Ξεπηδούν η μία μετά την άλλη σε επιλεγμένες περιοχές και με αμφίβολες διαδικασίες – Προσφέρουν «φροντάκια», παιγνιόχαρτα ακόμα και ρουλέτες .Την ώρα που το ελληνικό δημόσιο προσπαθεί να επιταχύνει τους ρυθμούς ανοίγματος της αγοράς τυχερών παιγνίων
με άξονα τον ΟΠΑΠ, οι ιδιωτικές «λέσχες» πολλαπλασιάζονται, σαν τα μανιτάρια, τόσο στην Αττική, όσο και σε άλλες πόλεις. Εκμεταλλεύονται ουσιαστικά την ανυπαρξία ελέγχων και την πλήρη αδυναμία της κρατικής μηχανής, να κινηθεί με τις απαιτούμενες ταχύτητες.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ειδικά στο διάστημα που μεσολάβησε από την εκκίνηση της διαδικασίας αδειοδότησης των παιγνιομηχανημάτων, (γνωστότερων ανά την επικράτεια με την ονομασία «φρουτάκια»), γίνεται ένας αγώνας δρόμου από επιχειρηματίες κάθε είδους και βεληνεκούς, προκειμένου να βρεθούν προετοιμασμένοι, ενόψει του ανοίγματος της αγοράς.
Ήδη έχουν ενοικιαστεί οι κατάλληλοι χώροι «υποδοχής» των μηχανημάτων VLTs, και τοποθέτησης τερματικών και διαφόρων οθονών. Από τα καταστήματα αυτά o φιλοξενούμενος παίκτης θα μπορεί να στοιχηματίζει μέσω Ίντερνετ, σε κάθε λογής παιχνίδι.
Ενώ, λοιπόν, η Πολιτεία πασχίζει να ξεπεράσει τον εαυτό της και τη γραφειοκρατία που έχει η ίδια δημιουργήσει, χάνοντας πολύτιμο χρόνο και ακόμα πιο πολύτιμα έσοδα, οι ιδιώτες επιχειρηματίες οργιάζουν, κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη των αρμοδίων αρχών. Έχουν στήσει ήδη «μικρά καζίνο»! Και μάλιστα σε περιοχές υψηλών εισοδημάτων.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, αυτό το διάστημα στην Αττική μόνον, «βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία τουλάχιστον πέντε (5) μικρά καζίνο». Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια κάτω από ποιο (ή κανένα;) καθεστώς λειτουργούν, και με την ανοχή ποιων. Μιλάμε για πλήρως «αναπτυγμένες» επιχειρήσεις, οι οποίες διαθέτουν δεκάδες μηχανήματα VLTs και προσφέρουν από παιγνιόχαρτα μέχρι ρουλέτες στους φιλοξενουμένους τους. Βέβαια, στην πρώτη φάση λειτουργίας τους, πρέπει να υπάρχουν για τον νέο παίκτη οι κατάλληλες «συστάσεις». Άλλες «λέσχες» εγγράφουν κανονικά μέλη, τα εφοδιάζουν με κάρτα και προσφέρουν -πάντα σε πρώτη φάση- μόνον παιχνίδια σε «φρουτάκια». Συν τω χρόνω, όμως, ανάλογα με τις γενικότερες συνθήκες, με το επίπεδο γνωριμίας και τις σχέσεις εμπιστοσύνης που καλλιεργούνται, οι… προσφορές αυξάνονται. Κυρίως προς τα ενδότερα των καταστημάτων αυτών, σε χώρους αθέατους από τις πρώτες αίθουσες.
Παράγοντες της αγοράς, υπόψη των οποίων θέσαμε το μείζον θέμα του διαρκώς αυξανόμενου αριθμού τέτοιων «καταστημάτων», διατύπωσαν την άποψη ότι η λειτουργία τους σαφώς είναι παράνομη. Όμως καλύπτονται από την πολυνομία, χρησιμοποιώντας άλλες μεθόδους, όπως π.χ. η εγγραφή μελών. Προφανώς, για να φαίνονται ότι λειτουργούν ως «κλειστά» κλαμπ και να δικαιολογούν έτσι την παρουσία τους. Οι ίδιοι παράγοντες, στο ερώτημα «τι κάνουν οι μηχανισμοί ελέγχου» (οικονομική αστυνομία, αστυνομικά τμήματα συγκεκριμένων περιοχών κ.λπ.), ουσιαστικά παραδέχονται την ανυπαρξία ελέγχων, είτε λόγω διάλυσης της κρατικής μηχανής, είτε λόγω διαπλεκόμενων σχέσεων. Αυτό γιατί, όπως βεβαιώνουν πηγές που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, πίσω από ανθρώπους της νύχτας που εμφανίζονται να ελέγχουν αυτές τις «λέσχες», βρίσκονται συνήθως άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα, ακόμα και υπεράνω πάσης υποψίας.
