Αν και η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό του 2016 έχει εγγράψει 180 εκατ. ευρώ από τα VLT’s, ο ΟΠΑΠ συνεχίζει την αναστολή του πρότζεκτ, αφού με τον κανονισμό του «βαρουφακικού» Αντώνη Στεργιώτη η επένδυση «δεν βγαίνει». Αυτά βλέπουν οι δανειστές και χαρακτηρίζουν τις ελληνικές προτάσεις για ισοδύναμα ως «όνειρα θερινής νυκτός» Το γεγονός ότι το πρότζεκτ του ΟΠΑΠ για τη λειτουργία των VLT’s έχει ανασταλεί από τον περασμένο Ιούλιο είναι γνωστό! Οπως επίσης γνωστό είναι ότι ο Οργανισμός προέβη στην ενέργεια αυτή, αφού με την τροποποίηση του Κανονισμού λειτουργίας VLT’s δεν υπήρχε καμία πιθανότητα το πρότζεκτ να στεφθεί με επιτυχία, καθώς θα ήταν πλέον αποτρεπτικό για όλους.
Ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς μια εξομάλυνση της κατάστασης, αυτή πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Κατ’ αρχάς, ο ΟΠΑΠ έχει προσφύγει στη Διαιτησία, καταθέτοντας σχετική αίτηση σε δικαστήριο του Λονδίνου, με την οποία διατυπώνει την απαίτησή του να του καταβάλει του ελληνικό Δημόσιο 1 δισ. ευρώ ως διαφυγόντα κέρδη από την τροποποίηση του Κανονισμού, που πέραν του γεγονότος ότι εκδόθηκε κατά παράνομο τρόπο, είναι αντίθετος με σημαντικά άρθρα της σύμβασης ΟΠΑΠ Α.Ε. – Ελληνικού Δημοσίου. Κορυφαίοι νομικοί, που έχουν εξετάσει την υπόθεση αυτή, κατηγορηματικά δηλώνουν ότι το Δημόσιο θα βγει χαμένο σε αυτήν τη διαμάχη.
Σύμφωνα δε με πληροφορίες, επειδή η απαίτηση του ΟΠΑΠ αφορούσε την περίοδο Ιουλίου-Νοεμβρίου 2015, δεν αποκλείεται η εκ νέου προσφυγή του ΟΠΑΠ για το χρονικό διάστημα από τον Δεκέμβριο του 2015 και εντεύθεν, θα περίμενε κανείς ότι μετά τις εξελίξεις αυτές η κυβέρνηση θα προσπαθούσε να λύσει το θέμα. Τι έκαναν λοιπόν οι αρμόδιοι οικονομικοί υπουργοί; Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, στον προϋπολογισμό εσόδων του 2016 ενέγραψαν κονδύλι 180 εκατ. ευρώ από τη φορολογία των VLT’s(!!!). Μάλιστα, των VLT’s που δεν λειτουργούν και ούτε γνωρίζουμε πότε θα λειτουργήσουν. ..
Επίσης, αν και η θητεία του αυτουργού Αντώνη Στεργιώτη για τη μη λειτουργία των VLT’s έχει λήξει από τις 19 Δεκεμβρίου του 2015, στην κυβέρνηση έχουν «ξεχάσει» ότι πρέπει να τον αντικαταστήσουν, και έτσι ενάμιση μήνα μετά τη λήξη της θητείας του ο κ. Αντώνης Στεργιώτης παραμένει πρόεδρος της ΕΕΕΠ, συγκαλεί το Δ.Σ. και παίρνει αποφάσεις, όπως η τελευταία πρόσληψης 120 ελεγκτών για τους οποίους βεβαίως αμφιβάλλουμε εάν οι αρμόδιοι υπουργοί είχαν γνώση του γεγονότος.
«Στερνή μου, γνώση, να σ’ είχα πρώτα!»
Η παραπάνω παροιμία ταιριάζει γάντι στην κυβέρνηση, αφού για δεύτερη φορά κινδυνεύει να πάθει τα ίδια που έπαθε την πρώτη. Και εξηγούμεθα: Όταν στις 9 Ιουνίου ο θιασώτης της θεωρίας των παιγνίων, κ. Γιάνης Βαρουφάκης, θεωρώντας προφανώς ότι τα παίγνια είμαστε εμείς οι Έλληνες πολίτες, ενέγραψε στον προϋπολογισμό του 2015 και του 2016 ποσό 300 εκατ. ευρώ ως έσοδα από τη λειτουργία των VLT’s, γνωρίζοντας ως πολιτικός προϊστάμενος και φίλος του κ. Στεργιώτη την τροποποίηση του Κανονισμού στις 5 Ιουνίου, που καθιστούσε ανέφικτο το έσοδο αυτό, οι δανειστές προφανώς για να εξευτελίσουν τον πρωθυπουργό ζήτησαν το σχετικό έγγραφο που τους ενημέρωνε για τα ισοδύναμα να υπογραφεί από τον ίδιο και όχι από τον κ. Βαρουφάκη, πράγμα που έγινε. Η ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται, από μία οπτική πλευρά ως φάρσα, αλλά από την άλλη ως τραγωδία. Πολύ απλά, γύρω στον Μάρτιο-Απρίλιο του 2016 η κυβέρνηση θα ψάχνει να βρει ισοδύναμα για το ποσό των 180 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, με λίγα λόγια, η κυβέρνηση βγάζει τα μάτια της με τα ίδια της τα χέρια.
