Όταν το 2006 Ο George Bush, τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, υπέγραψε το νόμο περί ασφάλειας και ευθύνης για κάθε λιμένα (Security and Accountability for Every Port Act ), κατάφερε μεγάλο πλήγμα στην αμερικανική αγορά του online τζόγου. Και αυτό γιατί ο νόμος για τους λιμένες συνοδευόταν από μια προσθήκη: το νόμο UIGEA που απαγόρευε στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να μεταφέρουν χρήματα τζογαδόρων σε ιστοσελίδες τυχερών παιχνιδιών ( παρότι εξαιρούνταν οι ιστότοποι που ασχολούνται με ιπποδρομίες, εικονικά σπόρ και αγοραπωλησία μετοχών )
Ο νόμος αντανακλούσε την κρατούσα αντίληψη για τα τυχερά παιχνίδια: οι έρευνες δείχνουν ότι πάνω από τα 2/3 του αμερικανικού πληθυσμού είναι ενάντια στη νομιμοποίηση του online τζόγου. Εντούτοις, ο βουλευτής Barney Frank, που εισηγήθηκε τη νομοθεσία για την κατάργηση του UIGEA, περιγράφει τους μηχανισμούς εφαρμογής του ως «τεράστιο μπελά». Πολλές επιχειρήσεις, όπως η PartyGaming, η μεγαλύτερη επιχείρηση διαδικτυακού τζόγου παγκοσμίως, εγκατέλειψαν την αμερικανική αγορά αμέσως μόλις ψηφίστηκε ο νόμος.
Σε απόλυτους όρους, ο online Τζόγος εξακολουθεί να αποτελεί μικρό μέρος της παγκόσμιας αγοράς τυχερών παιχνιδιών: το 2009 αντιπροσώπευε μόλις το 8% με τζίρο περίπου 26 δις δολάρια, σύμφωνα με η συμβουλευτική εταιρεία. Η2. ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο σημείωσε άνοδο, παρά την υποχώρηση που παρουσίασε συνολικά η αγορά τζόγου. Στα επόμενα χρόνια αναμένεται να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο, και συγκεκριμένα κατά 13% ετησίως, σύμφωνα με την Η2, ενώ ο τζίρος της αναμένεται να ανέλθει το 2012 στα 36 δις δολάρια.
Τα έσοδα αυτά δεν θα αφορούν μόνο στις ιστοσελίδες των εταιρειών ηλεκτρονικού στοιχήματος, αλλά και στις επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες υποστήριξης, όπως σχεδίαση λογισμικού και λογισμικό αποκλειστικής εκμετάλλευσης. Όμως, ο διαδικτυακός τζόγος δεν συνεπάγεται μόνο τεράστιες ευκαιρίες, αλλά και ακανθώδη προβλήματα. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα, αναγκάζονται να συμμορφώνονται με πληθώρα διαφορετικών κανονισμών – ή να λειτουργούν ημιπαράνομα. Οι πολιτικοί πρέπει να αποφασίσουν αν θα απελευθερώσουν την αγορά των τυχερών παιχνιδιών ή θα προστατέψουν τα εγκεκριμένα από το κράτος ( και συχνά κρατικά ) μονοπώλια. Το πρώτο είναι δύσκολο, το δεύτερο , υποκριτικό.
Η ιδέα της παροχής υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών μέσω του διαδικτύου δεν είναι καινούργια. Ο Donald Davies, Βρετανός επιστήμονας ειδικευμένος στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και συνεφευρετής της τεχνολογίας μεταγωγής πακέτων που ρυθμίζει τη μετάδοση δεδομένων στο διαδίκτυο, πρότεινε πρώτος την χρήση τηςτεχνολογίας αυτής για τη δημιουργία on line τυχερών παιχνιδιών το Δεκέμβριο του 1965. οι πρώτες εμπορικές ιστοσελίδες online τζόγου εμφανίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90, προσφέροντας παιχνίδια καζίνο και αθλητικά στοιχήματα. δυο χρόνια αργότερα εγκαινιάστηκε το online πόκερ. Το 1999 άρχισε να λειτουργεί η ιστοσελίδα Paradise Poker. Η τελευταία αποτελεί το κυριότερο προϊόν της Party Gaming, η οποία προχώρησε σε δημόσια εγγραφή και εισήχθη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου το 2005. το Μάιο του 2010, το Casino city.com, ένας ανεξάρτητος πληροφοριακός οδηγός για τα καζίνο και τα τυχερά παιχνίδια του διαδικτύου, αριθμούσε 2316 ιστοσελίδες online Τζόγου, ενώ στον αριθμό αυτό δεν περιλαμβάνονται οι ιστοσελίδες με τα διάφορα παιχνίδια λοταρίας.
