Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα χθες, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Ασημάκης Παπαγεωργίου απέσυρε μια εξαιρετικά κρίσιμη τροπολογία
για το μέλλον της διαδικασίας πώλησης του ΟΠΑΠ.
Η τροπολογία αυτή (σ.σ. κατατέθηκε ως προσθήκη σε νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος) παρέχει στο ΤΑΙΠΕΔ τη δυνατότητα να αξιώνει από τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ και των άλλων εταιρειών των οποίων είναι μέτοχος στο πλαίσιο του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, «όλες εν γένει τις πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων και των απορρήτων, που αφορούν στο νομικό πρόσωπο και τη δραστηριότητα των εταιρειών αυτών, αποκλειστικά και μόνον προς εξυπηρέτηση του νομικού, οικονομικού και τεχνικού ελέγχου των εταιρειών, στο πλαίσιο της αποκρατικοποίησης».
Προς αποφυγή παρερμηνειών, η τροπολογία ανέφερε πως «η διάθεση των πληροφοριών που καταλαμβάνεται από τη ρύθμιση, θα γίνεται με ηλεκτρονική καταχώριση σε ειδικό διαδικτυακό τόπο (Virtual Data Room VDR), με χρήση ειδικού κωδικού πρόσβασης, και κοινωνοί θα είναι μόνον οι υποψήφιοι που έχουν εγκριθεί από το ΤΑΙΠΕΔ και μόνο στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα αποκρατικοποίησης για τη διαμόρφωση της επενδυτικής τους απόφασης».
Είναι απολύτως εξακριβωμένο και ξεκάθαρο πως η τροπολογία αυτή κατατέθηκε στη Βουλή για έναν και μοναδικό λόγο: να εξασφαλιστεί ο μέγιστος βαθμός διαφάνειας στο διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ και, επί της ουσίας, για να μάθουν τελικά οι υποψήφιοι επενδυτές τι είναι αυτό που επιδιώκουν να αποκτήσουν. Διότι όταν ξεκίνησε ο έλεγχος της εταιρείας μέσω της διαδικασίας αίθουσας πληροφοριών (data room), όπως προβλέπει ο διαγωνισμός, αντιλήφθησαν πως δεν είχαν πρόσβαση σε κρίσιμες συμβάσεις – με το αιτιολογικό ότι αυτές διέπονται από ρήτρες εμπιστευτικότητας – που έχει υπογράψει ο Οργανισμός, όπως για παράδειγμα αυτής για την ανάληψη των Κρατικών Λαχείων, της σχετικής συμφωνίας μετόχων ή των συμβάσεων για την τεχνολογική υποστήριξη του Οργανισμού. Με λίγα λόγια, οι υποψήφιοι επενδυτές καλούνται να υποβάλουν οικονομικές προσφορές για το 33% μιας εταιρείας της οποίας δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν ποιές υποχρεώσεις, οικονομικές και μη, απορρέουν από συμβάσεις που έχει υπογράψει.
Η τροπολογία, λοιπόν, χθες το βράδυ απεσύρθη (σ.σ. κατά τον υφυπουργό θα επανακατατεθεί σήμερα με επικαιροποιημένη) έπειτα από σφοδρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τμήματος της συμπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ). Και όχι μόνο αυτό, αλλά έπειτα από σχετικό αίτημα που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τεθεί σε ονομαστική ψηφοφορία.
Τους τόνους σήκωσαν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ.Παπαδημούλης και οι εισηγητές του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δριβελέγκας και της ΔΗΜΑΡ, Νίκη Φούντα. Οι αντιδρώντες βουλευτές έθεσαν θέμα παραβίασης απορρήτων που αφορούν, όπως είπαν, ακόμη και την εθνική ασφάλεια, καθώς στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ συμπεριλαμβάνονται εταιρείες εθνικής στρατηγικής σημασίας όπως η «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» και η «Ελληνική Βιομηχανία Όπλων».
