«Μήπως ο ΟΠΑΠ, με τις πρακτικές του, διευκολύνει τον εθισμό των Ελλήνων προς τον “τζόγο”, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το ρόλο του ως κρατικού μονοπωλίου διοργάνωσης τυχερών παιχνιδιών, που του έχει ανατεθεί από το ελληνικό Δημόσιο;».
Την ερώτηση αυτή κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Θόδωρος Σκυλακάκης, με αφορμή τη διεξαγωγή από τον ΟΠΑΠ και πάντα στο πλαίσιο του σχετικού μονοπωλίου, του τυχερού παιχνιδιού ΚΙΝΟ, το οποίο αποτελεί κατ’ εξοχήν εθιστικό παιχνίδι.
Όπως αναφέρει στην ερώτησή του ο ευρωβουλευτής, η ΟΠΑΠ ΑΕ διενεργεί το σχετικό παιχνίδι με τρόπο που πολλαπλασιάζει την πιθανότητα εθισμού των παικτών (περίπου 800 κληρώσεις την εβδομάδα, όταν το αντίστοιχο παιχνίδι παίζεται με πολύ λιγότερες κληρώσεις σε άλλα κράτη-μέλη).
Αναφέρει επίσης ότι, την ίδια στιγμή, η ΟΠΑΠ ΑΕ προχωρεί σε
– προωθητικές ενέργειες μεγάλης έκτασης (π.χ. Προωθητική ενέργεια ΚΙΝΟ, “ΑΜΕΣΗ ΝΙΚΗ” με αμοιβή παικτών συνολικού ύψους 9,0 εκατ. ευρώ), για την οποία έφτασαν να διαμαρτύρονται ακόμα και οι ίδιοι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ, οι οποίοι, διά του ΔΣ του Συνεταιρισμού Επαγγελματιών Πρακτόρων Παιχνιδιών Πρόγνωσης, δηλώνουν ότι «ο τρόπος διεξαγωγής του ΚΙΝΟ, με έμφαση στη συχνότητα του στοιχηματισμού, ενισχύει την όποια ροπή ή προδιάθεση του κοινού προς το τζόγο» και
– στη δημιουργία του πρώτου online παιχνιδιού της εταιρείας, το οποίο θα παίζεται με μορφή τηλεοπτικής εκπομπής, αποκλειστικά στο διαδίκτυο μέσω Facebook, μία από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης παγκοσμίως, με ιδιαίτερη απήχηση στους νέους.
Ο Θόδωρος Σκυλακάκης στην ίδια ερώτησή του υπενθυμίζει προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι υπάρχουν σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με βάση τις οποίες αναγνωρίζεται στα κράτη – μέλη η αρμοδιότητά τους να προστατεύουν τα εθνικά υποκείμενα και γίνεται αποδεκτό ότι η προστασία των καταναλωτών από την έκθεση και τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια, η μη ενθάρρυνση της σπατάλης, η προσπάθεια αποφυγής του κινδύνου διαπράξεως εγκλημάτων και απάτης και η προστασία κοινωνικής και δημόσιας τάξης συνιστούν επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος, ικανούς να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από τις διατάξεις της Συνθήκης και δη των άρθρων 49 και επόμενα ΕΚ, ζητώντας να ελεγχθεί αν οι ενέργειες του ΟΠΑΠ έρχονται σε αντίθεση με αυτή τη νομολογία.
Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
