Το 77% των πολιτών διαφωνεί με την απελευθέρωση των τυχερών παιχνιδιών Από τη μία «χρυσοφόρες επενδύσεις» αραβικού μάλιστα τύπου στο Ελληνικό και από την άλλη άνοιγμα στην αγορά του τζόγου, είναι οι άμεσες κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Στο Ελληνικό βεβαίως ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί η εφαρμογή ενός μοντέλου μοντέρνου Βέγκας, για τα «φρουτάκια» όμως ο κύβος ερρίφθη. Το επίμαχο νομοσχέδιο περί της απελευθέρωσης, «ρύθμισης» όπως ονομάζεται κομψά, της αγοράς των τυχερών πωχνιδιων πέρασε από το υπουργικό συμβούλιο και σύντομα αναμένεται προς ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής.
Αντί 700 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία προβλέπεται να είναι τα κρατικά έσοδα για το 2011, ηλεκτρονικοί, διαδικτυακοί και κάθε είδους πάροχοι «υπηρεσιών» τζόγου αφήνονται να λεηλατήσουν τη χώρα και να επιτείνουν την αλλοτρίωση, την κοινωνική αποσάθρωση και τελικά την οικονομική και συνολική καταστροφή μεγάλου μέρους του πληθυσμού μετά την αναμενόμενη έκρηξη των τυχερών παιχνιδιών.
Θα αναρωτηθεί κανείς, αν η κατάσταση στα περίπου οχτώ χρόνια που ισχύει η καθολική απαγόρευση των τεχνικών – τυχερών παιχνιδιών έγινε καλύτερη. Η απάντηση είναι όχι.
Είναι όχι ασφαλώς επειδή και η πολιτεία δεν διασφάλισε την τήρηση της νομιμότητας και τη σταδιακή εμπέδωση μηχανισμών απεξάρτησης από το τζόγο ενώ αντιθέτως ανέχτηκε ή και προώθησε υπογείως την αντίληψη της παρανομίας και συνακόλουθα την ενίσχυση της ελκυστικότητας ενός παράνομου αγαθού.
Θαυμάστε πως περιγράφει την κατάσταση ο ίδιος ο εισηγητής υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου στην πρώτη συζήτηση του θέματος, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2010: «Σήμερα, εκτιμάται ότι στη χώρα μας λειτουργούν περισσότερα από 250 διαδικτυακοί τόποι στοιχηματισμού, έως και 20 χιλιάδες ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους (AWPs) και έως και 150.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παιχνίδια (τύπου φρουτάκια) ). Συνολικά ο παράνομος τζίρος όλων αυτών των τυχερών παιχνιδιών εκτιμάται σε πάνω από 4 δω. ευρώ ετησίως και από αυτά το ελληνικό δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα».
Οπότε για να εισπράξει κάτι το Δημόσιο σε χαλεπούς καιρούς ας τα «ρυθμίσουμε». Μόνο που ακόμη και από τη διαχειριστική σκοπιά να εξετάσει κανείς το θέμα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους διαφυγόντες φόρους τόσων ετών και την εξάπλωση και κυριαρχία ενός φαινομένου το οποίο πλέον απειλεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Αρκεί να υπολογίσει κανείς ότι ο πραγματικός συνολικός τζίρος στο διαδίκτυο και οι ποικίλοι σταχηματικοί ιστότοποι τους, θησαυρίζουν με πάνω από 10 δισ. ευρώ το χρόνο και με έδρες, οι οποίες φυσικά δεν έχουν σχέση όχι με Ελλάδα αλλά ούτε και με Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργώντας επί της ουσίας υπεράκτιες εταιρείες τζόγου
Με ποια εργαλεία θα ελέγξει όλους αυτούς τους «παράνομους» σήμερα δικτυακούς τόπους το υπουργείο Οικονομικών;»
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρα εισπρακτικός καθώς προσδοκά έσοδα από τις άδειες που προτίθεται να παράσχει, ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ και από τέλη και άλλους φόρους περί τα 200 εκατομμύρια, με μια συνολική ρύθμιση των τυχερών παιχνιδιών από τις ιπποδρομίες του ΟΔΙΕ μέχρι τα «φρουτάκια».
Η «απελευθέρωση» τους μάλιστα εμφανίζεται από την κυβέρνηση ως πραγματική λύτρωση εξαιτίας των καταδικαστικών αποφάσεων του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κανοτήτων βάση των οποίων η Ελλάδα επιβαρύνεται με πρόστιμα ύψους 32.000 ευρώ ημερησίως.
Σύμφωνα με έρευνα που έδωσε στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιούλιο η Κίνηση Πολιτών για τον Περιορισμό των Τυχερών Παιχνιδιών, το 77% των πολιτών που ρωτήθηκαν διαφωνούν με την εγκατάσταση ηλεκτρονικών παιχνιδιών.
Την έρευνα διεξήγαγε η εταιρεία δημοσκοπήσεων VPRC και σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το 42% των Ελλήνων δαπανά χρήματα σε τυχερά παιχνίδια, με το μέσο κόστος ανά άτομο να φτάνει τα 94 ευρώ το μήνα!
Στα ευρήματα της έρευνας αποτυπώνεται επίσης ότι το 13% του δείγματος παρουσιάζει ενδείξεις εξάρτησης στα τυχερά παιχνίδια, ενώ το 20% των ερωτηθέντων έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα με το τζόγο στο άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Πώς λοιπόν άκριτα και έναντι ευτελούς τιμήματος η κυβέρνηση προάγει τον εθισμό τον οποίο εξηγεί εύγλωττα ο καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, Μάρκ Γκρίφιθς: «Τα φρουτάκια δίνουν μικρά κέρδη και συχνά. Αυτός είναι ο τέλειος συνδυασμός για να εθιστεί κάποιος στο παιχνίδι. Με άλλα λόγια, η μεγάλη παγίδα είναι οι λεγόμενες στιγμές νίκης, οι οποίες είναι περισσότερες από άλλες μορφές τζόγου. Είναι εντελώς διαφορετικό να παίζεις μια φορά την εβδομάδα κάποιο παιχνίδι τύχης, απλά και μόνο για την ευχαρίστηση σου, από το να παίζεις καθημερινά».
Το μείζον ζήτημα που προκύπτει είναι η συνολική οικονομική και ιδεολογική επίθεση εναντίον των ασθενέστερων εισοδηματικών και κοινωνικών τάξεων από μια κυβέρνηση που προεταμάζει παντοιοτρόπως το κανωνικό ολοκαύτωμα και εξαιτίας αυτού του γεγονότος δεν αρκούν πλέον οι προσωπικές αντιστάσεις και μόνο αλλά επιβάλλεται μια συνολική ανατροπή σε όλα τα μοντέλα αξιών του σαπισμένου αστικού κόσμου…
Πηγή : ΠΡΙΝ ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
