Σύγχυση και εντάσεις προκάλεσε η προσπάθεια να αποτιμηθεί ο ΟΠΑΠ «a la carte», προκειμένου, με κάθε τρόπο, να επιβεβαιωθούν τα συνθήματα περί «ξεπουλήματος».
Ωστόσο, οι υπολογισμοί αποδείχθηκαν λάθος, εκθέτοντας όσους τους υιοθέτησαν. Κι όμως, τα πράγματα είναι πολύ απλά, αρκεί να ληφθεί υπόψη ένα και μοναδικό πράγμα: ο ΟΠΑΠ από το 2013 και μετά είναι, από πλευράς κερδοφορίας (άρα και εσόδων για τους μετόχους του), μια τελείως διαφορετική εταιρεία. Και αυτό, διότι από την αρχή του έτους το Δημόσιο επέβαλε επιπλέον φόρο ίσο με το 30% επί του μικτού κέρδους.
Το έσοδο αυτό του Δημοσίου είναι τελείως ανεξάρτητο από την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας και εκτιμάται για μεν το 2013 σε 340 εκατ. ευρώ, για δε την επόμενη δεκαετία σε 6,3 δισ. ευρώ (!), τα οποία, μάλιστα, αφαιρούνται από τα κέρδη των μετόχων (της επόμενης δεκαετίας). Το μοντέλο φορολόγησης προ του 2013, λοιπόν, οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα για το τίμημα που προσφέρει η Emma Delta, ο μοναδικός υποψήφιος στον διαγωνισμό για την πώληση του 33% της εταιρείας.
Τι θα συνέβαινε εάν το Δημόσιο παρέμενε μέτοχος (33%) του ΟΠΑΠ και δεν άλλαζε το φορολογικό του καθεστώς; θα εισέπραττε για το 2013 το ποσό των 19 εκατ. ευρώ από μερίσματα (λόγω του δανείου που έχει λάβει για την πληρωμή των αδειών) και τον φόρο εισοδήματος. Υπολογίζεται, δε, ότι για όλη τη δεκαετία θα εισέπραττε 360 εκατ. ευρώ σε παρούσες αξίες. Με άλλα λόγια, το προσδοκώμενο έσοδο του Δημοσίου από την πώληση του 33% του ΟΠΑΠ υπερβαίνει τα έσοδα που θα είχε από μερίσματα μιας ολόκληρης εικοσαετίας (!).
Διαβάστε το άρθρο: Ο «άλλος» ΟΠΑΠ και οι… μετεξεταστέοι , στην πηγή: ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
