Υπηρετεί για πάνω από 20 χρόνια το άθλημα του χάντμπολ κι έχει αγωνιστεί για 11 χρόνια στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες.
Έχει επίσης σπουδαίες επιτυχίες στην εθνική ομάδα, με την οποία συμπλήρωσε 200 συμμετοχές κι έχει κατακτήσει, εκτός των άλλων και την 6η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Πρόκειται για τον διεθνή ακραίο χειροσφαιριστή Σπύρο Μπαλωμένο, τον οποίο συναντήσαμε στο πρακτορείο ΟΠΑΠ που διατηρεί στην οδό Δεκελείας 45 στη Νέα Φιλαδέλφεια.
-Σπύρο, είσαι από τους ελάχιστους αθλητές του χάντμπολ που έχει διαγράψει σπουδαία καριέρα και στο εξωτερικό…
«Ναι, ξεκίνησα σε μικρή ηλικία από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας, που ήταν το σωματείο το οποίο με ανέδειξε. Σε ηλικία 22 ετών μεταγράφηκα στη Σουηδία και στην ομάδα της Γκούιφ, όπου αγωνίστηκα για δυο χρόνια και στη συνέχεια πήγα στην πρωταθλήτρια Σουηδίας Σάβεχοφ, όπου την πρώτη χρονιά κερδίσαμε το πρωτάθλημα και την επόμενη βγήκαμε δεύτεροι. Από εκεί πήρα μεταγραφή στη Γερμανία, όπου αγωνίστηκα επαγγελματικά για τέσσερα χρόνια στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Στη συνέχεια πήγα στη Νορβηγία για ένα χρόνο, ακολούθησαν Αυστρία και Γαλλία και μετά από 11 χρόνια επέστρεψα το 2012 στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, με την οποία κατάκτησα το νταμπλ, ενώ την επόμενη χρονιά ξαναπήγα στην Αυστρία και παρέμεινα εκεί για ακόμη έναν χρόνο».
-Για τη σημερινή σου ομάδα το Σεριφάτο;
«Το Σεριφάτο είναι μια νεοφώτιστη ομάδα στο Αίγιο, με την οποία συνεργάστηκα αυτή τη χρονιά με στόχο να παραμείνει στην κατηγορία. Τελικά τα καταφέραμε σχετικά άνετα θα έλεγα. Άλλωστε οι άνθρωποι στην ομάδα και συγκεκριμένα ο πρόεδρος κ. Παπασταύρου, που ηγείται της προσπάθειας αυτής, έχει τη διάθεση να κάνει και καλύτερα πράγματα στη συνέχεια».
-Τελικά από την πολύχρονη καριέρα σου στο εξωτερικό, πόσο ικανοποιημένος είσαι;
«Εκεί όλα αυτά τα πρωταθλήματα λειτουργούν σε επαγγελματικά πρότυπα. Από τους παράγοντες, τις υποδομές, τη μισθοδοσία! Στη χώρα μας υπάρχουν τα σωματεία μόνο για τους παράγοντες και όχι οι παράγοντες για τα σωματεία!».
-Ήσουν για πολλά χρόνια μέλος της εθνικής ομάδας με 200 συμμετοχές, γιατί σταμάτησες πρόωρα;
«Ξεκίνησα στις μικρές ομάδες το 1996 και το 1998 είχα την πρώτη συμμετοχή μου στην Ανδρών, στην οποία παρέμεινα μέχρι το 2013. Είμαστε μια φουρνιά παιχτών η οποία σταμάτησε βίαια θα έλεγα και ίσως κατ’ εντολή, με τη δικαιολογία της ανανέωσης. Πάντα μια ανανέωση έχει μικρό κόστος και βοηθά στο να μην υπάρχει και αντίλογος».
-Απόφαση προπονητή δηλαδή;
«Από την ομοσπονδία ξεκίνησε και εκδηλώθηκε μέσα κι από τον προπονητή. Ήμασταν δυο-τρεις αθλητές που αγωνιζόμασταν στο εξωτερικό και σίγουρα θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε λίγα χρόνια ακόμη την εθνική ομάδα, έτσι ώστε να έρθουν και τα νέα παιδιά από πίσω».
-Η μεγαλύτερη επιτυχία της Εθνικής ήταν η 6η θέση στους Ολυμπιακούς της Αθήνας;
«Ναι, μαζί με την 6η θέση που κατακτήσαμε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών το 2005. Υπήρξαν κι άλλες επιτυχίες, τόσο με την 8η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων, είτε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την 7η θέση, όπως και με την 4η θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων το 1997».
