Τον περασμένο Ιούλιο η τότε διοίκηση του ΟΠΑΠ, υπό τον Γιάννη Σπανουδάκη, ανακήρυξε την Intralot «προτιμητέο» τεχνολογικό πάροχο,
στα πλαίσια σχετικού διαγωνισμού. Κι αμέσως μετά ο κ. Σπανουδάκης… «εκπαραθυρώθηκε», με πρωτοφανείς διαδικασίες.
Έκτοτε όμως, η νέα διοίκηση Λουρόπουλου διαπραγματεύεται αρειμανίως με την Intralot και ταυτόχρονα πληρώνει στην εταιρία του κ. Κόκκαλη περίπου… 5,5 εκατ. ευρώ το μήνα- ενώ παράλληλα τρέχουν υποτίθεται «ολοταχώς» οι διαδικασίες για την αποκρατικοποίηση του Οργανισμού.
Όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά.
Αυτό που δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό, είναι ότι ο περίφημος πλέον διαγωνισμός προέβλεπε ισχύ της προσφοράς εκ μέρους των διεκδικητών για 9+9 μήνες, από την ημερομηνία υποβολής των προσφορών. H περίοδος αυτή λήγει σε περίπου 2 μήνες και συγκεκριμένα, την 9η Απριλίου του 2013! Άρα μετά από αυτή την ημερομηνία η Ιntralot έχει το δικαίωμα να… ανακαλέσει την προσφορά τηςΚι αυτό έχει τεράστια σημασία. Πρώτον διότι στα πλαίσια του διαγωνισμού η Intralot πιεζόταν να προσφέρει εύλογο τίμημα προκειμένου να τον κερδίσει. Και δεύτερον, διότι ο ΟΠΑΠ, τρέχει ήδη με συστήματα της Ιntralot, επί τη βάση της συμφωνίας του 2010, η οποία παρατάθηκε μεν για δύο έτη -και προέβλεπε ακόμη 4 τρίμηνες παρατάσεις- θα λήξει όμως τον Ιούλιο του 2013.
Με άλλα λόγια αν δεν αλλάξει κάτι, ο ΟΠΑΠ μένει με τα συστήματα της Intralot, αλλά χωρίς… συμβάσεις. Παλαιές ή νέες.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν αγοραστής του ΟΠΑΠ μετά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης δεν είναι το σχήμα που έχει δημιουργήσει η Ιntralot, ο νέος ιδιοκτήτης θα βρεθεί να διαπραγματεύεται με μηδενική ισχύ, ενώ η Ιntralot θα βρεθεί σε θέση αδικαιολόγητα ισχυρής διαπραγματευτικής ισχύος, χωρίς καν να δεσμεύεται απο την προσφορά της.
Είναι λοιπόν εύλογο ότι με αυτή τη μεθόδευση ο ΟΠΑΠ και ο νέος ιδιοκτήτης του δένονται «χειροπόδαρα» με την Intralot που «θα μπορεί να ζητήσει ότι θέλει», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στέλεχος της αγοράς που έχει γνώση της υπόθεσης.
Πως φτάσαμε όμως ως εδώ, με δεδομένο ότι οι δεσμευτικές προσφορές των ενδιαφερόμενων προς τον ΟΠΑΠ, κατατέθηκαν το Νοέμβριο του 2011 και η Ιntralot ανακηρύχτηκε μόνος διεκδικητής τον Ιούλιο του 2012;
Φτάσαμε διότι έκτοτε η διοίκηση Λουρόπουλου εμφανίζεται να διαπραγματεύεται ακαταπόνητα αλλά χωρίς… αποτέλεσμα, το οικονομικό τίμημα και την διάρκεια της σύμβασης. Επί σχεδόν επτά μήνες.
Όλο αυτό το διάστημα, η διοίκηση του ΟΠΑΠ «συζητά» με την Ιntralot ενώ ταυτόχρονα με βάση τους όρους της υφιστάμενης (και διαρκώς… ανανεωνόμενης) σύμβασης, πληρώνει σε αυτή κάθε μήνα 4,75 εκατ. ευρώ συν το 8% του τζίρου ορισμένων παιχνιδιών του, δηλαδή αθροιστικά περίπου 5,5 εκατ. ευρώ.
Σε ετήσια βάση, το ποσό ανέρχεται σε 65-67 εκατ. ευρώ και θεωρείται υπέρογκο, ιδίως αν ληφθεί υπ όψιν ότι με τα νέα δεδομένα στη φορολόγηση του «καθαρού τζίρου» τα κέρδη του Οργανισμού για το 2013, εκτιμώνται από ορισμένους αναλυτές στην περιοχή των 120-150 εκατ. ευρώ ετησίως.
Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι με αυτό τον τρόπο της ατέρμονης διαπραγμάτευσης «ροκανίστηκε» ο χρόνος. Ο ΟΠΑΠ δεν πίεσε αρκούντως ώστε να κλείσει σύντομα μια συμφέρουσα συμφωνία, αλλά και δεν αναζήτησε έγκαιρα εναλλακτικές, όταν είχε ακόμη τα χρονικά περιθώρια. Κι αυτό φαίνεται να υποκρύπτει συγκεκριμένο σκοπό, όπως υποστηρίζουν πηγές της αγοράς.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, όλο αυτό το διάστημα κι ενώ η Ιntralot απολαμβάνει τα υψηλότατα έσοδα των «ανανεώσεων», φαίνεται ότι προετοιμάζεται η μακροχρόνια δέσμευση του Οργανισμού με τα συστήματα της Ιntralot, ενόψει του διαφαινόμενου πρωτοφανούς «αδιεξόδου» που περιγράψαμε στην αρχή, με μια «αναγκαία» υπογραφή στο… «παρά πέντε».
Δηλαδή με κάλυψη του αδιεξόδου που η ίδια η διοίκηση του ΟΠΑΠ και του ΤΑΙΠΕΔ επέτρεψε να δημιουργηθεί, προωθείται η τελική κατακύρωση του διαγωνισμού στην Ιntralot, που θα δεσμεύσει τον επόμενο ιδιοκτήτη για αρκετά χρόνια.
Κάτι τέτοιο όμως, όπως σημειώνει στέλεχος Investment Banking, αποτελεί «πρωτοφανή εύνοια προς το σχήμα διεκδίκησης του ΟΠΑΠ από την Intralot, όχι μόνο διότι τον δεσμεύει τεχνολογικά μαζί της για πολυετές διάστημα, αλλά και γιατί προσφέρει στην Intralot μια νέα πολυετή ροή εσόδων- από τον Οργανισμό- την οποία η τελευταία μπορεί να προεξοφλήσει προκειμένου να χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους εξαγοράς των… μετοχών του». Και συμπληρώνει «πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, πριν την ολοκλήρωση των διαδικασιών, εις βάρος των υπολοίπων ενδιαφερόμενων;»
Προφανώς οι ευθύνες για την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί βαραίνουν τόσο την υπό τον κ. Κώστα Λουρόπουλο διοίκηση του ΟΠΑΠ όσο και την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ, υπο τον κ Τάκη Αθανασόπουλο. Και δεν αποκλείεται να αποδοθούν σύντομα.
Ιδίως αν περάσει η άποψη όσων όψιμα επιδιώκουν την αναβολή του διαγωνισμού (με πρόσχημα και άλλα νομικά θέματα). Διότι τυχόν αναβολή θα προκαλέσει έντονες τριβές της κυβέρνησης με την τρόικα και ιδιαίτερα με το ΔΝΤ που έχει προειδοποιήσει ότι αν οι αποκρατικοποιήσεις δεν τρέξουν με ικανοποιητικούς ρυθμούς, θα πρέπει να αντικατασταθεί η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, από ξένους ειδικούς!
Ο χρόνος κινδυνεύει να εξαντληθεί και ασφαλώς προκειμένου να διατηρηθεί εντός τροχιάς η «αποκρατικοποίηση-σημαία», όπως αποκαλούν πολλοί ξένοι την περίπτωση του ΟΠΑΠ οι πρωτοβουλίες θα πρέπει πλέον να προέλθουν από την ίδια την κυβέρνηση.
Ένα πρώτο δείγμα γραφής άλλωστε προς αυτή την κατεύθυνση- και μια μικρή νίκη της διαφάνειας και της ισότητας έναντι των διαγωνιζόμενων- αποτέλεσε η γνωστοποίηση νομοθετικής ρύθμισης που θα επιτρέψει, επιτέλους, στους ενδιαφερόμενους για τον ΟΠΑΠ, να πληροφορηθούν ισότιμα τις συμβατικές του υποχρεώσεις, ασχέτως των «απορρήτων» που επί χρόνια κρατούσαν στο σκοτάδι ακόμη και την ελληνική Βουλή.
Διαβάστε το άρθρο: Πώς δένουν «χειροπόδαρα» ΟΠΑΠ με Ιntralot, στην πηγή: euro2day
