Με έναν συνδυασμό «πυρών», που θα αποτελείται από «άνοιγμα» αγορών, ιδιωτικοποιήσεις, επανεκκίνηση των μεγάλων έργων,
μείωση της γραφειοκρατίας και αποδέσμευση πόρων και με αιχμή deals όπως η αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ και η αναδιάταξη του τραπεζικού κλάδου που μετά την πώληση της Αγροτικής στην Τράπεζα Πειραιώς συνεχίζεται με την εξαγορά της Εμπορικής από μία εκ των τριών μεγαλυτέρων τραπεζών της χώρας, η κυβέρνηση επιχειρεί να αντιστρέψει το κλίμα στην αγορά και να επαναφέρει σε αναπτυξιακή τροχιά την οικονομία.
Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά ότι η Ελλάδα θα έχει, τελικά, την υποστήριξη των ευρωπαίων εταίρων της στα κρίσιμα ζητήματα που άπτονται της χρηματοδότησης και της μεγέθυνσης της οικονομίας, ενώ ο υπουργός Υποδομών και Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης θεωρεί ότι η βήμα προς βήμα επίλυση των οικονομικών προβλημάτων και θεσμικών δυσλειτουργιών θα ανοίξει τον δρόμο για το «φρενάρισμα» της ύφεσης, με πρώτα και καλύτερα τα μεγάλα έργα υποδομής. Και αυτό διότι, όπως εκτιμούν κύκλοι του υπουργείου Υποδομών, η επανεκκίνηση των έργων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ ως και 1,5%, αλλά και άμεσα στη δημιουργία τουλάχιστον 30.000 θέσεων εργασίας, δίνοντας ένα αναπτυξιακό κύμα στα εργοτάξια της υπαίθρου.
Με εντολή της τρόικας η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ είναι μονόδρομος και ήδη η αντιπολίτευση αλλά και στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης εναντιώνονται στο ενδεχόμενο αυτό, αφού η τρέχουσα αξία του 29% που θα πωλήσει το Δημόσιο στο Χρηματιστήριο δεν ξεπερνά τα κέρδη μιας χρήσης του οργανισμού!
«Μπορεί οι αποτιμήσεις να είναι χαμηλές, αλλά ο αντίκτυπος στη διεθνή αγορά από μια ιδιωτικοποίηση τέτοιου μεγέθους θα είναι μεγάλο και θα προσδώσει αξιοπιστία στη χώρα και στην προσπάθειά της να βγει μια ώρα ταχύτερα από το τούνελ» ήταν το επιχείρημα της τρόικας στα στελέχη του οικονομικού επιτελείου που «έπαιζαν καθυστέρηση» στο αίτημα της πώλησης του οργανισμού.
Θυμίζουμε ότι το 2011 ήταν τα ρευστά διαθέσιμα του ΟΠΑΠ που έσωσαν πάλι την κατάσταση, αφού για την επέκταση του μονοπωλίου στα τυχερά παιχνίδια και την άδεια για τα VLTs η εταιρεία κατέβαλε 935 εκατ. ευρώ, δηλαδή πάνω από το 50% των εσόδων που εισέρρευσαν στα ταμεία του κράτους από τις αποκρατικοποιήσεις.
Στο ΤΑΙΠΕΔ υπάρχει μελέτη της Deutsche Bank και της Εθνικής Τράπεζας για τα μοντέλα ιδιωτικοποίησης του οργανισμού αλλά και για την αποτίμησή του, η οποία πρέπει να επικαιροποιηθεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το χρονοδιάγραμμα προβλέπει έναρξη διαδικασιών τον Σεπτέμβριο του 2012, το πρώτο τρίμηνο του 2013 θα έχει επιλεγεί ο νέος ιδιοκτήτης και τον Ιούνιο του 2013 θα καταβληθεί το τίμημα.
Το κράτος ελέγχει το 34% του ΟΠΑΠ. Στο ΤΑΙΠΕΔ έχει μεταβιβαστεί το 29% του οργανισμού και αυτό θα βγει προς πώληση. Το Δημόσιο θα διατηρήσει το 5%, καθώς η κρατική συμμετοχή θεωρείται απαραίτητη ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα με το καθεστώς του μονοπωλίου.
Σήμερα στο Χρηματιστήριο το 29% αποτιμάται στα 469 εκατ. ευρώ. Πολύ χαμηλά, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ΟΠΑΠ το 2011 είχε κέρδη 537 εκατ. ευρώ, πλήρωσε σε φόρους 162 εκατ. ευρώ, το Δημόσιο εισέπραξε μέρισμα 60 εκατ. ευρώ, ενώ οι κοινωνικές δράσεις του οργανισμού (χορηγίες, δωρεές και προωθητικές ενέργειες) προσέγγισαν τα 110 εκατ. ευρώ.
Από το οικονομικό επιτελείο, γνωρίζοντας τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, θεωρούν ότι δύσκολα θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν 700 – 800 εκατ. ευρώ από την πώληση του 29%. Γι’ αυτό και θα επιδιώξουν το τίμημα να μην είναι σε μετρητά αλλά σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία θα αποκτήσει ο νέος ιδιοκτήτης του ΟΠΑΠ σε τρέχουσες τιμές στη δευτερογενή αγορά που κυμαίνονται στο 1/5 της ονομαστικής τιμής, με αποτέλεσμα με ένα ποσό της τάξεως των 700 εκατ. ευρώ να σβηστεί χρέος πάνω από 3 δισ. ευρώ.