Όταν η Party Gaming και άλλες εισηγμένες επιχειρήσεις αποσύρθηκαν από την αγορά των ΗΠΑ, η θέση τους αναπληρώθηκε σύντομα από άλλες. Οι πράκτορες στοιχημάτων μετέφεραν την έδρα τους στο εξωτερικό, σε μέρη, όπως η Αντίγκουα και η προστατευόμενη περιοχή Kahnawake των Ινδιάνων Mohawk στον Καναδά. Το Poker stars και το Full Tilt Poker, στα οποία μπορούν να συμμετάσχουν Αμερικανοί παίκτες, αποτελούν σήμερα με διαφορά τα δυο μεγαλύτερα online «δωμάτια» πόκερ. Εξαιτίας του νόμου UIGEA, οι ιστοσελίδες, οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες σε χαρτοπαίκτες που διαμένουν στις ΗΠΑ, αναγκαστήκαν να καταφύγουν σε ύποπτα συστήματα μεταφοράς χρημάτων, που είναι αντίθετα προς το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.
Οι κυριότεροι υποστηρικτές του UIGEA στο Κογκρέσο, ο Jon Kyl και ο Spencer Bachus, είναι αμφότεροι δηλωμένοι πολέμιοι του διαδικτυακού τζόγου. Νομικός σύμβουλος των Ρεπουμπλικάνων εκπροσώπων του Κογκρέσου, που εργάστηκε πάνω σε αυτό το ζήτημα, διαβεβαιώνει ότι «ουδέποτε το υπουργείο Δικαιοσύνης – επί Clinton, Bush ή Obama – αμφισβήτησε το γεγονός ότι ο διαδικτυακός τζόγος είναι παράνομος».
Δρακόντειες κυρώσεις
Ο Αμερικανός γενικός εισαγγελέας, Eric Holder, δεσμεύτηκε στην ακρόαση του διορισμού του ότι έθετε σε εφαρμογή το νόμο UIGEA, κράτησε το λόγο του. Τον περασμένο Απρίλιο ομοσπονδιακοί πράκτορες συνάλαβαν τον Daniel Tzvetkoff, ιδιοκτήτη της αυστραλέζικης επιχείρησης Automated Clearing House, η οποία λέγεται ότι διευκόλυνε τη μεταφορά 584 εκατ δολαρίων από τραπεζικούς λογαριασμούς τζογαδόρων σε ιστοσελίδες τυχερών παιχνιδιών, μέσω μέσω της ίδρυσης εικονικών εταιρειών, του έχουν αποδοθεί κατηγορίες για τραπεζική απάτη και «ξέπλυμα» χρήματος και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 75 έτη. Το Μάιο ο Καναδός Douglas Rennick συνεληφθη για παρόμοιες κατηγορίες, δήλωσε ένοχος για παράνομη μεταφορά χρημάτων σε ιστοσελίδες ηλεκτρονικού τζόγου κα περιμένει την έκδοση της δικαστικής απόφασης.
Τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν το βαθύ και πολυεπίπεδο σκεπτικισμό των Αμερικανών αναφορικά με τον ηλεκτρονικό τζόγο. Σε έκθεση του 2004. το υπουργείο Εξωτερικών αποκάλεσε τις ιστοσελίδες τυχερών παιχνιδιών «λειτουργικό ισοδύναμο των offshore τραπεζών που δεν υπόκεινται σε κανένα νομικό πλαίσιο», επισημαίνοντας ότι μπορεί να χρησιμοποιούνται όχι μόνο για «ξέπλυμα» χρημάτων, αλλά και για εγκληματικές ενέργειες που εκτείνονται από τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων μέχρι τη φοροδιαφυγή. Οι επιχειρήσεις online τζόγου αρνούνται τις κατηγορίες , και χρησιμοποιούν ως αντεπιχείρημα τον εξονυχιστικό έλεγχο των συναλλαγών τους, που διενεργείται σύμφωνα με τους κανόνες του ηλεκτρονικού εμπορίου. Ισχυρίζονται ότι ο έλεγχος της ταυτότητας των παικτών με προηγμένες τεχνολογικές μεθόδους καθιστά τα online καζίνο πιο ασφαλή από τα λεγόμενα επίγεια καζίνο.
