Μια χαρά ήταν τα αποτελέσματα του ΟΠΑΠ, δεδομένης της υφιστάμενης κατάστασης της αγοράς γενικότερα. Βλέποντας όμως ταυτόχρονα και την οικονομική κατάσταση των πρακτορείων, διαπιστώνουμε εύκολα ότι η σχέση ευημερίας εταιρείας και δικτύου είναι πλέον ανισόμετρη.
Μεταφορικά, θυμίζει κάτι από την υπέροχη μακροοικονομία της Γουατεμάλας με τα καταπληκτικά νούμερα που αντλεί ως κράτος από τον υποσιτισμένο λαό της.
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι αυτό οφείλεται στον καταμερισμό βαρών και επαγγελματικότητας που σηκώνουν σχεδόν εξολοκλήρου και μονομερώς οι πράκτορες που αγάπησαν το επάγγελμά τους που επένδυσαν σε αυτό και που επωμίζονται αποκλειστικά τις επισφάλειες, τους κινδύνους και τα εξαντλητικά ωράρια.
Από την άλλη, έχουμε έναν ΟΠΑΠ να έχει κάνει λάστιχο τη σύμβαση που και ο ίδιος υπέγραψε, να ταλαιπωρεί με την ανοργανωσιά του κάθε συνάδελφο και πελάτη, να μην τηρεί τα συμφωνηθέντα και να σφυρίζει αδιάφορος στα προβλήματα των πρακτόρων, λες και δεν είναι και δικά του.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να πάει μακριά. Ούτε και οι αριθμοί του ΟΠΑΠ θα ευδοκιμούν σύντομα.
O κλάδος των πρακτόρων δεν ζητάει τίποτα περισσότερο από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου στο ξεπούλημα του ΟΠΑΠ.
Εφαρμογή των νόμων, εφαρμογή των συμφωνηθέντων, σεβασμό στη σύμβαση και αναβάθμιση παιχνιδιών και υπηρεσιών προς το πελατειακό κοινό που τόσα χρόνια στήριξε και στηρίζει τον ΟΠΑΠ.
Ζητάει από τον ΟΠΑΠ να συμπαρασταθεί έμπρακτα ως πραγματικός συνεργάτης και ως και o ίδιος θιγόμενος σε κάθε σχέδιο που αποσκοπεί στην καταστροφή του. Επιβάλλεται για τον ΟΠΑΠ να εγκαταλείψει τη μετριοπαθή στάση βολευόμενος ότι για άλλη, μια φορά οι πράκτορες θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Ο πράκτορας
Διαβάστε το άρθρο «Ο κλάδος των πρακτόρων ζητάει δικαιοσύνη» στην πηγή: kingbet