Εκτός από το τίμημα, ένα πραγματικό «αγκάθι» για τη μετοχοποίηση του ΟΠΑΠ αποτελεί η δυσκολία δανειοδότησης επίδοξων αγοραστών, αφού καμία τράπεζα δεν χρηματοδοτεί επενδύσεις στην Ελλάδα. Έτσι, μεγάλες λοταρίες που θα μπορούσαν να παίξουν τον ρόλο του στρατηγικού επενδυτή και θα μπορούσαν να δώσουν και αναπτυξιακό χαρακτήρα στην ιδιωτικοποίηση δύσκολα θα υποβάλουν προσφορές, χώρια που το 29% δεν τους ικανοποιεί από πλευράς ελέγχου της επιχείρησης. Αντιθέτως, ενδιαφέρον αναμένεται να εκδηλωθεί από private equity funds, όπως Apax, Apollo κ.ά., που και λεφτά δικά τους έχουν αλλά και δυνατότητες μόχλευσης, αφού κατά πάγια τακτική τους τα δάνεια τα «φορτώνουν» στις εταιρείες που εξαγοράζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώην διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ στις πρώτες διερευνητικές επαφές για την πώληση του ΟΠΑΠ είχε συνομιλητές μόνο funds.
Eπίσης, ένα ερώτημα που κυριαρχεί είναι αν η ιδιωτικοποίηση «τρέξει» παράλληλα με τους διαγωνισμούς για το Internet, του τεχνολογικού παρόχου, της αγοράς των 16.500 VLTs που θα εκμεταλλεύεται ο οργανισμός και κυρίως των αδειών που θα δοθεί από τον ΟΠΑΠ σε 4 έως 10 ιδιώτες για την εκμετάλλευση άλλων 18.500 VLTs, όπου αναμένεται να συγκρουστούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι εν όψει ιδιωτικοποίησης τα πάντα πρέπει να «παγώσουν», ενώ κάποιοι άλλοι εκτιμούν ότι η ανάπτυξη του οργανισμού πρέπει να προχωρήσει ανεξάρτητα από τον διαγωνισμό, αφού όλα αυτά τα projects λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων και της απραξίας του ΤΑΙΠΕΔ έχουν καθυστερήσει, με αποτέλεσμα ο ΟΠΑΠ να χάνει από την ανταγωνιστικότητά του.
Ένας Παναθηναϊκός στο τιμόνι του ΟΠΑΠ
Ο διορισμός του κ. Κώστα Λουρόπουλου στη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΠΑΠ ξάφνιασε.
Ούτε πολιτικό πρόσωπο ήταν (υπήρχαν σκέψεις για διορισμό προσώπου προερχομένου από τον χώρο της ΝΔ για τη θέση του προέδρου) ούτε στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών εκινείτο αλλά ούτε και «έτρεχε» κάποια μεγάλη εταιρεία στο μέγεθος του ΟΠΑΠ.
Είναι όμως μπαρουτοκαπνισμένος σε αναδιαρθρώσεις και μετασχηματισμούς επιχειρήσεων αλλά και δομών του Δημοσίου αφού ξεκίνησε την καριέρα του, το 1979, στην Arthur Andersen.
Στην Andersen ήταν επί 13 χρόνια (1984 – 1997) μέλος της διοικητικής ομάδας και έφθασε έως τη θέση του ανώτατου διευθυντή. Το 1991 ίδρυσε το ελληνικό γραφείο της Andersen Consulting (σήμερα ονομάζεται Accenture).
Τη διετία 1998 -1999 συνεργάστηκε με την Ernst & Young ως Partner επικεφαλής των συμβουλευτικών υπηρεσιών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Από το 1999 ίδρυσε τη δική του εταιρεία, την E-ON Integration, που δραστηριοποιείται στον χώρο της πληροφορικής. Στην E-ON συμμετέχει και γνωστός επιχειρηματίας.
Διαψεύδεται ότι ήταν στέλεχος της Πολιτικής Ανοιξης και για αυτό επελέγη από τον κ. Σαμαρά. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν αναφέρουν πως είχε δεχθεί εδώ και ένα μήνα κρούση για να αναλάβει τον ΟΠΑΠ, είχε περάσει από συνέντευξη και μόλις την περασμένη Τετάρτη ειδοποιήθηκε ότι είναι ο εκλεκτός της κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου για να αναλάβει τον οργανισμό.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως πρόκειται για έναν μη συγκεντρωτικό επιχειρηματία που πιστεύει στην ομαδική δουλειά.
Τονίζουν ότι είναι σε μια ηλικία – 60 ετών – που τον ενδιαφέρει η υστεροφημία και κυρίως επισημαίνουν ότι δεν αυτοπροτάθηκε για τον ΟΠΑΠ αλλά τον προσέγγισαν.
Στην ιστοσελίδα του ο κ. Λουρόπουλος αναφέρει ότι ήθελε να γίνει αρχαιολόγος αλλά τελικά σπούδασε οικονομικά.
Δηλώνει Παναθηναϊκός και χαλαρώνει παίζοντας πινγκ πονγκ με τον γιο του αλλά και με το δικό του… ηλεκτρικό τρενάκι.
Διαβάστε το άρθρο «Ο ΟΠΑΠ στη μάχη για επανεκκίνηση της οικονομίας» στην πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
