Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Ως Πρόεδρος της Ένωσής μας που με τιμάτε με την εμπιστοσύνη σας τα τελευταία 10 χρόνια αλλά και ως συνάδελφος πάνω από όλα, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθύνω σε όλους εσάς ένα προσωπικό μήνυμα.
Η επόμενη μέρα, η μέρα που όλοι απευχόμασταν να δούμε να ξημερώνει και που παλέψαμε, όσο το μπόρεσε ο καθένας, για να μην έρθει είναι πλέον πραγματικότητα. Και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.
Ο αγώνας ήταν από την αρχή άνισος. Από τη μια η εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία, οι λογαριασμοί που τρέχουν, η αμείλικτη καθημερινότητα, η ανάγκη να εξασφαλίσεις τα προς το ζην για την οικογένεια και από την άλλη τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, ο ανηλεής πόλεμος νεύρων, οι αφόρητες πιέσεις, το «τρένο που φεύγει…». Όλα αυτά καθιστούσαν αδύνατο για τον καθένα από εμάς να λάβει μια ελεύθερη απόφαση για το πώς θέλει να είναι η ζωή του από εδώ και στο εξής.
Γι’ αυτό είμαι σίγουρη πως τώρα που καταλάγιασε λίγο η ένταση ΟΛΟΙ κατανοούμε, σεβόμαστε και δικαιώνουμε τις αποφάσεις ΟΛΩΝ. Γιατί είμαι σίγουρη πως όταν κοιτάτε γύρω σας δεν βλέπετε τον πράκτορα που υπέγραψε ή δεν υπέγραψε, αλλά βλέπετε το ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ που αγωνίζεται να αντεπεξέλθει στις αντιξοότητες και στους δύσκολους καιρούς. Και είμαι σίγουρη ότι το συνάδελφο αυτόν θα τον χτυπήσετε φιλικά στην πλάτη και θα του πείτε: «όποια κι αν ήταν η απόφασή σου εγώ σε καταλαβαίνω και είμαι εδώ για να αντιμετωπίσουμε ότι έρχεται ΜΑΖΙ». Το μόνο που ζητώ από εσάς είναι να μην απογοητευτείτε. Να μην τα παρατήσετε. ΌΛΟΙ καταλαβαίνουμε ότι τώρα περισσότερο από ποτέ υπάρχει ανάγκη για σύμπνοια και ενότητα. Γιατί αν κάποιος νόμισε ότι ο αγώνας θα τελειώσει την 25η Μαρτίου γελάστηκε άσχημα. Ο ΑΓΩΝΑΣ θα συνεχιστεί πιο δυναμικά από ποτέ.
Είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε πως το Σωματείο μας αγωνίστηκε και θα συνεχίσει να αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους. Γιατί εμείς ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΜΕ το ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ όποια και αν ήταν η απόφασή του. Γιατί γνωρίζουμε ότι στην όποια του απόφαση δεν έφτασε με ελεύθερη βούληση αλλά εξαναγκάστηκε. Κανείς δεν χειροτερεύει από μόνος του τη ζωή του. Αυτό που δεν θα δικαιώσουμε ΠΟΤΕ είναι το χαμόγελο, ή ακόμα και το μειδίαμα στα χείλη εκείνου που πιστεύει ότι διασπαστήκαμε, λυγίσαμε και τώρα είμαστε «βορά» στις ορέξεις του καθενός που μας επιβουλεύεται. Γι’ αυτό ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα παλέψουμε, θα συγκρουστούμε και θα διεκδικήσουμε να πάρουμε πίσω ό,τι αδίκως στερηθήκαμε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου ΟΛΟΥΣ σας! Για την καθολική συμμετοχή σας στις κινητοποιήσεις και στις συγκεντρώσεις μας. Για τα εμψυχωτικά τηλεφωνήματά σας. Για τα συγκινητικά σας μηνύματα. Να ευχαριστήσω όλους όσους ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε μαζί. Όλους όσους εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν προς στιγμήν τον αγώνα. Είμαι σίγουρη ότι αυτοί περισσότερο από όλους θα επανέλθουν πιο δυνατοί από ποτέ. Κανείς από εμάς να μην ξεχάσει και να μη συγχωρέσει το «προκάτ» κείμενο της «Δήλωσης Μετανοίας». Συνάδελφοι μην αισθάνεστε άσχημα ούτε για μια στιγμή. Δεν έχετε να ντρέπεστε για τίποτα. Η ντροπή ανήκει εξ ολοκλήρου στο συντάκτη του κειμένου. Σ’ αυτόν που πατώντας στην ανάγκη σας σας υποχρέωσε να το υπογράψετε, σ’ αυτόν ανήκει εξ ολοκλήρου και η απανθρωπιά.
Γι’ αυτό σήμερα κιόλας ας στείλουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμά μας.
Είμαστε εδώ ΕΝΩΜΕΝΟΙ! Είμαστε εδώ ΨΥΧΡΑΙΜΟΙ! Είμαστε εδώ και θα παραμείνουμε ΟΛΟΙ για να βοηθήσουμε ΟΛΟΥΣ! Είμαστε εδώ για να διαψεύσουμε τον κάθε ανόητο που πίστεψε έστω για μια στιγμή ότι μας διέλυσε! Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε ΜΑΖΙ! Ας είναι ο δρόμος μακρύς. Ας είναι ανηφορικός. Εμείς όλα τα χρόνια τώρα σε τέτοιο δρόμο μάθαμε. Τίποτα δεν χάσαμε που δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω.
Και ξέρουμε πολύ καλά ότι Η ΖΩΗ είναι ΑΓΩΝΑΣ. Και εμείς θα ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ και θα ΖΗΣΟΥΜΕ!
Με βαθύτατη εκτίμηση και σεβασμό,
Για την Ένωση
Αναστασία Τζαμπαζλή
Διαβάστε την “Ανακοίνωση Προέδρου ΕΠΟΘΧ, κας Α. Τζαμπαζλή” στην πηγή “www.epothx.org”
