Δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος εισηγητής υπουργός απέσυρε ένα νόμο, αφού διαπίστωσε ότι ήταν γεμάτος «παραθυράκια» που θα τον καθιστούσαν αναποτελεσματικό.
Τις περισσότερες φορές «διάτρητοι» είναι οι νόμοι των «προηγούμενων», ενώ τα νομοσχέδια των «ημετέρων» (δηλαδή των κυβερνώντων) δεν αλλάζουν επειδή απέτυχαν αλλά για λόγους «εκσυγχρονισμού» της νομοθεσίας.
Σχετικά με το νόμο 4002/2011 έχουμε καταναλώσει πολύ μελάνι.. Δεν είναι η πρώτη φορά που… κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επισημάνουμε τον απόλυτο παραλογισμό που προκαλεί η καταφανής προχειρότητα στην κατάρτιση του νομοσχεδίου που «ΘΑ» ρύθμιζε την Ελληνική Αγορά Τυχερών Παιχνιδιών.
Απόσυρση
Η εκκωφαντική αποτυχία του φοροεισπρακτικού 4002/2011 και οι τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, είναι το θέμα της ειδησεογραφίας της τελευταίας εβδομάδας. Θα θυμάστε τις δύο – σημαντικές – τροπολογίες της 3ης Αυγούστου 2011, αυτές που έφερε στη Βουλή ο Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, λίγο πριν ψηφιστεί ο νόμος.
Η πρώτη τροπολογία (παράγραφος 12 του Άρθρου 50) επέτρεπε την παράταση λειτουργίας των «Εταιριών παροχής υπηρεσιών στοιχημάτων και τυχερών παιχνιδιών μέσω διαδικτύου που είναι νόμιμα εγκαταστημένες σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού χώρου και κατέχουν σχετική νόμιμη άδεια λειτουργίας και παροχής τέτοιων υπηρεσιών». Αρκούσε να «υπαχθούν αμέσως και οικειοθελώς στο φορολογικό καθεστώς των άρθρων 45 έως 50 του 4002/2011».
Εταιρικό «γαϊτανάκι» και νομικά «παραθυράκια» υποβοηθούμενα από το ασαφές, γεμάτο λάθη και αλληλοαναιρέσεις «θεσμικό πλαίσιο» κατάφεραν όχι μόνο να εκθέσουν την ΟΠΑΠ Α.Ε. στις Κοινοτικές Αρχές (θέμα ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης, απευθείας ανάθεση των VLT’s), αλλά και την υποχρέωσαν να προστατέψει τα συμφέροντά της κινούμενη εναντίον άλλης εισηγμένης στο ΧΑΑ εταιρίας, της Centric.
(σ.σ. Ένα ΧΑΑ που κατάντησε η συνολική αξία των εισηγμένων εταιριών του στο ταμπλό – 30-35 δισ. – να αντιστοιχεί μόλις στο 70% του κόστους της πολυεθνικής που κατέχει τα καταστήματα ρούχων ZAP ΑΣ!).
Η δεύτερη τροπολογία αφορούσε την εμπορική επικοινωνία των εταιριών και προστέθηκε στην παράγραφο 4 του Άρθρου 29. Σε αυτή την τροπολογία περιγράφονται οι προδιαγραφές που επιβάλλεται να σέβονται τα τμήματα marketing των εταιριών παροχής τυχερών παιχνιδιών όταν… εξαπολύουν τις διαφημιστικές επιθέσεις τους στους πολίτες.
Τις θέσεις της ΟΠΑΠ ΑΈ. για το θέμα μπορείτε να τις διαβάσετε στις σελίδες των πρακτόρων όπου δημοσιεύεται το έγγραφο προς τις αρμόδιες αρχές, ζητώντας δικαίως την παρέμβαση τους.
Το ερώτημα βέβαια είναι κατά πόσο μπορεί ο υπάρχον νόμος να αποτρέψει την εφεξής παράνομη διαφήμιση εφόσον ο ίδιος ο νόμος (τουλάχιστον άτυπα) χαρακτηρίζεται από την EE καταχρηστικός και πιθανότατα σε λίγους μήνες θα είναι και άκυρος.
