Σενάρια για τα ποσά χρηματοδότησης που θα υποχρεωθούν να «σηκώσουν» οι διεκδικητές για την ιδιωτικοποίηση
του ΟΠΑΠ, άρχισαν ήδη να κυκλοφορούν στην αγορά, δεδομένου ότι η ρευστότητα είναι εξαιρετικά περιορισμένη όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και ΓΙΑ την Ελλάδα, στις τρέχουσες συνθήκες.
Ρόλο επίσης παίζει και το γεγονός ότι τα leveraged buy outs (ισχυρή μόχλευση των ιδίων κεφαλαίων με δανεισμό) που ήταν πολύ της… μόδας την εποχή των «παχιών αγελάδων», δεν έχουν πλέον ιδιαίτερη απήχηση.
Στο πλαίσιο αυτό εκπόνησε και η στήλη το δικό της, με τις εξής «παραδοχές»:
–Ως προς το τίμημα, ότι θα είναι 0%, 20% ή και 40% υψηλότερο από την τρέχουσα τιμή της μετοχής, ανεβάζοντας τη συνολική αξία της συναλλαγής στα 500, 600 και 700 εκατ. ευρώ, κατ αντιστοιχία
-Ως προς το ποσοστό συμμετοχής των εμφανισθέντων διεκδικητών, ετέθη το ελάχιστο δηλαδή το 34% που απαιτείται για να παραμείνουν leaders, όπως απαιτεί ο διαγωνισμός, σε τυχόν κοινοπραξίες που θα σχηματιστούν σε δεύτερη φάση.
Εξαιρώντας τα μεγάλα funds που προφανώς έχουν έτοιμο ζεστό χρήμα για να συμμετάσχουν, προκύπτει ότι εταιρίες operators όπως η Gauselman και η Playtech, αλλά και η Intralot θα πρέπει να καταβάλλουν ποσά ύψους από 170 εκατ. ευρώ (με συνολικό τίμημα τα 500 εκατ. ευρώ) έως και σχεδόν 240 εκατ. ευρώ (με τίμημα στα 700 εκατ. ευρώ).
Ειδικότερα, η Intralot που τώρα εμφανίζεται αποκλειστικά μέσω δύο εταιρειών του ομίλου, θα πρέπει να διασφαλίσει αυτό το ποσό (από 170 έως 240 εκατ. ευρώ) ακόμη κι αν τελικά εξελιχθεί σε leader μιας ευρύτερης κοινοπραξίας, προκειμένου να διαθέτει το απαιτούμενο ποσοστό 34%.
Ομοίως η Gauzelman με την Playtech (το ποσοστό 4% που έχει η Halveston του κ. Κοπελούζου στην τριάδα της κοινοπραξίας, είναι έτσι κι αλλιώς περιορισμένο) ακόμη κι αν αρκεστούν σε ποσοστό της τάξεως του 34% σε ένα ευρύτερο τελικά σχήμα θα πρέπει (με βάση τα ποσοστά που εμφανίστηκαν μεταξύ τους στο φάκελο της διεκδίκησης) να «βρουν» από 94 εκατ. έως 131 εκατ. ευρώ η πρώτη- και από 70 έως 98 εκατ. ευρώ η δεύτερη.
Όπως προκύπτει λοιπόν, τα «κουκιά» που πρέπει να μαζευτούν σε ζεστό χρήμα, είναι πολλά ενώ αν δεν υπάρξουν ευρύτερα σχήματα, οι χρηματοδοτικές απαιτήσεις… τριπλασιάζονται.
Τι δείχνει όμως αυτή η άσκηση;
Καταρχάς ότι η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων στο διαγωνισμό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι έχουν διασφαλίσει τη χρηματοδότηση που απαιτείται για να διεκδικήσουν τον ΟΠΑΠ.
Στην περίπτωση των operators τα ποσά είναι σημαντικά, ακόμη κι αν αρκεστούν σε συμμετοχή 34% σε μια ευρύτερη κοινοπραξία. Για την ακρίβεια, σε ορισμένες περιπτώσεις εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις συνολικές δυνατότητες επενδύσεων των εταιρειών αυτών, σε ετήσια βάση.
Αυτό σημαίνει πως, είτε θα πρέπει να διασφαλιστεί δανειακή χρηματοδότηση, είτε θα πρέπει να γίνουν σημαντικές αυξήσεις κεφαλαίου.
Όμως, τίποτε από τα δύο δεν είναι εύκολο ή «φτηνό» στην εποχή μας, ιδιαίτερα όταν τα λεφτά πρόκειται να διοχετευθούν στην ελληνική αγορά, για τους λόγους που όλοι ξέρουμε.
Υπό αυτή την έννοια, δεν αποκλείεται η κατάσταση που θα εμφανιστεί στο στάδιο των δεσμευτικών προσφορών να είναι πολύ διαφορετική από αυτή που είδαμε στην διαδικασία «εκδήλωσης ενδιαφέροντος».
Περισσότερα όμως επ αυτού… αύριο!
Διαβάστε το άρθρο: ΟΠΑΠ: Οι διεκδικητές και τα… «κουκιά», στην πηγή: Euro2day
