Σε φάση αμηχανίας βρίσκεται το κυβερνητικό επιτελείο γύρω από την επόμενη μέρα της ελληνικής αγοράς τυχερών παιχνιδιών, πάνω στην οποία -όπως δείχνουν τα πράγματα- είχε επενδύσει αρκετά η Πολιτεία. Οι υψηλές προσδοκίες πηγάζουν από τους τεράστιους τζίρους του πρόσφατου παρελθόντος, όμως φαίνεται ότι αυτές οι εκτιμήσεις ήταν υπερβολικά αισιόδοξες και αφορούσαν μια χώρα που δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα με το χρέος της, ούτε είχε πρόβλημα ύφεσης.
Σήμερα που όλα είναι διαφορετικά, η Πολιτεία βρέθηκε στο κενό και είναι πολύ πιθανό οι τελικές αποφάσεις να παρθούν υπό καθεστώς πίεσης και επομένως οι επιλογές θα είναι πολύ πιο περιορισμένες.
Κεντρικό σημείο αναφοράς στην εγχώρια βιομηχανία του τζόγου είναι η ΟΠΑΠ Α.Ε. που ανήκει σήμερα κατά 66% σε ιδιωτικά κεφάλαια και κατά 34% στο ελληνικό δημόσιο που αποφάσισε να παραχωρήσει το 29% σε ιδιώτες μέσα από το ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας. Η παραχώρηση του μονοπωλίου στα Vlts, η χρονική επέκταση του μονοπωλίου, η συμμετοχή του ΟΠΑΠ στην κοινοπραξία για τα Κρατικά λαχεία και το Ξυστό, ακόμα και ο νόμος του διαδικτύου που ευνοούσε τον ΟΠΑΠ μέσα από την υψηλή φορολογία των εταιρειών αποτελούσαν υψηλή προίκα για μια ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση σε μονοπωλιακό η ημιμονοπωλιακό καθεστώς.
Η Πολιτεία προσδοκούσε με όλη αυτή την προίκα να πιάσει μια υψηλότερη ακόμα και υπερδιπλάσια τιμή με βάση τη σημερινή χρηματιστηριακή αξία, όμως και πάλι μια παραχώρηση σε διπλάσια τιμή θα ήταν ασύμφορη σε περίπτωση που η προίκα έδινε υψηλά κέρδη στο μέλλον. Σήμερα η χρηματιστηριακή αξία του 33% ανέρχεται περίπου στα 700 εκατ. ευρώ και μια πώληση στα 2 δισ. ευρώ θα θεωρηθεί συγκριτικά μεγάλη επιτυχία. Τα μερίσματα του δημοσίου ανέρχονται ετησίως σε 200 εκατ. ευρώ, επομένως το κράτος θα εισπράξει 2 δισ. ευρώ και θα χάνει 200 εκατ. ευρώ ετησίως από τα μερίσματα, σαν να πληρώνει ετήσιο επιτόκιο ύψους 10% για τα 2 δισ. που θα εισπράξει.
Στην περίπτωση που ξεκινήσουν τα Vlts τα μερίσματα που θα χάνει το κράτος ετησίως μπορεί να ανέβουν και στα 300 εκατ. ευρώ. Η όποια συζήτηση λοιπόν για το αν συμφέρει ή όχι να πουλήσει το δημόσιο το ποσοστό του ΟΠΑΠ στα πλαίσια εθνικής οικονομικής στρατηγικής οδηγεί σε αδιέξοδο, επειδή εκ των πραγμάτων το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να ταυτιστεί με μια εταιρεία στην οποία οι ιδιώτες έχουν σήμερα διπλάσια μερίδια και αργότερα μπορεί να κατέχουν ολόκληρο ή σχεδόν ολόκληρο το ποσοστό.
Μπρος είναι γκρεμός και πίσω ρέμα, ένα αποτέλεσμα κακών χειρισμών και νοοτροπιών του παρελθόντος. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και από το γεγονός ότι πέρσι η ηγεσία του ΟΠΑΠ μιλούσε για εξωστρέφεια αναφερόμενη στην επέκταση της εταιρείας στο διαδίκτυο, ενώ τα φαινόμενα δείχνουν ότι ποντάρει περισσότερο ή και σχεδόν ολοκληρωτικά στην εσωτερική αγορά.
Οι κινήσεις της Πολιτείας δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο από την οικονομική κρίση, αλλά και από την ανάγκη να προστατευθεί η κοινωνία από ακραίες συμπεριφορές που σήμερα και στο μέλλον θα κοστίζουν στο πολλαπλάσιο λόγω της ύφεσης. Εκτιμάται ότι είναι απαραίτητη μια αναθεώρηση σε ρεαλιστικά επίπεδα ολόκληρης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών και αποτελεί τεράστια σφάλμα η αποσύνδεση της με ρητορείες και αλχημείες από τη σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί στην ελληνική οικονομία.
Ως προς το αν πρέπει η εθνική πολιτική στα τυχερά παιχνίδια να ταυτίζεται με το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ Α.Ε., αυτό εξαρτάται από το πόσο ψηλά η χαμηλά βάζει τον πήχη μιας εθνικής πολιτικής η κάθε κυβέρνηση και με ποια κριτήρια και μέτρα σύγκρισης αναδεικνύεται αυτή η εθνική πολιτική.
Διαβάστε το άρθρο «Αμηχανία για την επόμενη μέρα» στην πηγή: KINGBET