Επειδή, λοιπόν, σε αυτή τη χώρα, αν μη τι άλλο, η υποκρισία περισσεύει, ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: τα περί εθνικών απορρήτων μόνο ως πρόσχημα χρησιμεύουν, η ουσία του θέματος είναι ο ΟΠΑΠ. Γιατί, λοιπόν, κομμάτι του πολιτικού συστήματος καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να μείνουν στο σκοτάδι αυτές οι συμβάσεις; Γιατί δεν επιθυμούν να προχωρήσει η πώληση του ΟΠΑΠ; Τι προσδοκούν με τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης και τελικά ποιοι ωφελούνται εάν τελικώς ματαιωθεί ο διαγωνισμός;
Η απάντηση βρίσκεται στον έλεγχο της ροής του χρήματος που κυκλοφορεί από τον ΟΠΑΠ και μέσω του ΟΠΑΠ. Το σύστημα της διαπλοκής που εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί γύρω από τον Οργανισμό αφορά τόσους πολλούς, σε τόσα πολλά επίπεδα και χρηματοδοτεί τόσες πολλές αφανείς και μη δραστηριότητες που, εάν πάψει να υφίσταται, θα σβήσει από το χάρτη συγκεκριμένα επιχειρηματικά, διακομματικά και εκδοτικά συμφέροντα, και επαγγελματίες συνδικαλιστές που, αντιδρώντας σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του status quo, δίνουν τώρα τον αγώνα επιβίωσης τους.
Δεν είναι τυχαία η επιμονή της Τρόικας με την πώληση του ΟΠΑΠ. Μπορεί να καταλογίσει κανείς πολλά για τις πρακτικές και τις εμμονές της, όχι όμως ότι δεν γνωρίζει πόσο κομβικής σημασίας είναι, σε όλα τα επίπεδα, να σπάσει το απόστημα που έχει δημιουργηθεί. Και σε αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι προνομιούχοι μόνιμοι εργαζόμενοι του Οργανισμού, με τις πλουσιοπάροχες απολαβές, παιδιά ενός συστήματος που διόριζε με αντάλλαγμα την ψήφο, που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της διαδικασίας του διαγωνισμού. Είναι οι ίδιοι που μέμφονται την νυν διοίκηση γιατί, όπως λένε, δεν έχει λήξει το μέγιστο θέμα του τεχνολογικού παρόχου βάζοντας σε κίνδυνο την ύπαρξη της ίδιας της εταιρείας και που τώρα σπεύδουν να προσεταιριστούν τον επόμενο λαοπρόβλητο ηγέτη που θα τους υποσχεθεί ότι θα συνεχίσουν να λαμβάνουν απρόσκοπτα τους 21 μισθούς τους. Για τους είλωτες της ΟΠΑΠ Υπηρεσιών, βέβαια, κουβέντα.
Όσο για τα περί «ξεπουλήματος» του Οργανισμού, το παραμύθι είναι καλό αλλά δεν έχει δράκο. Το δημόσιο έχει διασφαλίσει και με το παραπάνω μέσω της φορολόγησης (του 30% επί του μικτού κέρδους των παιχνιδιών, της είσπραξης των αδιάθετων, του 20% στα κέρδη των παικτών από 500 ευρώ και πάνω κλπ) τα έσοδα που απολάμβανε ως μέτοχος του 34%. Η φορολόγηση στα μικτά κέρδη εξασφαλίζει στο κράτος 300 εκατ. ευρώ ετησίως στη χειρότερη περίπτωση, χωρίς να υπολογίζονται οι φόροι που θα πληρώνει ο ΟΠΑΠ ως ανώνυμη εταιρεία και οι φόροι από τις νέες δραστηριότητες (VLTs).
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ είναι μονόδρομος. Ας γίνει, λοιπόν, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφάνεια και επί ίσοις όροις. Η υπόθεση δεν περιορίζεται πλέον στο εσωτερικό της χώρας, ούτε πρόκειται για μια επένδυση με γνώμονα την παραγωγή υπεραξίας. Αποτελεί ένα βαθιά θεσμικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γεγονός, κομβικής σημασίας για την πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια
Διαβάστε το άρθρο «Ποιους συμφέρει το σκοτάδι στον ΟΠΑΠ» στην Πηγή:www.capital.gr Του Νίκου Χρυσικόπουλου
