Έχει χυθεί πολύ μελάνι για τις πρακτικές που συχνά ακολουθούν οι βασικοί μέτοχοι σε ορισμένες από τις εισηγμένες εταιρείες του
Χρηματιστηρίου. Έχουν υπάρξει καταγγελίες, έχουν διατυπωθεί σφοδρές αντιδράσεις και ενστάσεις για σειρά αποφάσεων και για το κατά πόσον καταπατούνται ή όχι τα δικαιώματα των μετόχων μειοψηφίας. Πολλοί, μάλιστα, ισχυρίζονται ότι οι ιδιοκτήτες των εταιρειών αυτών δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί πως οφείλουν να λειτουργούν προς όφελος όλων των μετόχων και λειτουργούν ακόμη με όρους οικογενειοκρατίας.
Σίγουρα απέχουμε πολύ από ό,τι συμβαίνει σε μεγάλες κεφαλαιαγορές, όπως, λόγου χάρη, στην αμερικανική ή τη βρετανική, όπου η έννοια της εταιρικής διακυβέρνησης και του μετοχικού ακτιβισμού είναι ανεπτυγμένες στο έπακρο. Όχι, βέβαια ότι εκεί οι θεσμοί λειτουργούν άψογα. Οι θεματοφύλακες, όμως, των αγορών φροντίζουν να υπάρχει ένα υψηλό επίπεδο διαφάνειας και να τηρούνται οι κανόνες.
Ό,τι δηλαδή δεν συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου η ερμηνεία των νόμων κατά το δοκούν είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Οι αποφάσεις του Δημοσίου, ως μετόχου, στις περιπτώσεις αλλαγής της διοίκησης στον ΟΠΑΠ και στην Εθνική Τράπεζα ερμηνεύτηκαν από ένα κομμάτι της αγοράς ως καταστρατήγηση της χρηματιστηριακής νομοθεσίας και παραβίαση των δικαιωμάτων των υπόλοιπων μετόχων. Σαφέστατα, αποτελεί υποχρέωση των αρμοδίων να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του Δημοσίου, να παρεμβαίνουν όπου θεωρούν ότι υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί ζημία και να αποφασίζουν με αυτόν τον γνώμονα. Οφείλουν, όμως, να τηρούν τις θεσμοθετημένες διαδικασίες και να κινούνται εντός του πλαισίου που ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις.
Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, υπήρξαν λανθασμένοι χειρισμοί και από τις δύο πλευρές. Σαφέστατα είναι δικαίωμα και συνάμα ευθύνη των πολιτικών προϊσταμένων να εκφράζουν τη βούληση του Δημοσίου και να άρουν, εάν θεωρούν σκόπιμο, την εμπιστοσύνη προς τη διοίκηση μιας υπό κρατικό έλεγχο εταιρείας. Αναλόγως, οι διοικήσεις αυτές δεν έχουν δικαίωμα να αρνούνται να αποχωρήσουν: με τα ίδια κριτήρια που αποδέχθηκαν τον διορισμό τους, οφείλουν και να αποδεχθούν την αποπομπή τους.
Ωστόσο, οι θεσμοθετημένες διαδικασίες δεν ακολουθήθηκαν. Δεν υπήρξε αίτημα ή υποβολή παραίτησης προς το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, δεν συγκλήθηκε δ.σ., ούτε, βέβαια, γνωστοποιήθηκε στους μετόχους και στο επενδυτικό κοινό η σύγκληση γενικής συνέλευσης με σχετικό θέμα προς συζήτηση. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αντιλαμβανόμενη τη σημασία του θέματος, ήδη έχει ζητήσει διευκρινίσεις.
Διαβάστε το άρθρο «Έχουν όλοι οι μέτοχοι τα ίδια δικαιώματα;» στην πηγή: CAPITAL του ΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
