Διαδοχικές συναντήσεις στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πραγματοποιούν τις τελευταίες εβδομάδες ομάδα κυβερνητικών
στελεχών, νομικών και εκπροσώπων του ΤΑΙΠΕΔ με στόχο να διασφαλιστεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό η αποφυγή «εκπλήξεων» σε ό,τι αφορά το θεσμικό πλαίσιο ρύθμισης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση των συμφωνιών του ΟΠΑΠ για την επέκταση του μονοπωλίου και την απόκτηση άδειας λειτουργίας των VLTs.
Πρόκειται, βέβαια, για ζητήματα με άμεσο ενδιαφέρον όχι μόνο για τον ίδιο τον Οργανισμό αλλά και για την προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεκινήσει τη διαδικασία πώλησης ποσοστού 29% του ΟΠΑΠ σε ιδιώτες επενδυτές, ενδεχομένως και μέσα στο επόμενο δίμηνο, όπως είναι ο στόχος του ΤΑΙΠΕΔ.
Το ενδιαφέρον των υποψήφιων επενδυτών για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι, βέβαια, δικαιολογημένο καθώς εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι διαφορετική είναι η αξία ενός ΟΠΑΠ με αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής τυχερών παιχνιδιών έως το 2030 και με άδειες για τουλάχιστον 35.000 βιντεολόττο και διαφορετική στην περίπτωση -με όποιες πιθανότητες μπορεί να έχει κάτι τέτοιο- που η Ε.Ε. κρίνει ότι ο ΟΠΑΠ με τη συμμετοχή του Δημοσίου στο 4% (μετά δηλαδή την πώληση του 29%) δεν τελεί πλέον υπό τον έλεγχο του δημοσίου, ακόμη και εάν ενεργοποιηθούν οι ρήτρες αποζημίωσης…
Σύμφωνα με πληροφορίες, το βασικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς στηρίζεται σε αποφάσεις του ΔΕΚ (και πιο πρόσφατα στην περίπτωση της De Lotto στην Ολλανδία) ότι ένα μονοπώλιο μπορεί να δικαιολογηθεί, εφόσον συντρέχουν λόγοι γενικότερου εθνικού συμφέροντος.
Το ΔΕΚ απεφάνθη πως κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. έχει δικαίωμα να εκχωρεί μονοπωλιακώς τη διοργάνωση τυχερών παιχνιδιών, ακόμη και στο διαδίκτυο, σε μια εταιρεία ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων, εφόσον κρίνει πως έτσι προστατεύεται καλύτερα το καταναλωτικό κοινό, αλλά και ευρύτερα οι πολίτες, λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας.
Μάλιστα, η μονοπωλιακή άδεια μπορεί να επεκτείνεται χρονικώς, εφόσον έτσι κρίνει σκόπιμο το κράτος-μέλος. Υπό το πρίσμα αυτό, δεν καταστρατηγείται το άρθρο 49 της Συνθήκης των Ε.Κ. Υπενθυμίζεται, πάντως, πως τόσο η European Gaming and Betting Association (EGBA) όσο και η Remote Gambling Association (RGA) έχουν υποβάλλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσφυγή εναντίον του νόμου που αφορά τη ρύθμιση στο κομμάτι του διαδικτυακού στοιχήματος.
Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ δείχνει να επείγει την κυβέρνηση η οποία, υπό την πίεση της τρόικας, καλείται να επιδείξει πρόοδο στο εγχείρημα συγκέντρωσης εσόδων από πώληση κρατικών συμμετοχών, κάτι που δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Η πώληση του 29% του ΟΠΑΠ, ανεξαρτήτως της συζήτησης εάν τώρα εξυπηρετεί ή όχι το δημόσιο συμφέρον, κρίθηκε από τους λαμβάνοντες των αποφάσεων ως αυτή «με τις μικρότερες δυσκολίες και τη μεγαλύτερη προοπτική για μεταστροφή του κλίματος στο εξωτερικό».
Ήδη, πάντως, οι αρμόδιοι φορείς έχουν δεχθεί κρούσεις από ενδιαφερόμενα funds και επιχειρήσεις ενόψει του διαγωνισμού που θα διενεργηθεί. Όπως αποκάλυψε το «Κεφάλαιο», μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται τρεις από τις μεγαλύτερες επενδυτικές εταιρείες στον κόσμο, η Kohlberg Kravis Roberts (KKR), η Apax Partners και η Apollo, στελέχη των οποίων ζήτησαν να ενημερωθούν στο ανώτερο δυνατό επίπεδο για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση και να συναντηθούν με τους επικεφαλής του Οργανισμού ώστε να σχηματίσουν μια καλύτερη εικόνα για τις προοπτικές μιας πιθανής επένδυσης στην Ελλάδα.
Πληροφορίες αναφέρουν πως τελευταία ενέσκηψε ενδιαφέρον επενδυτικών κεφαλαίων από την Κορέα, έπειτα και από την επιχειρηματική αποστολή που διοργανώθηκε προ διμήνου, σε συνεργασία με το Χ.Α. Θα πρέπει, πάντως να θεωρείται δεδομένο ότι η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση θα απαιτήσει χρηματοδότηση και πρόσβαση σε κεφάλαια που λίγοι διαθέτουν σήμερα, κάτι που εκ των πραγμάτων θα περιορίσει τη λίστα των σοβαρά ενδιαφερομένων…
Διαβάστε το άρθρο « ΟΠΑΠ: Η ιδιωτικοποίηση, το μονοπώλιο και οι επενδυτές» στην πηγή: CAPITAL Του Νίκου Χρυσικόπουλου
