Σοβαρή ζημιά, πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, στο ελληνικό Δημόσιο επιχειρεί να προκαλέσει η διοίκηση του ΟΠΑΠ. Σε συνέχεια της γνωστοποίησης των μέτρων που περιλαμβάνονται στη λίστα Βαρουφάκη για πρόσθετα έσοδα, στα οποία περιλαμβάνονται και αυτά από τη ρύθμιση και έκδοση αδειών για τυχερά παιχνίδια στο Διαδίκτυο, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΠΑΠ Α.Ε., Καμίλ Ζίγκλερ, στο πλαίσιο της ανακοίνωσης των ετήσιων αποτελεσμάτων της ΟΠΑΠ αυτήν την εβδομάδα, κάλεσε την κυβέρνηση «να σεβαστεί το αποκλειστικό δικαίωμα που έχει η ΟΠΑΠ μέχρι το 2020 στον διαδικτυακό στοιχηματισμό, βάσει και της συμφωνίας που έχει υπογράψει». Ο ίδιος ανέφερε και την πρόθεση του –σε αντίθετη περίπτωση- να ασκήσει κάθε νομικό δικαίωμα. Έτσι, τα υπαρκτά έσοδα του Δημοσίου από τις 24 εταιρείες, τα οποία αναμένεται να διευρυνθούν μάλιστα τα επόμενα χρόνια με την τελική ρύθμιση της αγοράς και την έκδοση αδειών, πρακτικά θα μηδενίζονταν.
Το επιχείρημα του ΟΠΑΠ, πως του ανήκει το δικαίωμα για το διαδικτυακό στοίχημα έως το 2020, δεν ευσταθεί. Για πολλούς λόγους, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι:
■ Το ελληνικό Δημόσιο ορίζει σε σχετικό νόμο (Ν. 4002/2011. Αρθρο 45, παρ. 1): «Η διεξαγωγή στην ελληνική επικράτεια τυχερών παιγνίων μέσω του Διαδικτύου (Internet) ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Δημοσίου, που την ασκεί μέσω ειδικά αδειοδοτημένων παρόχων».
■ Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον τελευταίο χρόνο έχει απορρίψει κάθε σχετικό ισχυρισμό του ΟΠΑΠ, πως έχει πληρώσει και αποκτήσει το δικαίωμα της διάθεσης των παιχνιδιών του στο Διαδίκτυο.
■ Στη σύμβαση ανανέωσης της παροχής 13 παιχνιδιών μεταξύ ΟΠΑΠ – Δημοσίου για την περίοδο 2020-2030 αναφέρεται ρητά πως ο ΟΠΑΠ, σε αντίθεση με τα άλλα παιχνίδια του, δεν θα έχει το δικαίωμα για το αθλητικό στοίχημα στο Διαδίκτυο.
■ Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τον Οκτώβριο του 2011 έκρινε με τις υπ’ αριθμ. 10586/2011 και 10587/2011 αποφάσεις του ότι ο ΟΠΑΠ «ουδέποτε διέθετε το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής των διαδικτυακών παιγνίων και στοιχημάτων». Στην εν λόγω απόφαση αναφέρεται ότι η μη ύπαρξη δικαιώματος επιβεβαιώνεται «καθόσον από τον ίδιο τον Κανονισμό λειτουργίας του είχε ρητά εξαιρεθεί η εφαρμογή αυτού επί των παιγνίων που διεξάγονται μέσω Διαδικτύου (άρθρ.
3, παρ. 2 του Κανονισμού Οργάνωσης, Λειτουργίας και Διεξαγωγής των Παιχνιδιών Στοιχημάτων Προκαθορισμένης Απόδοσης της ΟΠΑΠ Α.Ε. ΦΕΚ 390/14-3-2011)» και «καθόσον το δικαίωμα αυτό ανήκει αποκλειστικά στο ελληνικό Δημόσιο».
■ Από το 2012 λειτουργούν νόμιμα στη χώρα μας 24 εταιρείες παροχής διαδικτυακών παιγνίων, που προχώρησαν σε υπαγωγή τους στο μεταβατικό καθεστώς που προέβλεψε ο νόμος (4002/2011, Άρθρο 50, παράγραφος 12). Οι εταιρείες αυτές έχουν νόμιμες άδειες από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως όριζε ο νόμος, ελέγχονται από τις ελεγκτικές Αρχές τυχερών παιγνίων των χωρών αυτών, ελέγχονται επίσης για ορισμένες δραστηριότητές τους από την ελληνική ΕΕΕΠ (Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων) και φορολογικά ελέγχονται από το υπουργείο Οικονομικών. Ο έλεγχος αυτός είναι τριπλός και προφανώς από μόνο του το γεγονός αυτό απαντάει σης δηλώσεις του κ. Ζίγκλερ, ότι «οι υπόλοιπες εταιρείες δεν έχουν καμία εποπτεία, έχουν μόνο μια φορολογική άδεια… και λειτουργούν σε καθεστώς ανομίας…».
