Δεν το κατάλαβα καλά ή μάλλον αδυνατώ να ταυτιστώ με τέτοιου είδους λογικές. Ο Στ. Σταυρίδης του ΤΑΙΠΕΔ «πανηγυρίζει» για το γεγονός ότι «ένιψε τας χείρας του» για την υπόθεση της σύμβασης του Κόκκαλη με τον ΟΠΑΠ με την αιτιολογία ότι δεν μπορούσε να αξιολογήσει τους όρους της; Δηλαδή, ο βασικός στόχος ήταν ο «επικοινωνιακός»; Η απεμπλοκή του ΤΑΙΠΕΔ από το θέμα της γενικής συνέλευσης;
Η πολιτική της «ντρίμπλας» ευημερεί και στην Ελλάδα του σήμερα για εκείνους που αρνούνται να «σπάσουν αβγά» και προφανώς θέτουν υπεράνωνιες η πολιτική της «ντρίμπλας » όλων τη δική τους εικόνα και όχι το στόχο για τον οποίο διορίστηκαν.
Το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 33% της ΟΠΑΠ και κατέβηκε στη γενική συνέλευση με ένα ποσοστό 3,13%. «Για να μην επηρεάσει» την απόφαση.
Βέβαια, από τότε έχουν περάσει μέρες, αλλά την αφορμή για το σημερινό σχόλιο μας έδωσε μια συνέντευξη του Σταυρίδη, στην οποία αναφέρεται επί λέξει: «Αν πηγαίναμε όλες μας τις μετοχές η αποχή η δική μας θα ισοδυναμούσε με ένα έμμεσο “όχι”. Χρειάζεται πραγματικά, ίσως ένα μεγαλύτερο μυαλό από το δικό μας για να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς εννοεί ο πρόεδρος του Ταμείου που απ’ ότι φαίνεται είχε άποψη και για τις τράπεζες: «Καλύτερα χωριστά Εθνική και Eurobank.
Ανεξαρτήτως των πρώτων τρικυμιών της παρουσίας του νέου προέδρου στο ΤΑΙΠΕΔ, σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις κυρίως της ΔΕΠΑ, του ΟΠΑΠ, αλλά και του Ελληνικού και της πρώτης ηχηρής γκρίνιας που φτάνει μέχρι το Μαξίμου για την επιλογή της μετακόμισης (με ποια κριτήρια) του Σταυρίδη από την ΕΥΔΑΠ (δεν πρόλαβε καν να ζεστάνει την καρέκλα του) στην ηγεσία του Ταμείου, ο νέος πρόεδρος θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Να δούμε το επόμενο χρονικό διάστημα δηλαδή πώς θα «πάνε τα projects» και ποια τακτική σχετικά με τις ίσιες αποστάσεις θα κρατήσει ο ίδιος. Πάντως, εκείνο που έχει σημασία για όποιον κατέχει αυτή τη θέση, δεν θα έπρεπε να είναι οι ντρίμπλες, αλλά η πραγματική δουλειά και η αντιμετώπιση των θεμάτων.
Διαβάστε το άρθρο: Φέρνει γκρίνιες η πολιτική της «ντρίμπλας», στην πηγή: DEAL NEWS