-Αυτή η επιτυχία της Αθήνας πόσο βοήθησε το άθλημα και εσάς τους ίδιους τους αθλητές στη συνέχεια;
«Και βέβαια βοήθησε. Καταρχήν έπεσαν όλα τα βλέμματα του παγκοσμίου χάντμπολ επάνω μας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πάρουν αρκετοί αθλητές μεταγραφή στις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και συγκεκριμένα στη Γερμανία. Για μια πενταετία περίπου η Εθνική απαρτιζόταν από αρκετούς αθλητές που αγωνιζόμασταν στο εξωτερικό! Επίσης και το παγκόσμιο της Τυνήσιας έδωσε πολλά. Δεν είχαμε, όμως, καθόλου καλή διαχείριση της επιτυχίας και ήμασταν κάκιστοι σε αυτό. Διότι θα μπορούσε αυτή η Εθνική με καλύτερη οργάνωση να πετύχει περισσότερα στη συνέχεια. Όμως, οι ίδιοι οι παράγοντες χρησιμοποίησαν την επιτυχία για δικό τους όφελος και όχι για το καλό του αθλήματος και αυτό ήταν κάτι πολύ στενάχωρο».
-Να περάσουμε τώρα στην επιχειρηματικότητα και στο πρακτορείο ΟΠΑΠ που διατηρείς. Τελικά δίκαιες ή άδικες οι αντιδράσεις και οι απεργίες που ξεσήκωσαν οι νέες συμβάσεις;
«Αυτή η τελευταία μέρα ήταν που λειτούργησε και το συνδικαλιστικό όργανο των πρακτόρων. Αυτό για μένα ήταν μια άσχημη στιγμή, διότι δεν υπήρξε κοινή γραμμή, κοινό μέτωπο ας πούμε κι έδωσαν εντολή να πράξει ο καθένας ό,τι νόμιζε καλύτερο για τον εαυτό του. Η ομοσπονδία θα έπρεπε να επιμείνει μέχρι τέλους και να υπερασπιστεί όλους τους πράκτορες, είτε είναι δυνατοί, είτε αδύναμοι. Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος της».
-Θεωρείς ότι θα μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα και δεν τα έκανε;
«Θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχει κάνει κινήσεις πολύ πιο πριν και να μην μπλέκει τις όποιες εκλογές με αυτά τα σημαντικά θέματα που μπήκαν στο τραπέζι. Για παράδειγμα να χάνεις την άδεια σου χωρίς να μπορείς να την πουλήσεις ή να δέχεσαι τη μείωση της προμήθειάς σου σε μια εποχή όπου ήρθαν και οι ασφαλιστικές και φορολογικές επιβαρύνσεις, δεν είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημά; Επενδύεις αρκετά χρήματα και να μην μπορείς κάποια στιγμή να το πουλήσεις για να κάνεις απόσβεση;».
-Υπάρχουν κατά την άποψή σου άλλα σημαντικά ζητήματα προς επίλυση στον κλάδο;
«Το κόστος ενός πρακτορείου σε λειτουργικά έξοδα είναι πλέον πολύ υψηλό. Το ωράριο επίσης είναι τόσο πολύ μεγάλο που δεν βγαίνει με έναν και δυο υπαλλήλους.
Θα πρέπει ακόμα να μπει και ιππόδρομος, διότι όταν υπάρχει ανταγωνισμός κι έχει ο διπλανός σου, εσύ τι θα κανείς, δεν θα βάλεις; Οπότε ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο τα λειτουργικά έξοδα».
-Οι φίλοι των παιχνιδιών συνήθως τι σας επισημαίνουν;
«Έχουμε γίνει το κέντρο ψυχολογίας και διαχείρισης παραπόνων! Περισσότερο εστιάζουν στα μειωμένα κέρδη στο Κίνο, όπως οι ίδιοι επικαλούνται, συγκριτικά με παλιότερα. Μάλιστα, πολλοί λένε ότι όσο πέφτει ο τζίρος τόσο μειώνει η εταιρεία και τις επιστροφές στους νικητές».
-Ο τζίρος έχει πτωτική ή ανοδική πορεία στο δικό σου πρακτορείο;
«Συγκριτικά με πέρυσι αυτή η χρονιά ήταν σαφώς πιο πιεσμένη, αλλά βλέπω όλο και περισσότερο κόσμο να έρχεται, ποντάροντας, όμως, με μικρότερα ποσά».
-Κλείνοντας, πώς θα ήθελες να ολοκληρώσεις;
«Ελπίζω η κοινωνία να αντέξει και να ανταπεξέλθει σε αυτά που συμβαίνουν γύρω της. Τα πρακτορεία να μπορέσουν να κρατήσουν με αξιοπρέπεια τη δύναμή τους και χωρίς να χρειάζεται να τρώει ο ένας τον άλλον. Και στον αθλητισμό να γλιτώσουμε από τους παράγοντες που αντί να κάνουν εγκαταστάσεις και υποδομές, έχουν κάνει οι ίδιοι εγκατάσταση σε καρέκλες!».
Διαβάστε το άρθρο με τίτλο ” «Οι πράκτορες έχουμε γίνει κέντρο διαχείρισή παραπόνων!» ” του Τάσου Ζαφειράκη, στη πηγή ”1-2-Χ”
