρίκνωση των μεγεθών του και την επιδείνωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος κατορθώνει να παρουσιάζει αξιοσημείωτη σταθερότητα. Στο εξάμηνο των ετών 2011 και 2012 (για τα οποία υπάρχουν δημοσιευμένα συγκριτικά στοιχεία) ο τζίρος ήταν 2,1 δισ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ αντίστοιχα.
Δεύτερον: Την ίδια περίοδο 2011 · 2012 τα κέρδη παραμένουν επίσης σταθερά στα 359 εκατ. και 324 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Κάτι που σημαίνει ότι ο ΟΠΑΠ είναι ένας ισχυρός Οργανισμός με σημαντική προοπτική για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας.
Τρίτον: Χάρη στις οικονομικές αυτές επιδόσεις, ο ΟΠΑΠ έχει σημαντική μερισματική απόδοση (έστω και αν δεν είναι στα επίπεδα των χρυσών ημερών της περασμένης δεκαετίας) που συνεισφέρει ΜΟΝΟ για το 1 Δημόσιο 160 εκατ. ευρώ για τη χρήση του 2010 και περίπου 140 για τη χρήση του 2010. Δηλαδή ο ΟΠΑΠ ακόμη και στα πιο δύσκολα χρόνια τροφοδοτεί με ζεστά εκατομμύρια το κράτος.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να γνωρίζει κανείς κάτι περισσότερο από πρόσθεση του δημοτικού σχολείου, για να αντιληφθεί ότι το «εύλογο τίμημα» που προσδιορίζει το ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι κάτι περισσότερο από αυτό που παράγει ο οργανισμός ως κέρδη και μερισματική απόδοση σε έναν μόλις χρόνιο! Δηλαδή, εφόσον ο ΟΠΑΠ κλείσει τον χρόνο με κέρδη κοντά στα 430 εκατ. ευρώ (αν συνυπολογιστεί ότι στο εννεάμηνο ήταν 374 εκατ.) και σε αυτά προσθέσουμε τα 140 εκατ. της μερισματικής απόδοσης μόνο για το κράτος ξεπερνάμε τα 550 εκατ. που από το καλοκαίρι τα συστημικά ΜΜΕ διαλαλούν ότι θα εισπράξουμε από την πώληση.
Η πώληση ενός οργανισμού, ο οποίος παράλληλα διαθέτει σημαντικό ταμείο και ευρύτερο κοινωνικό ρόλο, σε τόσο χαμηλά επίπεδα είναι προφανώς ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Ακόμη και στα 750 εκατ. να ανέβει το τίμημα, όπως ορισμένοι υποστηρίζουν, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψει τη διεθνή πρακτική που αναφέρει ότι το ελάχιστο τίμημα για την πώληση ενός κερδοφόρου οργανισμού γίνεται στη φάση των κερδών της τελευταίας πενταετίας. Εκεί, όμως, το κόστος για τους ενδιαφερόμενους θα ανέβει πολύ…
Και με την κυβέρνηση να επείγεται να δείξει έργο στους δανειστές της, φαίνεται πως δεν θα υπάρξει άλλη επιλογή από αυτήν του εξευτελισμού. Άλλωστε η εικόνα που εμφανίζουν τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις είναι τραγική Για το 2012 η αρχική πρόβλεψη μιλούσε για έσοδα 11 δισ. ευρώ, αλλά «κόντυνε» στα 4,7 δισ. ευρώ, ενώ το καλοκαίρι επαναπροσδιορίστηκε μόλις στα 3 δισ. ευρώ, για να φτάσει τελικώς σε μηδενικά επίπεδα: 100 εκατ. ευρώ, που θα ανέβουν σε 250 εκατ. με την προϋπόθεση της είσπραξης των 150 εκατ. από τα Λαχεία… Αντίστοιχα, με βάση το χρονοδιάγραμμα του Μνημονίου, μέχρι το τέλος του 2013 προβλέπονται έσοδα 3,4 δισ. ευρώ, με την αποτίμηση των εταιρειών στα τραγικά επίπεδα που περιγράψαμε πιο πάνω. Και κάπως έτσι, μιλάμε για απλό ξεπούλημα…
Διαβάστε το άρθρο: «Οι 7 του ΟΠΑΠ» , στην πηγή: ΠΟΝΤΙΚΙ