Φήμες για τους αντικαταστάτες του Στεργιώτη
Από το κυβερνητικό επιτελείο διαρρέονται, φήμες που αναφέρουν ότι την άλλη εβδομάδα θα τοποθετηθεί νέος πρόεδρος στην ΕΕΕΠ, αλλά με τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα δύσκολα κανείς μπορεί να τους πιστέψει. Οι φήμες κάνουν λόγο για την τοποθέτηση στη θέση του προέδρου ενός εκ των υπαρχόντων μελών της ΕΕΕΠ, και μάλιστα -όπως διαρρέεται- η λύση αυτή έχει τη στήριξη του ισχυρού άνδρα του Μαξίμου, Νίκου Παππά. Γίνεται επίσης λόγος και για δεύτερο υποψήφιο, αυτή τη φορά από τις τάξεις των «νεοσυριζαίων», ο οποίος κατά το παρελθόν είχε αναλάβει κάποιο ρόλο ανασυγκρότησης της Αριστεράς και μάλιστα πλησίον του τότε αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου. Όπως προείπαμε, φήμες είναι αυτές και μένει να δούμε εάν θα επαληθευτούν.Σε κάθε περίπτωση κι ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάβει τη θέση, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα απαιτηθούν αριστοτεχνικές κινήσεις για να στρίψει το καράβι από τα βράχια, καθώς ως γνωστόν στις αρχές του περασμένου Ιουνίου η υπό τη διοίκηση του Αντ. Στεργιώτη Επιτροπή Παιγνίων άλλαξε αιφνιδιαστικά τον κανονισμό για τα παιγνιομηχανήματα (VLTs), με αποτέλεσμα ο ΟΠΑΠ να αναστείλει τη σχετική επένδυσή του.
Απιστία….
Φυσικά, η παραπάνω ζημία που υπέστη ο ΟΠΑΠ δεν είναι η μόνη και, όπως έχει αναδείξει επανειλημμένα η «Α», το Δημόσιο έχει στερηθεί εξαιτίας των ενεργειών Στεργιώτη έσοδα ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα, πρόκειται για ποσά τα οποία είχαν εγκριθεί από τα τεχνικά κλιμάκια των εκπροσώπων των δανειστών που έκαναν τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση για την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Γνωμοδότηση-«φωτιά»
Αυτός είναι κι ο λόγος που γίνεται κουβέντα ακόμη και για ποινική χροιά στις αστοχίες της διοίκησης Στεργιώτη, κάτι που ήδη ερευνάται από τους εισαγγελείς, μετά από μήνυση πρακτόρων της ΟΠΑΠ Α.Ε. Ειδικά για αυτή την παράμετρο, χαρακτηριστική είναι η γνωμοδότηση νομικών κύκλων οι οποίοι εξήγησαν στην «Α» ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 256 στοιχ. γ’ ΠΚ, όπως ισχύει σήμερα, μετά την αναπροσαρμογή των ποσών με το άρθρο 25§§ 1, 2 ν. 4055/12, «υπάλληλος που κατά τον προσδιορισμό, την είσπραξη ή τη διαχείριση φόρων, δασμών, τελών ή άλλων φορολογημάτων ή οποιωνδήποτε εσόδων, ελαττώνει εν γνώσει του και για να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος τη δημόσια, τη δημοτική ή την κοινοτική περιουσία ή την περιουσία νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, της οποίας η διαχείριση του είναι εμπιστευμένη τιμωρείται: (…) γ) με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών αν: α) ο υπαίτιος μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τεχνάσματα και το αντικείμενο της πράξης είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, ανώτερης συνολικά των 30.000 ευρώ, και β) το αντικείμενο της πράξης έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των 120.000 ευρώ. Το στοιχ. β προστέθηκε μεταγενέστερα με τη διάταξη του άρθρου 14§5 ν. 2721/3.6.1999».