Τα 5 «μικρά καζίνο»
Μαύρα κοστούμια, κυριλάτοι σωματοφύλακες, πολύχρωμα φώτα και «ανοιχτές» διαδικασίες, μπροστά από τις εισόδους μερικών από τις μεγάλες λέσχες. Αυτές που είτε ξεφύτρωσαν τους τελευταίους μήνες, είτε επεκτάθηκαν. Και από τα υπόγεια ή τις κλειστές και αθέατες αίθουσες που λειτουργούσαν μέχρι τώρα, με συνωμοτικούς κανόνες, βγήκαν στο… ξέφωτο. Περιμένουν τις επίσημες άδειες. Αλλά, μέχρι τότε, με ποιες διαδικασίες λειτουργούν και πώς στήθηκαν ολόκληρες επιχειρήσεις; Η πολιτική κοιμάται. Ακόμα φτιάχνει επιτροπές για να προχωρήσει σε νόμιμες αδειοδοτήσεις και να εισπράξει επιτέλους το μερίδιό της, από τα 5 δια. ευρώ (τουλάχιστον) που υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν ετησίως στον παράνομο τζόγο.
Σύμφωνα με μια πρώτη έρευνα, μεγάλες παράνομες λέσχες με «φρουτάκια» και άλλα παίγνια, με σερβιτόρους και με ημερήσιες, παρακαλώ, κληρώσεις για τους παίκτες με διόλου ευκαταφρόνητα ποσά, έχουν στηθεί στις ακόλουθες περιοχές.
Σε κεντρική λεωφόρο του Αμαρουσίου λειτουργεί, χωρίς καμία προφύλαξη, (προφανώς θα υπάρχει κάποια άδεια) μεγάλη λέσχη. Το ίδιο συμβαίνει και στη Γλυφάδα, σε κεντρικό επίσης σημείο, και στον Πειραιά σε σύγχρονο κτίριο. Στη Λεωφόρο Συγγρού λειτουργεί λέσχη που λέγεται ότι θυμίζει… Μόντε Κάρλο.
Ενώ στα Πατήσια, υπάρχει μεγάλη επιχείρηση με «κουλοχέρηδες», πλήρες σέρβις και κληρώσεις. Σε κάποια παρόμοια καταστήματα, έχει στηθεί (πάντα κατά τις πληροφορίες που στάθηκε δυνατόν να συγκεντρωθούν, καθώς η «ομερτά» εδώ αποτελεί κανόνα) πλήρως περιστρεφόμενος μηχανισμός. Λειτουργεί με ένα απλό πάτημα κουμπιού, σε περίπτωση που πέσει «σύρμα» ότι θα γίνει έλεγχος.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει ήδη προλάβει τις εξελίξεις. Το Δημόσιο ακολουθεί ως φτωχός συγγενής, ο ΟΠΑΠ προσπαθεί να τρέξει, αλλά οι αγκυλώσεις παραμένουν και τα νόμιμα καζίνο δεν μπορούν να αμυνθούν, παρά μόνον δικαστικά. Η απώλεια εσόδων όμως για το Δημόσιο είναι τεράστια και προκλητική. Σε μια περίοδο, μάλιστα, που η χώρα δοκιμάζεται σκληρά και τα κρατικά ταμεία ψάχνουν με το φανάρι εισπράξεις.
Έμπλεξαν με συμβούλους και επιτροπές
Για να αντιληφθούμε τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται το Δημόσιο, αρκεί να αναφερθεί ότι: μόλις προχτές, Πέμπτη, ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση οι νομικοί σύμβουλοι για την επέκταση για άλλα 10 χρόνια της άδειας του ΟΠΑΠ, την παραχώρηση της άδειας για τα παιγνιομηχανήματα (φρουτάκια κ.λπ.) επί 20 χρόνια, και τη μελέτη αποκρατικοποίησης του οργανισμού. Ο ΟΠΑΠ έστησε δύο επιτροπές: μια για τις διαπραγματεύσεις επέκτασης της υφιστάμενης άδειας, και μία για την «αξιολόγηση» (;…) της πρότασης του Δημοσίου για την αξία του δικαιώματος των 35.000 VLTs. Δηλαδή, να υποθέσει κάποιος ότι υπάρχει χαώδης διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών; Ή γενικώς είναι διαδικασίες, τυπολατρικές και αναγκαίες;
Πάντως, κύκλοι του ΟΠΑΠ κάνουν λόγο για πλήρη συνεργασία με το Δημόσιο. Αλλά, συνάμα, κρίνουν αναγκαίο να σταθμίσει όλα τα δεδομένα η διοίκησή του, καθώς δίνει λόγο και στους άλλους μετόχους, κυρίως τους ξένους, οι οποίοι σαφώς ενδιαφέρονται για την επένδυσή τους. Και φυσικά δεν θα ήθελαν να δουν τον ΟΠΑΠ, π.χ., χωρίς μέρισμα τα επόμενα χρόνια, με μεγάλο δανεισμό για πρώτη φορά και εμπλεκόμενο σε μια αγορά, ελπιδοφόρα μεν, αλλά ακόμα όχι ώριμη για τον ίδιο, παρά μόνο σε 2-3 χρόνια.
Διαβάστε το άρθρο «Παράνομες λέσχες καταπίνουν τα έσοδα ΟΠΑΠ και καζίνο…» στην πηγή: ΙΣΟΤΙΜΙΑ