Η «ζούγκλα» του κυβερνοχώρου
Η Ευρώπη υπήρξε γενικά πιο δεκτική στην ιδέα της νομιμοποίησης του διαδικτυακού τζόγου, παρά την ασυμφωνία που υπάρχει ενίοτε μεταξύ εθνικών και ευρωπαϊκών κανονισμών. Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή αγορά διαδικτυακού τζόγου. Στη Βρετανία ο ηλεκτρονικός τζόγος επιτρέπεται – παρότι προϋποθέτει τη χορήγηση άδειας στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα0, φορολογείται και υπόκειται σε νομικό πλαίσιο. Την περασμένη άνοιξη η Ιταλία άρχισε να χορηγεί άδειες σε επιχειρήσεις διαδικτυακού τζόγου. Θα ακολουθήσει σύντομα η Γαλλία, μολονότι σε μικρότερη κλίμακα. Η Γερμανία απαγόρευσε το διαδικτυακό τζόγο το 2008, αλλά επιτρέπει στους πολίτες της να συμμετέχουν σε online κρατικές λοταρίες.
Το 2009 το πορτογαλικό φιλανθρωπικό ίδρυμα Santa Casa da Misericordia de Lisboa, το οποίο διενεργεί κληρώσεις λαχείων, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατηγορώντας τον αυστριακό όμιλο διαδικτυακού στοιχηματισμού bwin ότι οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Πορτογαλία παραβίαζαν το αποκλειστικό δικαίωμα του εν λόγω ιδρύματος να διαθέτει τυχερά παιχνίδια μέσω του διαδικτύου. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαίωσε την πορτογαλική κρατική εταιρεία, αναφέροντας στην απόφασή του ότι «ο περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δικαιολογείται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος». Ο τζόγος φαίνεται ότι εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε αποφανθεί στο παρελθόν οι μια χώρα δεν μπορεί να απαγορεύσει στους πολίτες της τη συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια που παρέχονται από ιδιωτικές διαδικτυακές εταιρείες, εκτός αν αυτό τους εμποδίζει να συμμετέχουν στα στοιχήματα και τα τυχερά παιχνίδια που παρέχουν οι κρατικές εταιρείες. Ο επίτροπος της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, Michael Barnier, δήλωσε το Φεβρουάριο ότι σχεδιάζει τη θέσπιση ενιαίων κανόνων για την ευρωπαϊκή αγορά διαδικτυακών παιγνίων.
Εντούτοις, το ασαφές νομικό καθεστώς δεν φαίνεται να εμποδίζει τη συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια, ακόμα και με παράνομους τρόπους. Οι ΗΠΑ κατέχουν την μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια αγορά, οι Αμερικανοί τζογαδόροι αναμένεται ότι θα παίξουν φέτος 5,7 δις δολάρια, ποσό ελάχιστα χαμηλότερο από τα έξι δις δολάρια που έπαιξαν πέρυσι. .Η Γερμανία και η Γαλλία αντιπροσωπεύουν έκαστη το 5% της αγοράς.
Είναι προφανές ότι η απαγόρευση δια νόμου αποτυγχάνει να βάλει φρένο σε όσους θέλουν να τζογάρουν. Αλλά η νομιμοποίηση του online τζόγου μπορεί να οδηγήσει σε διεύρυνση της αγοράς, όπως έγινε στην περίπτωση της Ιταλίας. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της συμβουλευτικής εταιρείας Η2, τα ακαθάριστα έσοδα της χώρας από τυχερά παιχνίδια ( δηλαδή τα ποσά που συλλέγονται από τα στοιχήματα ), όπως το πόκερ, τα διάφορα παιχνίδια καζίνο και το μπίνγκο, θα ανέλθουν σε σχεδόν 1,6 δις ευρώ το 2012, από περίπου 400 εκατ ευρώ το 2008. Ακόμα μεγαλύτερα θα είναι τα έσοδα που θα προκύψου αν ποτέ απελευθερωθεί η αμερικανική αγορά τυχερών παιχνιδιών. Εντούτοις, το κατά πόσο και το πότε θα συμβεί αυτό είναι αβέβαιο. Πολλοί άνθρωποι της βιομηχανίας του online Τζόγου θεωρούν ανέφικτο ένα τέτοιο άνοιγμα, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που το προωθούν. Χρειάστηκαν δεκαετίες, για να θεσπιστούν δίκαιοι κανονισμοί για κάθε γεωγραφική περιοχή. Το έγκλημα λυμαινόταν το Λας Βέγκας για μεγάλο μέρος του 20ου αιώνα. Στο θέμα της κατάρτισης ρυθμιστικού πλαισίου για τι διαδικτυακό τζόγο, οι ΗΠΑ είναι πιθανόν να υιοθετήσουν συντηρητική στάση. Επιπλέον, καθώς ο τζόγος συνιστά πολιτειακό και όχι ομοσπονδιακό ζήτημα, οποιαδήποτε νομιμοποίηση του online τζόγου θα είναι πιθανότατα προσωρινή.
