Ξαφνικά, μέσα στο κατακαλόκαιρο, μέσα στη ραστώνη του Δεκαπενταύγουστου, η κυβέρνηση εμφανίζεται να προωθεί το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια. Ξέρετε, το διαδικτυακό στοίχημα, τις άδειες για τα γνωστά “φρουτάκια”,….
την επέκταση του ορίζοντα του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ, με σκοπό να αυξήσει τα έσοδά της κατά 500 εκατ. ευρώ ετησίως από τα “φρουτάκια” νέας γενιάς, τα πάσης φύσεως Videolotto, να ρυθμίσει τον παράνομο τζόγο του οποίου ο τζίρος λέγεται ότι ανέρχεται στα επίπεδα των 4 με 4,5 δις ευρώ κ.λπ.
Γίνεται δε λόγος για την περιβόητη διαβούλευση, για χορό επιχειρηματικών συμφερόντων και όλα αυτά τα καλά που συνοδεύουν τέτοιους μεγέθους μπίζνες. Για να ξέρουμε όμως τι συμβαίνει, επί της ουσίας η όλη μπίζνα κατά βάση αφορά 2-3 συγκεκριμένους επιχειρηματικούς πόλους. Πέραν του ΟΠΑΠ, που φέρεται ως ένας εκ των επικρατέστερων για να πάρει άδεια, η φασαρία γίνεται για την πλευρά Μπόμπολα και τον Κόκκαλη. Αυτοί είναι οι βασικοί διεκδικητές, αυτοί είναι οι μεγάλοι παίκτες, για αυτούς προορίζονται οι άδειες.
Ωστόσο, αυτό που εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε, και επιμένουμε να αναδεικνύουμε, είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να δώσει 3 άδειες. Γιατί λοιπόν να είναι μόλις 3 και όχι… 13; Γιατί να μην ανοίξει ο ανταγωνισμός; Γιατί να έχουμε ουσιαστικά ένα ολιγοπώλιο; Στο σημείο αυτό σας θυμίζουμε τις επαφές μεταξύ του Μπόμπολα και του Κόκκαλη προ μηνών, όπου λέγεται ότι στην ατζέντα της συζήτησης είχε τεθεί το θέμα για τα “φρουτάκια”, όπως όμως και αυτό της επέκτασης της συνεργασίας του ΟΠΑΠ με την Intralot.
Τότε, οι φήμες έλεγαν ότι οι δύο πλευρές τα βρήκανε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ωστόσο, αν κρίνουμε από τις επιθέσεις που ακολούθησαν από μέσα ενημέρωσης που ελέγχει ο όμιλος Μπόμπολα, φαίνεται ότι μάλλον υπάρχουν ανοιχτά θέματα μεταξύ των δύο ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων.