Ανακύκλωση
Ας δούμε που ακριβώς βρίσκεται η «πλάνη» στην οποία προφανώς έχει περιέλθει το νομοθετικό σώμα που ψήφισε τον 4002/2011: Το (Ελληνικό κράτος για άλλη μια φορά κατέκτησε μια παγκόσμια πρωτιά απαγορεύοντας τη διαφήμιση μιας εμπορικής δραστηριότητας, χωρίς όμως, να έχει καταστήσει ξεκάθαρα παράνομη την δραστηριότητα αυτή καθ’ αυτή.
Τουλάχιστον οι τακτικοί αναγνώστες της στήλης δεν χρειάζεται να σκεφτούν πολύ για να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στους «νόμιμους» και στους «παράνομους» των τυχερών παιχνιδιών: Νόμιμοι είναι όσοι πληρώνουν αναδρομικά εφορεία από την 01/01/10 και όσοι ήδη έχουν αδειοδοτηθεί (ΟΠΑΠ και ΟΔΙΕ).
Οι υπόλοιποι λοιπόν είναι παράνομοι οπότε εύλογα απορούμε: Γιατί δεν συλλαμβάνονται; Γιατί δεν γεμίζουν οι φυλακές από τις 400.000 πολίτες που παίζουν τυχερά παιχνίδια μέσω διαδικτύου; Γιατί έχει όρια εφαρμογής, ενώ ρητά προβλέπονται βαριές ποινές στο κείμενο του νόμου; Ο σκοταδισμός της Βορείου Κορέας ή της Κίνας του 2000, ως τεχνογνωσία στη φραγή του διαδικτύου γιατί δεν επιβάλλεται στις παράνομες εταιρίες;
Μην ψάξετε για απαντήσεις. Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν τολμά να τα βάλει, ούτε με τις τράπεζες, ούτε με τις νόμιμες ευρωπαϊκές εταιρίες σε νομικό επίπεδο γιατί όλο το νομικό οικοδόμημα που έχει στήσει είναι γεμάτο «κουτοπονηριές» που δεν αρμόζουν σ’ ένα κράτος. Και δη, Ευρωπαϊκό.
Ο εταιρικός ανταγωνισμός όμως, είναι όπως το Ευαγγέλιο για τους Χριστιανούς και το Κοράνι για τους Μωαμεθανούς, αναφορικά με το φιλελεύθερο καπιταλισμό γύρω από τον οποίο είναι στημένο το Ευρωπαϊκό όραμα της ομοσπονδιακής ένωσης. Κανένα μέτρο δεν πρόκειται να ληφθεί προς αυτές τις πλευρές γιατί τα Κοινοτικά πρόστιμα θα είναι πολύ πιο «πυκνά» από αυτά που ήδη έχουμε «εξασφαλίσει».
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε – άμεσα – ένα νέο νόμο για τη ρύθμιση της Ελληνικής Αγοράς Τυχερών Παιχνιδιών.
Εμπορική επικοινωνία Ο ισχύων (λέμε τώρα . ) Ελληνικός Νόμος αναφέρεται σε κάθε είδους «εμπορική επικοινωνία» δηλαδή περιλαμβάνει όχι μόνο τα διαφημιστικά μηνύματα στο ράδιο και την τηλεόραση αλλά και την έντυπη διαφήμιση και (ΠΡΟΣΟΧΗ!) τη χορηγία σε αθλητικές διοργανώσεις και σωματεία. Αυτή είναι η σημασία της εμπορικής επικοινωνίας διεθνώς.
Στον υπόλοιπο κόσμο, από την Ολυμπιάδα του 2004 γίνεται συζήτηση για τα τατουάζ-διαφημίσεις των αθλητών σαν κι αυτά που έχει καθιερώσει πλέον το GoldenPalace.com σε αγώνες πυγμαχίας κι όχι μόνο.