Από τη διατύπωση του παραπάνω άρθρου προκύπτει ότι η απιστία στην υπηρεσία ανήκει στα διαχειριστικά υπηρεσιακά εγκλήματα, που τελούνται από υπαλλήλους που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Οι αξιόποινες μορφές της απιστίας προσβάλλουν προεχόντως τη δημόσια περιουσία. Η αναζήτηση ενός υπερκείμενου εννόμου αγαθού όπως η «υπηρεσιακή χρηστότης» ή «η εμπιστοσύνη των πολιτών επί την καλήν λειτουργίαν των υπηρεσιών» δεν μεταβάλλει το γεγονός ότι άμεσο αντικείμενο προσβολής του συγκεκριμένου εγκλήματος είναι η δημόσια περιουσία (βλ. Ν. Μπιτζιλέκη, Υπηρεσιακά εγκλήματα, σελ. 460 επ., πρβλΕφΑΘ 1866/2013 ΠοινΧρ.
ΞΔ.137). Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους νομικούς κύκλους, το έγκλημα του άρθρου 256 έχει χαρακτήρα εγκλήματος παράλειψης, μιας και η απαξία της εγκληματικής συμπεριφοράς βρίσκεται στη μη αύξηση των δημοσίων εσόδων. Το άρθρο 256 ΠΚ καλύπτει λοιπόν μια συγκεκριμένη μορφή απιστίας, αυτή που εμφανίζεται κατά τη διαχείριση των εσόδων, των περιουσιακών στοιχείων που εισάγονται στη δημόσια περιουσία και δεν περιλαμβάνει κάθε διαχειριστική πράξη που συνεπάγεται ζημία.
Τι λένε επί της ουσίας οι νομικοί με τους οποίους συνομίλησε η «Α»; Ότι ο πρόεδρος της ΕΕΕΠ, Αντώνης Στεργιώτης, εισηγήθηκε και κατάφερε ως πρόεδρος Ανεξάρτητης Αρχής διαπιστευμένος για την εποπτεία και της ΟΠΑΠ Α.Ε. να πάρει τελικά μια απόφαση αλλαγής του κανονισμού, η οποία προκάλεσε αναγκαία τη μείωση των αναμενόμενων ήδη εγγραφέντων στον προϋπολογισμό έσοδα 225.000.000 ευρώ ετησίως από τη δραστηριότητα του ΟΠΑΠ στα VLTs, αφού μείωσε την ημερήσια μέγιστη απώλεια του παίκτη από τα €500 στα €80, μειώνοντας έτσι τα κέρδη του ΟΠΑΠ και των πρακτόρων και εν τέλει του ελληνικού Δημοσίου.
Η ίδια γνωμοδότηση καταλήγει στο εξής: «Στην ενέργεια αυτή προχώρησε με τουλάχιστον αναγκαίο δόλο, δηλ. ήθελε με τnv πράξη του να προκαλέσει την ελάττωση και γνώριζε ότι η πράξη του θα προκαλέσει αναγκαίως την ελάττωση της δημόσιας περιουσίας και να αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό.
»Και τέλος στην πράξη του αυτή από όλα τα δημοσιεύματα και τις μαρτυρίες των προτεινομένων μαρτύρων προκύπτει ότι έπραξε με ειδικό σκοπό οφέλους, επεδίωξε δηλαδή με την πράξη του να ωφελήσει τα ΚΑΖΙΝΟ, τον παράνομο τζόγο και τις 24 στοιχηματικές OFFSHORE εταιρείες στις οποίες χάνονται 6,5 δισ. ευρώ ετησίως χωρίς το ελληνικό Δημόσιο να εισπράττει τίποτα ανεξάρτητα από την πραγμάτωση ή μη του επιδιωκόμενου σκοπού (ΑΠ 1256/2011 ΤΝΠΝΟΜΟΣ).
»Η άποψη ότι ο ίδιος ως Πρόεδρος ανεξάρτητης αρχής δεν ζημίωσε την ίδια την υπηρεσία του και σκοπός του ήταν η προστασία των παικτών, άρα και δεν προκύπτει απιστία, θα μπορούσε να τεκμηριωθεί μόνο και εφόσον η απόφασή του για μείωση των ορίων θα είχε την υπογραφή και του υπουργού Οικονομικών, δεδομένου ότι προκαλεί μείωση των εσόδων του κράτους.
»Η λήψη μόνο από την αρχή (ΕΕΕΠ) της απόφασης αυτής, η οποία προκαλεί την ελάττωση των εσόδων, με τον τρόπο που ελήφθη, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ με το 259 ΠΚ από την οποία η ζημία που υπέστη το Ελληνικό δπμόσιο ξεπέρασε τα 225.000.000 ετησίως».
Διαβάστε το άρθρο”Βγάζει μόνη της τα μάτια της…” της Ισμήνης Μελαχροινού στην πηγή “ΑΠΟΨΗ”
