Χαιρετιούνται µε τα µικρά τους ονόµατα. Στον άδειο πρώτο όροφο του Ιπποδρόµου στο Μαρκόπουλο οι 200 εναποµείναντες φανατικοί παίκτες – στην πλειονότητά τους Ελληνες άνω των 55 ετών – γερνούν µαζί ανανεώνοντας το ραντεβού τους µε την τύχη κάθε Τρίτη και Παρασκευή απόγευµα.
Μοιράζονται µε οικειότητα τα τσιγάρα, τα τραπέζια στο καφενείο – µε θέα στη γραµµήτου τερµατισµού – και συχνά την «καλή πληροφορία».
Εκτοτε, και µετά τη µετεγκατάστασή του από το Φάληρο στο Μαρκόπουλο το 2004, χρωστά περίπου 22 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστικά ταµεία, ενώ ακόµα αποπληρώνει δάνεια 138 εκατ. ευρώ. Τα κέρδη από το ιπποδροµιακό στοίχηµα έχουν µειωθεί κατά25% από το 2000, λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθύνων σύµβουλος της ∆ΕΚΟ του Ιπποδρόµου Αλέξανδρος Ζαχαρής.
Το αποτέλεσµα κάθε κούρσας ξεχνιέται λίγα δευτερόλεπτα αφότου κοπάσουν οι φωνές, οι βρισιές και τα επιφωνήµατα από τους λιγοστούς παίκτες που επιλέγουν να βγουν στις εξέδρες. Αµέσως µετά κάποιοι βυθίζονται και πάλι στη σιωπηλή µελέτη των ιπποδροµιακών περιοδικών. Στους διαδρόµους, άλλοι συζητούν για την υποκειµενικότητα των αποτελεσµάτων, την κατακόρυφη µείωση του αριθµού των ιπποδροµιών, αλλά και τον διπλασιασµό της ελάχιστης στοιχηµατικής µονάδας, που δεν τους επιτρέπει πλέον πολλά ανοίγµατα.
Οι περισσότεροι, φανατικοί παίκτες από τη δεκαετία του 1970, συνεχίζουν να τζογάρουν σε έναν Ιππόδροµο που καλπάζει προς την παρακµή.
Ο 81χρονος κ. Θανάσης, συνταξιούχος από την Καισαριανή, δύο φορές την εβδοµάδα δανείζεται το αυτοκίνητο του γιου του για να φτάσει στον Ιππόδροµο στο Μαρκόπουλο. Εδώ, λέει, ξοδεύει περίπου 10 ώρες την εβδοµάδα παίζοντας τουλάχιστον 70 – 100 ευρώ κάθε φορά.
∆είχνεινα έχει συναίσθησητου πάθους του και δηλώνει «µονίµωςστο πλην» οικονοµικά.«Κερδισµένος εδώ µέσα είναι αυτός που έχει χάσει τα λιγότερα. Στην “Κόλαση” του ∆άντη λέει: “Αφήστε έξω κάθε ελπίδα”. Εδώ δεν υπάρχει ελπίδα», λέει στα «ΝΕΑ». Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζει να ποντάρει. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η παραµονή της Πρωτοχρονιάς τον βρίσκει σε κάποια αίθουσα του Ιπποδρόµου. «Είναι εορταστική η ατµόσφαιρα τότε. Βγάζουν και κάνα µελοµακάρονο πού και πού», συµπληρώνει χαµογελώντας ειρωνικά. Απόγευµα Τρίτης και η ατµόσφαιρα στους χώρους του στοιχηµατισµού δεν µοιάζει εορταστική. Το σκοτεινό κτίριο του Ιπποδρόµου δύσκολα διακρίνεται από τη Λεωφόρο Λαυρίου. Οι κόκκινες φωτεινές µπάλες που κρέµονται από την οροφή και τα σκόρπια στολισµένα δεντράκια στις αίθουσες και τους διαδρόµους αποτελούν τη µοναδική διακόσµηση. Οι πέντε όροφοι είναι σχεδόν άδειοι. Το στοίχηµα περιορίζεται στον πρώτο και στο εστιατόριο του τετάρτου. Στο πάτωµα αποτσίγαρα και τσαλακωµένα δελτία. Στα τραπέζια µισοτελειωµένοι καφέδες, ποτήρια που κανείς δεν ήρθε να µαζέψει. Στον αέρα, η µυρωδιά από τσιγάρο αναµειγνύεται µε εκείνη του ιδρώτα. Μπροστά από τις τεράστιες πινακίδες που γράφουν «Απαγορεύεται το κάπνισµα»,παίκτες σβήνουν στο πάτωµα τα τσιγάρα τους λίγο πριν από την επόµενη κούρσα.
Οι περισσότεροι παίκτες, όπως ο κ. Θανάσης, παίζουν πλέον µικροποσά σε κάθε κούρσα – 2, 5, 10 ευρώ. Επιλέγουν πολύπλοκα συστήµατα περιµένοντας τις καλές αποδόσεις. Τώρα περισσότερο από ποτέ, λένε, ελκύονται από το γεγονός ότι στον Ιππόδροµο τα κέρδη εξαργυρώνονται άµεσα και σε µετρητά, σε αντίθεση µε άλλα τυχερά παιχνίδια. «Κάθε ευρώ µετράει»,λέειο κ. Θανάσης. Στην τελευταία κούρσα της ηµέρας, πολλοί δεν ποντάρουν γιατί έχουν ξεµείνει από µετρητά. Ο Οργανισµός ∆ιεξαγωγής Ιπποδροµιών Ελλάδος (Ο∆ΙΕ) βρίσκεται, επίσης, µε αρνητικό πρόσηµο. Σύµφωνα µε επίσηµα στοιχεία του Ο∆ΙΕ, ο τελευταίος κερδοφόρος ισολογισµός του ήταν το 2002.
Πηγή: Τα ΝΕΑ