Βέβαια, δεν είναι ούτε παράνομη ούτε κατακριτέα η χορηγία στις φανέλες των μεγάλων ποδοσφαιρικών σωματείων της Ευρώπης και ως εκ τούτου η Ελλάδα «με τη μία» ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα σ’ όλη την EE.
Η διαφήμιση στις φανέλες των σωματείων, καθώς και στους αθλητικούς χώρους επιτρέπεται από την Ελληνική Νομοθεσία (άρα, δεν συντρέχουν λόγοι κοινωνικής ευαισθησίας), ενώ οι τηλεοπτικές διαφημίσεις νόμιμων τυχερών παιχνιδιών δεν ακολουθούν κανέναν «Κώδικα Δεοντολογίας» στη διασπορά τους.
Περιπτώσεις…
Στις 26-29 Απριλίου στο Regency Casino Thessaloniki θα διεξαχθεί το πρώτο Greek poker tour μετά από δετή επιτυχημένη διεξαγωγή στην Ευρώπη. Ειδησεογραφικά είναι κάτι που η στήλη υποχρεούται να αναφέρει αλλά ειλικρινά δεν ξέρουμε αν. „ δικαιούται να το κάνει σύμφωνα με το νόμο. Αν μπορούμε να σας πληροφορήσουμε για τα τουρνουά αυτά γιατί δεν μπορούμε να προβάλουμε και τη σχετική διαφημιστική αφίσα; Ή μήπως μπορούμε; Αν, όμως, μπορούμε γιατί δεν ισχύει το ίδιο για επιχειρήσεις που λειτουργούν νόμιμα σε άλλες χώρες της EE αλλά ουδέποτε δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα σεβόμενες την τοπική νομοθεσία;
Εν ολίγοις, είναι ξεκάθαρο ότι η ρύθμιση της διαφήμισης των τυχερών παιχνιδιών είναι 100% πολιτικό θέμα. Ένας νόμος για τα τυχερά παιχνίδια θα έπρεπε εκ των προτέρων να θέτει τα όρια της εμπορικής προβολής των επιχειρήσεων του είδους και όχι να περιμένει την αρμόδια επιτροπή που: «ΘΑ» συσταθεί, «ΘΑ» συνέλθει και «ΘΑ» ρυθμίσει τα πάντα μέσα από τον «Κανονισμό Διεξαγωγής και Ελέγχου Παιγνίων» που «ΘΑ» συντάξει!
Στην περίπτωση της εμπορικής προβολής των επιχειρήσεων (γενικώς, π.χ. μέσω φωτεινών πινακίδων) πράγματι το κράτος έχει εκχωρήσει ρυθμιστικές αρμοδιότητες στους δήμους και τις κοινότητες αλλά κ.κ. της Βουλής οι δήμοι και οι κοινότητες υπήρχαν ήδη! Πολύ δε περισσότερο η κείμενη νομοθεσία για την εμπορική προβολή των επιχειρήσεων γενικά (αφισοκόλληση, διανομή εντύπου κλπ) είναι ενιαία για όλη την Επικράτεια και δεν χρειάζεται καμιά ρυθμιστική αρχή για την επικύρωση της, αφού οι σχετικές διατάξεις συνάδουν με το Ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Γιατί όλη αυτή η «τυμπανοκρουσία» της σύστασης μιας επιτροπής που (ΘΑ) έχει μεν υπαγωγή πολιτική αλλά δεν (ΘΑ) αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα κι από την άλλη δεν «ΘΑ» ασχολείται με την εφαρμογή του νόμου (όπως είναι λογικό) αλλά με την ερμηνεία (!) του ώστε να συνταχθεί επί τέλους ο ακριβοθώρητος κώδικας δεοντολογίας! Μια και μονάκριβη απόφαση έχει πάρει έως τώρα το Υπουργείο Οικονομικών για την ΕΕΕΠ. Αυτή που…ρυθμίζει τις αμοιβές των μελών της. Και το μπάχαλο συνεχίζεται…
Διαβάστε το άρθρο «Απόσυρση και… ανακύκλωση του 4002/2011» στην πηγή: 1-2-Χ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΙΖΕΑΚΟΥ
