Το υπόδιαβούλευση νομοοχέδιο προβλέπει ότι μόνο οι ιδιωτικές στοιχηματικές εταιρειες θα καταβάλλουν ποσοστό από τα μεικτά κέρδη τους σε ομάδες και ομοσπονδίες
Μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών και φορέων φαίνεται να θέλει να αναλάβει το υφυπουργείο Αθλητισμού, διεκδικώντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, να καθορίζει ακόμη και το ύψος των συμφωνιών ή και να τις επιβάλλει όταν αυτές δεν έχουν τελεσφορήσει.
Από το 2011 προβλέπεται βάσει νόμου η χρηματοδότηση του αθλητισμού, ειδικά του ερασιτεχνικού, από τις στοιχηματικές εταιρείες.
Συγκεκριμένα, στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, το οποίο φέρει τον τίτλο «Περί Ερασιτεχνικού και Επαγγελματικού Αθλητισμού», που βρίσκεται σε στάδιο διαβούλευσης, περιλαμβάνεται το άρθρο 160 με υπότιτλο «Καταβολή ποσοστού από το Στοίχημα», στο οποίο αναφέρονιαι επί λέξει τα εξής: «Με συμφωνία που συνάπτεται μεταξύ αφενός των αθλητικών Ομοσπονδιών και των οικείων επαγγελματικών συνδέσμων αθλημάτων αγώνες των οποίων συμπεριλαμβάνονται σε δελτία στοιχήματος (αγώνες προκαθορισμένης απόδοσης) και, αφετέρου, των εταιρειών που παρέχουν υπηρεσίες αθλητικού στοιχηματισμού, πλην της ΟΠΑΠ Α.Ε., ορίζεται ποσοστό από τα μεικτά κέρδη τους το οποίο οι εταιρείες οφείλουν να καταβάλλουν στους επαγγελματικούς συνδέσμους και στις Ομοσπονδίες, κατά τα ειδικότερα που στις συμφωνίες αυτές θα ορίζονται ως προς την κατανομή, τον τρόπο καταβολής και κάθε άλλη λεπτομέρεια.
Χωρίς περιορισμούς.
Σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας, το θέμα θα ρυθμίζεται με απόφαση του αρμόδιου για τον Αθλητισμό Υπουργού». Με άλλα λόγια, ο αρμόδιος υφυπουργός Στ. Κοντονής καλείται να αποφασίσει δίχως κανέναν περιορισμό, ως απόλυτος άρχων, το ποσό εμπορικών συμφωνιών μεταξύ εταιρειών.
Το πρόβλημα έγκειται όμως στο γεγονός ότι τόσο από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου όσο και κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν δημιουργείται κανένα δικαίωμα εκ μέρους των διοργανωτών αθλητικών γεγονότων σε βάρος των εταιρειών διοργάνωσης αθλητικού στοιχηματισμού.
Ακόμη όμως και αν για την οικονομία της συζήτησης περνούσε αυτή η απόφαση, τότε θα δημιουργούσε απαιτήσεις και από άλλες διοργανώτριες αρχές άλλων αθλημάτων, αλλά και διοργανώσεων, π.χ. του αγγλικού, του γερμανικού, του ισπανικού πρωταθλήματος κ.ά., στις οποίες θα καλούνταν ο κ. Κοντονής να κάνει πάλι τον διαιτητή! Ταυτόχρονα στο εύλογο ερώτημα για την ανάγκη χρηματοδότησης του αθλητισμού, ειδικά του ερασιτεχνικού, από τις στοιχηματικές εταιρείες η απάντηση είναι ότι αυτό προβλέπεται ήδη από το 2011 στη νομολογία του ελληνικού κράτους, ενώ προκαλεί απορία γιατί επιλέγει να το αγνοεί αυτό ο υπουργός.
Οι πόροι.
Ο Ν. 4002/2011 δίνει τη δυνατότητα οτο υπουργείο να αναζητά πόρους για τον ελληνικό αθλητισμό από τη φορολόγηση των μεικτών εσόδων όλων των στοιχηματικών εταιρειών. Φορολόγηση η οποία ανέρχεται στο 35% και αφορά όχι μόνο τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο διαδικτυακό αλλά και τη μονοπωλιακή στο επίγειο στοίχημα ΟΠΑΠ Α.Ε., η οποία για άγνωστο λόγο εξαιρείται από τις προβλέψεις του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου δημιουργώντας και ζητήματα άνισης μεταχείρισης μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών.
Στο υπουργείο γνωρίζουν ότι ένα άρθρο όπως το 160 αντίκειται crus αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης, αλλά και στους κανόνες της ενιαίας αγοράς και επομένως θα συναντήσει την αντίδραση της Κομισιόν, ωστόσο ο υφυπουργός, ενώ αρχικά επικαλέστηκε άγνοια για το ζήτημα και το απέδωσε σε υπερβάλλοντα ζήλο υπηρεσιακών παραγόντων, στη συνέχεια το υιοθέτησε αναφέροντάς το στη συνάντησή του με τη Superleague…
Διαβάστε όλο τό άρθρο με τίτλο : «Μονοπώλιο στην… ειδική μεταχείριση» στην πηγή :Το ΕΘΝΟΣ ΤΟΥ Κωστα ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
