Μια περίεργη ιστορία που εκθέτει τους νόμους. Εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια λαμβάνει χώρα σχεδόν σε όλη την Ευρώπη μια συνεχής διαμάχη ανάμεσα στα στοιχηματικά μονοπώλια των κρατών μελών και τους διεθνείς πάροχους διαδικτυακού στοιχηματισμού.
Αρχικά τα μεν μονοπώλια ήθελαν να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους μέσα από λογικές «ποταπαγόρευσης», οι δε online εταιρίες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους χωρίς έξτρα κόστος βασιζόμενες στην αρχή της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μετά από πολλά επεισόδια και οι δύο πλευρές κατάλαβαν πως δεν μπορούν να τα έχουν όλα δικά τους. Τα κράτη αντιλήφθηκαν ότι ένα ελεύθερο μέσο σαν το διαδίκτυο δεν μπορείς να το μπλοκάρεις- μπορείς όμως να το ρυθμίσεις και να αποκομίσεις έσοδα από αυτό. Οι διαδικτυακές εταιρίες με τη σειρά τους αποδέχθηκαν ότι θα πρέπει να καταβάλλουν φόρους στην κυβέρνηση κάθε χώρας στην οποία δραστηριοποιούνται και όχι μόνο σε αυτή που βρίσκεται η έδρα τους ή οι servers τους.
Έτσι λοιπόν, τις παλαιές στο κόλπο Αγγλία και Αυστρία (δύο χώρες που φορολογούν το διαδικτυακό στοίχημα εδώ και πολλά χρόνια), ακολούθησαν από το 2007 και μετά η Ιταλία, η Γαλλία και εσχάτως η Ισπανία και η Δανία, με τη Γερμανία όπως όλα δείχνουν να έπεται στον χορό της ρύθμισης της αγοράς διαδικτυακών παιγνίων. Η χώρα μας μετά από περίπου μια δεκαετία παθητικής στάσης έκανε το περασμένο καλοκαίρι, στα πλαίσια του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2011, το πρώτο βήμα για τη ρύθμιση της αγοράς θεσπίζοντας τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού και προαναγγέλοντας τη θεσμοθέτηση διαδικασίας αδειοδότησης στο άμεσο μέλλον.
Από το πρώτο αυτό βήμα δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν οι παραφωνίες αφού το σχέδιο το οποίο εκπόνησε το Υπουργείο Οικονομικών περιείχε υπερβολικές διατάξεις όπως η φορολόγηση ύψους 30% πάνω στα μικτά έσοδα των εταιριών (αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι σήμερα διεθνώς οι εταιρίες αυτές «τρέχουν» με κερδοφορία λίγο παραπάνω από 20% ετησίως) και η επιβολή φόρου 10% στα κέρδη του παίκτη (κάτι που αν εφαρμοστεί σε συνδυασμό με την προηγούμενη παράμετρο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε ένα προϊόν ιδιαίτερα ασύμφορο για τον παίκτη-καταναλωτή αλλά και σε σταδιακή απαξίωση του παιχνιδιού του στοιχήματος).
Επιπρόσθετα, το Υπουργείο Οικονομικών είχε όπως όλοι γνωρίζουμε τους τελευταίους μήνες πολύ μεγαλύτερες προτεραιότητες από τη ρύθμιση του διαδικτυακού τζόγου, κάτι που σε συνδυασμό με τον αρκετά σύνθετο χαρακτήρα του αντικειμένου είχε σαν αποτέλεσμα να μην σημειωθεί καμία ιδιαίτερη πρόοδος σε ότι αφορά τη διαμόρφωση της διαδικασίας αδειοδότησης από το περασμένο καλοκαίρι που ψηφίστηκε το σχέδιο νόμου.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας Παιγνίων η οποία καλείται να διαδραματίσει τον πλέον σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, έχει παραδεχθεί μιλώντας σε παράγοντες της αγοράς ότι πολύ δύσκολα θα υπάρξει κάποια εξέλιξη πριν το καλοκαίρι του 2012.
Αναγνωρίζοντας την αδυναμία του αυτή, για να δώσει μια λύση στο μεσοδιάστημα (μέχρι να γίνει πράξη αυτή η περίφημη διαδικασία αδειοδότησης) το υπουργείο προχώρησε τον περασμένο Δεκέμβριο στην έκδοση μια απόφασης βάση της οποίας οι ενδιαφερόμενες εταιρίες καλούνταν για να μπορέσουν να διαφημιστούν και να δραστηριοποιηθούν νόμιμα στη χώρα μας να υπαχθούν σε ένα καθεστώς μεταβατικής περιόδου.
Δυστυχώς ούτε εδώ αποφεύχθηκαν οι υπερβολές και τα λάθη από την πλευρά του υπουργείου. Η χώρα μας κάλεσε τις εταιρίες να καταβάλουν αναδρομικά 30% από τα μικτά τους έσοδα από την Ελλάδα για το 2010 και το 2011 (δηλαδή περισσότερα από όσα είχαν βγάλει) συν το 10% από τα κερδισμένα στοιχήματα των παικτών το 2011 (που όμως δεν το είχαν παρακρατήσει αφού δεν λειτουργούσαν υπό αυτό το καθεστώς)!
H Bwin, η Betfair, ο William Hill, η Bet365, η Betclic, η Unibet, η Betsson και οι υπόλοιποι μεγάλοι της αγοράς αρχικά αγνόησαν επειδικτά αυτή την απόφαση και δεν εντάχθηκαν στο καθεστώς της μεταβατικής περιόδου. Εν συνεχεία προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, για την επιβολή αντισυνταγματικών και μη συμβατών με τις απαιτήσεις της ΕΕ φορολογικών υποχρεώσεων και για ευνοϊκή μεταχείριση του ΟΠΑΠ (http://www.rga.eu.com/data/files/Press2/final_rga_pr_on_greek_court_case_gr.pdf).
Η Ladbrokes ήταν ο μόνος μεγάλος παίκτης που ναι μεν γύρισε την πλάτη και αυτός στην ελληνική κυβέρνηση- το έκανε όμως αποχωρώντας από την ελληνική αγορά, ενημερώνοντας τα μέλη της για αυτό με σχετική ανακοίνωση.
Ποιες εταιρίες εντάχθηκαν λοιπόν σε αυτό το μεταβατικό καθεστώς;
Όπως μπορεί κανείς να πληροφορηθεί και από την επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών (http://www.minfin.gr/portal/el/resource/contentObject/id/adce2057-71fb-4925-b094-42ca230af81f) οι εταιρίες που υπέβαλαν επιτυχώς δικαιολογητικά ήταν 24. Από αυτές οι περισσότερες είναι διεθνώς άγνωστες, ενώ και οι 3-4 γνωστές είναι εταιρίες που κατά το παρελθόν δεν είχαν δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα στη χώρα μας.
Θα είχε σίγουρα ενδιαφέρον να μάθουμε τι ποσό κατέβαλαν αναδρομικά για το 2010 και το 2011 και οι 24 εταιρίες μαζί. Κάτι μας λέει ότι το συνολικό ποσό στην καλύτερη περίπτωση θα φτάνει τα έξι ψηφία, τη στιγμή που το Υπουργείο φερόταν πως προσδοκούσε σε εκατοντάδες εκατομμύρια, παρότι στο παρελθόν δεν έχει εφαρμοστεί (για να μην πούμε επιχειρηθεί) σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης με επιτυχία αναδρομική φορολόγηση του διαδικτυακού τζόγου.
Και κάπου εδώ φτάνουμε στη Sportingbet.
Τη στιγμή που όλες οι μεγάλες εταιρίες του χώρου γύρισαν την πλάτη στο νομοσχέδιο και την απόφαση για το καθεστώς μεταβατικής περιόδου, η Sportingbet φέρεται να είναι η πρώτη (από τις γνωστές εταιρίες) του χώρου που εξασφάλισε άδεια για τη μεταβατική αυτή περίοδο. Είναι όμως έτσι; Τα τηλεοπτικά σποτ της που προβλήθηκαν στο Mega κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης Άρσεναλ-Μίλαν για το Τσάμπιονς Λιγκ την περασμένη Τρίτη όπως ήταν φυσικό προκάλεσαν μεγάλο ντόρο στην αγορά.
Η Sportingbet στην Ελλάδα αντιπροσωπεύεται από την εισηγμένη στο ΧΑΑ Centric ΠΟΛΥΜΕΣΑ με διευθύνων σύμβουλο τον Ροδόλφο Οντόνι, έναν επιχειρηματία που έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη αρκετές φορές στο παρελθόν (ανάμιξη στην εφημερίδα Sportime την εποχή που αυτή οδηγήθηκε στην κατάρρευση, εξαγορές offshore εταιριών από την Centric με μάλλον φουσκωμένα τιμήματα που προκάλεσαν την αντίδραση μικρομετόχων της εταιρίας, συχνές δικαστικές περιπέτειες, δημόσιες αντιπαραθέσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, θέματα εταιριών συμφερόντων του με το ΣΔΟΕ και το ΙΚΑ).
Η Centric είναι μια εταιρία που εμπορευόταν ηλεκτρονικά παιχνίδια (video games) μέχρι το 2006 όταν και διείσδυσε στην αγορά του διαδικτυακού τζόγου. Εκτός από την αντιπροσωπεία της Sportingbet στην Ελλάδα, η Centric είναι ιδιοκτήτρια και του Vistabet.com, ενός site που χρησιμοποιεί και αυτό ακριβώς το ίδιο λογισμικό και προϊόν (της Sportingbet) με τη διαφορά ότι ως brand ανήκει στη Centric.
Κάπου εδώ αρχίζουν οι αντιφάσεις.
Η Centric διαφημίζει ότι έχει πάρει άδεια για τη μεταβατική περίοδο για το Sportingbet.gr και το προβάλει στην τηλεόραση και τα υπόλοιπα ΜΜΕ, τη στιγμή που η άλλη εταιρία διαδικτυακών παιγνίων που της ανήκει (VistaBet) συνεχίζει και αυτή να δραστηριοποιείται κανονικά χωρίς όμως η ιδιοκτήτρια εταιρία της (Vista Gaming Online Limited) να έχει ενταχθεί στο καθεστώς της μεταβατικής περιόδου.
Δηλαδή έχει δύο brands.
Ένα που εναρμονίστηκε με τις επιταγές της ελληνικής κυβέρνησης και ένα που όχι. Περίεργη αν μη τι άλλο επιλογή όταν μιλάμε για τη ίδια διοίκηση. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο αν κάποιος παρατηρήσει ποια εταιρία έχει ενταχθεί στο μεταβατικό καθεστώς και προωθεί το Sportingbet.gr.
Βλέπετε οι ιστοσελίδες της Sportingbet και οι άδειες που χρησιμοποιεί η εταιρία ανήκουν στην Interactive Sports (C.I.) Limited. Παρόλα αυτά εδώ και 3 περίπου μήνες στο copyright του ιστότοπου Sportingbet.gr (και μόνο σε αυτό) o δικαιούχος έχει αλλάξει σε Sporting Odds Limited. Πρόκειται για μια αγγλική εταιρία που ιδρύθηκε το 1996 και αγοράστηκε και εν συνεχεία απορροφήθηκε από τη μητρική Sportingbet PLC το 2002.
Η εξήγηση; Απλή.
Σύμφωνα με το μεταβατικό καθεστώς η Sportingbet θα έπρεπε να καταβάλει αναδρομικά για το 2010 και το 2011 το 30% από τα μικτά της έσοδα από την Ελλάδα. Με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία της εταιρίας (http://www.sportingbetplc.com/uploads/15621_sportingbet_ar11-final.pdf ,σελίδα 1) η Sportingbet είχε μικτά έσοδα 207,5 εκ. λίρες το 2010 και 206,3εκ. λίρες το 2011. Από αυτά τα έσοδα της (θεωρείται με διαφορά ως η εταιρία με τη μεγαλύτερη εξάρτηση από τη χώρα μας) από την Ελλάδα προήλθαν το 2010 το 18,2% και το 2011 το 14,2%. Με λίγα λόγια 37,7εκ. λίρες και 29,3εκ. λίρες αντίστοιχα. Σύνολο 67,2 εκ. λίρες κατά την περασμένη διετία, δηλ. 80,5εκ. ευρώ.
Κάπως έτσι, η «έξυπνη» Sportingbet έπιασε κότσο το ελληνικό κράτος και τους ανταγωνιστές της.
Και φόρους από τα πλούσια κέρδη της από την Ελλάδα δεν κατέβαλε αναδρομικά και η μόνη που διαφημίστηκε «νόμιμα» στην τηλεόραση έγινε. Αναμένεται η αντίδραση του κράτους ή πιο σωστά του ΟΠΑΠ, γιατί το κράτος φαίνεται εν μέσω των υπόλοιπων προβλημάτων που αντιμετωπίζει να κοιμάται ύπνο βαθύ αφήνοντας την Sportingbet να κάνει το κομμάτι της.
Άποψη μας είναι ότι τα παραπάνω καθιστούν φανερό ότι είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική η ανάγκη για άμεση τροποποίηση της σχετικής νομοθεσίας, με όρους τέτοιους που θα προσελκύσουν τις σοβαρές και αξιόπιστες εταιρίες του χώρου.
Το ελληνικό κράτος πήγε να ρυθμίσει μια αγορά και κατάφερε πρώτα με τους παράλογους όρους που έθεσε το περασμένο καλοκαίρι να απομακρύνει τους σοβαρούς υποψήφιους επενδυτές και μετά με την απόφαση του Δεκεμβρίου να στερήσει από τα ΜΜΕ μία σημαντική πηγή εσόδων απαγορεύοντας του να διαφημίζουν τις «παράνομες» εταιρίες.
Αλήθεια, μήπως πρέπει το Mega τώρα να βάλει γκρι και στη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ που μεταδίδει μιας και διαφημίζει την «παράνομη» Bwin και όχι τη «νόμιμη» Sportingbet με την τζάμπα άδεια);
Ελλάς το μεγαλείο σου και στον ηλεκτρονικό τζόγο.
Διαβάστε το άρθρο «Πως και πόσο νόμιμα(;) η Sportingbet (του Οντόνι) έφτασε στο Mega» στην πηγή: parapolitika.gr
