Τι λέει και τι ΔΕΝ λέει η κυβέρνηση – Οι κόντρες συμφερόντων όσων επιθυμούν να λάβουν θέση σε μια αρρύθμιστη αγορά που σήμερα ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ – «Μονοπώλια» ή «καζίνο γειτονιάς»;
Στις προτάσεις για δημόσια διαβούλευση σχετικά το θεσμικό πλαίσιο στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών, η κυβέρνηση δεν «έδωσε κατεύθυνση», με αποτέλεσμα όλα τα θέματα να παραμένουν σήμερα «ανοιχτά» και στα πλαίσια της διαβούλευσης να εκφράζονται από φορείς, εταιρείες και πολίτες αντιδιαμετρικές θέσεις και προτάσεις.
Προφανώς πίσω από τις απόψεις που ακούγονται, δεν κρύβεται μόνο η βούληση για το «καλό του τόπου» («υπεύθυνο παιχνίδι», να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να χτυπηθεί το παράνομο στοίχημα, να προστατευθούν τα παιδιά μας, κ.λπ.), αλλά υποκρύπτονται ενίοτε και προσωπικά συμφέροντα που έχουν οι προτείνοντες σε μια αγορά (αυτή των παράνομων σήμερα τυχερών παιχνιδιών) που παραμένει αρρύθμιστη και που ξεπερνάει τα 4 δισ. ευρώ…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Τι λέει η κυβέρνηση: Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου χαρακτήρισε το διαδικτυακό στοίχημα ως οικονομική δραστηριότητα που θα πρέπει να ρυθμίζεται (και να φορολογείται) από το κράτος, ενώ ο υπουργός Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνος προχώρησε ακόμη παραπέρα, μιλώντας ουσιαστικά για την προσπάθεια δημιουργίας στην Ελλάδα μιας «βιομηχανίας gaming», η οποία θα απασχολεί εργαζόμενους και θα τονώσει και τη χώρα ως τουριστικό προορισμό!
Τι ΔΕΝ λέει η κυβέρνηση: Η κυβέρνηση -αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση επίσης- δεν μας έχουν πει γιατί επί τόσα χρόνια δεν κατάφεραν στο ελάχιστο να περιορίσουν τον -μέχρι και σήμερα- «παράνομο τζόγο» στο διαδίκτυο και τις λέσχες. Και αυτό όταν χαρακτηριστική ήταν η θέση του εκπροσώπου των καζίνο ότι τόσα χρόνια ο ΟΠΑΠ και τα καζίνο πάλευαν μόνοι τους και επίσης ότι με κινήσεις της, η πολιτεία διευκόλυνε τον παράνομο τζόγο…
Δεν μας λέει επίσης η κυβέρνηση, τι άλλαξε από το 1999 μέχρι σήμερα, καθώς το 1999 (σε μια θυελλώδη συνεδρίαση της βουλής, μετά από μια μίνι κυβερνητική κρίση) ομόφωνα είχε καταψηφιστεί το σχέδιο νόμου που θα νομιμοποιούσε τους λεγόμενους «κουλοχέρηδες»…
«Μονοπώλια» ή «καζίνο γειτονιάς»;
Διαφορετικές είναι οι θέσεις για το πόσες θα πρέπει να είναι οι άδειες που θα δοθούν, αλλά και για πόσες μηχανές τυχερών παιχνιδιών θα επιτραπούν ανά 1.000 κατοίκους.
Η πλευρά του ΟΠΑΠ επιθυμεί περιορισμένο αριθμό αδειών σε εταιρείες με υποδομή και αξιοπιστία, έτσι ώστε και ο έλεγχος να είναι ευκολότερος. Υπάρχουν φορείς ωστόσο που δηλώνουν «αντίθετοι στα μονοπώλια», πιστεύοντας ότι μόνο με μεγάλο αριθμό καταστημάτων θα μπορέσει να χτυπηθεί ουσιαστικά ο παράνομος στοιχηματισμός…
Μάλιστα από ορισμένους εκφράστηκε και η άποψη ότι μηχανές τυχερών παιχνιδιών θα πρέπει να υπάρχουν όχι μόνο σε αμιγείς χώρους, αλλά και εγκαταστημένες σε αρκετούς άλλους χώρους (πχ σε μια αίθουσα bowling) προκειμένου να ασκείται εντονότερος κοινωνικός έλεγχος!
Μάλιστα, δεν λείπουν και εκείνοι που προτείνουν τη δημιουργία πολλών σημείων πώλησης, όχι μόνο για την προστασία των παικτών και την ουσιαστική αντιμετώπιση του παράνομου στοιχηματισμού, αλλά και για την ανάπτυξη μιας εγχώριας βιομηχανίας μηχανών, κ.λπ., που θα απασχολούν Έλληνες επιστήμονες και θα έχουν όλες τις δυνατότητες για εξαγωγές.
Αντίθετα, ο εκπρόσωπος των καζίνο κ. Α. Στεριώτης δήλωσε αντίθετος με τα «καζίνο στη γειτονιά» και ότι αν τελικά η κυβέρνηση αποφασίσει να περάσει κάτι τέτοιο, θα πρέπει η ανταπόδοση του στοιχήματος (pay out) να είναι τουλάχιστον στο 85%, καθώς είναι αδιανόητο να είναι πολύ πιο αυστηροί οι όροι στα απομακρυσμένα καζίνο από τα «καζίνο της γειτονιάς»…
Φορολογία επί του τζίρου ή επί των κερδών;
Ένα άλλο θέμα που τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση είναι το αν τελικά ο φόρος θα επιβάλλεται επί του τζίρου των παιχνιδιών, ή επί των μικτών κερδών.
Και το μεγάλο ερώτημα
Αν και όλοι οι φορείς μιλούν για την ανάγκη ύπαρξη αυστηρής εποπτείας, αυτό που δεν ξεκαθαριστεί πλήρως είναι εάν μετά από την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου, η αγορά των τυχερών παιχνιδιών θα ρυθμιστεί πλήρως και αν ο παράνομος στοιχηματισμός θα αποτελέσει παρελθόν.
Αναπάντητο επίσης μένει και το ερώτημα, το τι θα γίνει με τις παράνομες λέσχες, που επί χρόνια λειτουργούν σε κάθε γειτονιά, με τις επιδόσεις των αστυνομικών και των δικαστικών αρχών να είναι πολύ περιορισμένες μέχρι σήμερα στο συγκεκριμένο μέτωπο…
του Στέφανου Κοτζαμάνη EURO2day