{loadposition news_leading_banner}
Επιπλέον, το επιχείρημα της ΟΠΑΠ Α. Ε. για σχετική απόφαση του ΣτΕ που τη δικαιώνει σχετικά με την επίκληση του αποκλειστικού δικαιώματος στο Διαδίκτυο δεν ισχύει, διότι το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είχε αποφασίσει για μια προσφυγή που είχε κατατεθεί κατά του επίγειου μονοπωλίου του ΟΠΑΠ από τις εταιρείες Stanleybet και William Hill to 2007.Οι εταιρείες αυτές την περίοδο εκείνη ήθελαν να εγκαταστήσουν καταστήματα στην ελληνική αγορά, η μία, δε, εξ αυτών είχε προχωρήσει αιφνιδιαστικά στο άνοιγμα δύο πρακτορείων της στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τα οποία έκλεισαν αργότερα με δικαστικές αποφάσεις.
Η διαδικασία εξέτασης της προσφυγής των δύο εταιρειών κράτησε περί τα 7 χρόνια, γιατί το ΣτΕ κατ’ αρχήν έκρινε εαυτόν αναρμόδιο να αποφανθεί και παρέπεμψε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με προδικαστικό ερώτημα.
Η υπόθεση επανήλθε ξανά στο ΣτΕ, το οποίο εντέλει αποφάσισε υπέρ του μονοπωλίου και κατά της αίτησης ακύρωσης των δύο εταιρειών για το επίγειο δίκτυο.
Τόσο η εν λόγω προσφυγή κατά του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ, βέβαια, όσο και η απόφαση του ΣτΕ αφορούσαν την αποκλειστικότητα στο επίγειο δίκτυο και όχι στο Διαδίκτυο. Ουσιαστικά, ο ΟΠΑΠ επιδιώκει την επέκταση του επίγειου μονοπωλίου του στο Διαδίκτυο (που σήμερα δεν υφίσταται ούτε νομικά ούτε και στην πράξη) και όχι τη συνέχιση του.
Από τη στιγμή που δόθηκαν 24 μεταβατικές άδειες σε παρόχους τυχερών παιγνίων, οι οποίοι λειτουργούν από το 2012 νόμιμα στην Ελλάδα μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, αποτελεί μεγάλη αντίφαση η επιδίωξη αυτή της ηγεσίας του ΟΠΑΠ.
Όσον αφορά τα παιχνίδια στα οποία δραστηριοποιούνται αυτές οι 24 εταιρείες, το Αρθρο 50, παράγραφος 12 του Νόμου 4002/2011 σαφέστατα αναφέρεται σε εταιρείες στοιχημάτων. Πώς λοιπόν ο ΟΠΑΠ διεκδικεί σήμερα, εν έτει 2015, την αποκλειστικότητα στο Διαδίκτυο για το Στοίχημα, όταν ήδη από το 2011 ο νόμος έδινε σε εταιρείες στοιχημάτων τη δυνατότητα να ενταχθούν στο μεταβατικό καθεστώς του νόμου;
Ο παράλογος ισχυρισμός
Στη μοναδική αγορά που ο ΟΠΑΠ έχει ανταγωνισμό, στο online στοίχημα, έχει λιγότερο από 1 % μερίδιο, γιατί δεν είναι ανταγωνιστικός. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι το ότι δεν προσφέρει συμφέρουσες ή ανταγωνιστικές για τους παίκτες αποδόσεις, για να μην ανταγωνίζεται το επίγειο δίκτυο του. Είναι το λιγότερο παράλογος ο ισχυρισμός του κ. Καμίλ Ζίγκλερ, όπως εκφράστηκε στη συνέχεια των δηλώσεων του, ότι «οι υπόλοιπες εταιρείες…λειτουργούν εκτός κάθε έννοιας ανταγωνισμού. Πολύ απλά, για εμάς οι υπόλοιποι νομικά δεν υπάρχουν». Παράλογος ισχυρισμός, γιατί ο «μονοπωλιακός» ΟΠΑΠ μιλάει για λειτουργία εκτός κάθε έννοιας ανταγωνισμού (sic). Μάλλον για τον λόγο ότι έχει συνηθίσει στην έλλειψη ανταγωνισμού, προσπαθεί να επιβάλει τους ίδιους όρους και στη μοναδική ανταγωνιστική αγορά, αυτή του Διαδικτύου.
Αντί λοιπόν να δηλώνει ότι για τον ΟΠΑΠ οι 24 εταιρείες πολύ απλά δεν υπάρχουν, καλό θα είναι να προετοιμαστεί κατάλληλα σε μια ρυθμισμένη και αδειοδοτημένη αγορά τυχερών παιγνίων στο Διαδίκτυο.
Διαβάστε το άρθρο “Ο ΖΙΓΚΛΕΡ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ” στην πηγή “ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ”.