Ωστόσο, το γεγονός ότι οι εξελίξεις είναι αργές στις ΗΠΑ δεν σημαίνει ότι ο υπόλοιπος κόσμος μένει στάσιμος. Ο Mitch Garber, επικεφαλής του τμήματος διαδραστικής ψυχαγωγίας της Harrah’s της μεγαλύτερης επιχείρησης τυχερών παιχνιδιών παγκοσμίως, πιστεύει ότι η τάση νομιμοποίησης του διαδικτυακού τζόγου, που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, θα επηρεάσει τελικά τις ΗΠΑ και θα οδηγήσει σε σύγκλιση των επιχειρήσεων «επίγειων» και online καζίνο. Ολοένα και περισσότερες εταιρείες, όπως η Harrah’s, αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στην αγορά του online τζόγου.
Για να το κάνουν, χρησιμοποιούν συνήθως εδραιωμένες επιχειρήσεις παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών, αντί να «επανεφευρίσκουν» τη ρουλέτα. Όπως εξηγεί χαρακτηριστικά ο David Loveday, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας σχεδίασης λογισμικού για τυχερά παιχνίδια Orbis , «οι επιχειρήσεις αυτές βγάζουν χρήματα, πουλώντας φτυάρια και αξίνες αντί να ψάχνουν για κοιτάσματα χρυσού». Το γεγονός αυτό διευκολύνει την είσοδο των μεγάλων επιχειρήσεων στην αγορά του online τζόγου. Για παράδειγμα, η βρετανική William Hill, εταιρεία αθλητικών στοιχημάτων με μεγάλη παράδοση στο χώρο, λειτουργεί ένα «δωμάτιο» πόκερ για την κουτσομπολίστικη φυλλάδα The Sun, η λειτουργία αυτού του «δωματίου» βασίζεται σε λογισμικό της Playtech, ηγετικής εταιρείας στην ανάπτυξη λογισμικού για τυχερά παιχνίδια, ενώ η διαχείριση της ιστοσελίδας αθλητικού στοιχηματισμού της William Hill γίνεται από την Orbis.
Η σύγκλιση αυτού του τύπου δεν παρατηρείται μόνο στο διαδίκτυο, αλλά και στις διάφορες πλατφόρμες. Το ανταλλακτήριο αθλητικών στοιχημάτων Betfair εγκαινίασε μια εφαρμογή που «τρέχει» το πρόγραμμα Yahoo! TV Widget Engine Programme, το οποίο προσφέρει μια γκάμα διαδραστικού περιεχομένου. Παρόμοια σχέδια εχει ο Gigi Levy, διευθύνων σύμβουλος της 888 Holdings, μιας μεγάλης επιχείρησης διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών. Ισχυρίζεται ότι αυτή τη στιγμή ο αθλητικός στοιχηματισμός δεν είναι «κοινωνικό» σπορ. Μια τηλεοπτική εφαρμογή που επιτρέπει στους τζογαδόρους να τοποθετούν στοιχήματα στη διάρκεια ενός αγώνα, πατώντας μόνο ένα κουμπί, θα ήταν μια λογική εξέλιξη των υπηρεσιών ingame betting ( τοποθέτησης live στοιχημάτων ), που παρέχουν τα online πρακτορεία και ανταλλακτήρια αθλητικών στοιχημάτων. Η ιδέα και μόνο κάνει την καρδιά των οπαδών του αθλητικού στοιχηματισμού να χτυπά γρήγορα – κι φέρνει εφιάλτες στους εχθρούς του τζόγου. Ωστόσο είναι μάλλον πολύ αργά για να σωθεί ο ιππόδρομος.
Πηγή : Αφιέρωμα της Καθημερινής
