Σκοπιμότητες, αλλά και έλλειψη τεχνογνωσίας. Οι αντιστάσεις για τις αποκρατικοποιήσεις δεν προέρχονται μόνο από συνδικαλιστές
ή χους «εθνικούς» προμηθευτές. Κυρίως καθυστερούν επειδή κανένα πολιτικό κέντρο δεν τις συμπάθησε, καθώς μειώνουν τα «χωράφια» των υπουργικών θώκων. Ισχυρά συμφέροντα έχει και η «άλλη επιχειρηματικότητα», η οποία βολεύεται να ζει πλάι σε ένα «αδιάφορο» Δημόσιο. Άλλες φορές το Δημόσιο όχι μόνον δεν διέθετε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να προωθήσει το έργο, αλλά δεν γνώριζε καν το έργο που έπρεπε να γίνει.
Αν και η χώρα συζητά περισσότερο από τρία χρόνια για αποκρατικοποιήσεις, εν τούτοις πολύ λίγες έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα. Στην πράξη οι αποκρατικοποιήσεις ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει, με δεδομένο ότι όσες έχουν ολοκληρωθεί, είτε αποτελούσαν μονόδρομο για τους επενδυτές (Deutsche Telekom, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, IBC), είτε αποτελούσαν «εσωτερικές» μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων (π.χ. δικαιώματα ΟΠΑΠ). Η πρώτη πραγματική αποκρατικοποίηση, εφόσον υλοποιηθεί, θα είναι εκείνη του ΟΠΑΠ, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο. Αυτή θα φέρει ξένα κεφάλαια στη χώρα, ενώ επιπλέον μια σειρά κρατικών περιουσιακών στοιχείων θα περάσει σε χέρια ιδιωτών.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που φρενάρουν μέχρι σήμερα αυτή τη διαδικασία. Και δεν είναι μόνον οι γνωστές πολιτικές αντιδράσεις των κομμάτων ή των συνδικαλιστών και των εργαζομένων, που είναι εξ ορισμού αντίθετες στην αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος στις κρατικές επιχειρήσεις/οργανισμούς. Επίσης στις αποκρατικοποιήσεις δεν αντιδρούν μόνον οι παραδοσιακοί «εθνικοί» προμηθευτές που θα πρέπει να βρουν άλλα εργαλεία από εκείνα που χρησιμοποιούσαν μέχρι σήμερα για να κάνουν… business. Οι αντιστάσεις είναι μεγάλες και από την «άλλη επιχειρηματικότητα», η οποία αν και δεν συναλλάσσεται με τον δημόσιο τομέα, τη βολεύει να ζει πλάι σε ένα «πλαδαρό» και «αδιάφορο» δημόσιο τομέα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι είναι οι εταιρείες παροχής διαδικτυακού στοιχήματος, οι οποίες επί πολλά χρόνια έκαναν business, χωρίς άδειες και χωρίς να καταβάλλουν ένα ευρώ φόρο. Οι τελευταίες αντιδρούν σθεναρά στην ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας ιδιώτης στο τιμόνι του οργανισμού, δεν θα παραμείνει αδιάφορος για τα δικαιώματά του όπως συνέβαινε με τις διορισμένες διοικήσεις του κρατικού ΟΠΑΠ.
Ο δεύτερος και, ίσως πιο σημαντικός παράγοντας, είναι ότι τις αποκρατικοποιήσεις δεν τις «συμπάθησε» κανένα πολιτικό κέντρο, συμπεριλαμβανομένου των κυβερνήσεων της χώρας. Καθώς μειώνουν τα «χωράφια» και τις δικαιοδοσίες των υπουργικών θώκων, όσοι βρίσκονταν σ’ αυτούς ποτέ δεν συγχρωτίστηκαν με το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Οι καθυστερήσεις που παρουσιάστηκαν στην αποστολή των εγγράφων των περιουσιακών στοιχείων προς αποκρατικοποίηση είναι ενδεικτική. Επί μήνες το ΤΑΙΠΕΔ έψαχνε τους τίτλους κυριότητας του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι, τους οποίους κατείχε η Αγρωγή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Επίσης πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες, με την κάλυψη των πολιτικών προϊσταμένων τους (γ.γ., υφυπουργούς κ.λπ.), χρειαζόντουσαν εβδομάδες και μήνες για ν’ απαντήσουν σε απλή ερωτήματα του Ταμείου, κρίσιμα όμως για την προώθηση του προγράμματος.
Οι αντιστάσεις και οι καθυστερήσεις στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων όμως, δεν κρύβουν μόνον σκοπιμότητες. Η απουσία οποιασδήποτε τεχνογνωσίας σ’ αυτή τη διαδικασία «μαζικής» αποκρατικοποίησης περιουσιακών στοιχείων είναι εμφανής και συχνή προκάλεσε τριβές, αμηχανίες κ.λπ. Το Δημόσιο, όχι μόνον δεν διέθετε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να προωθήσει το έργο, αλλά δεν γνώριζαν καν το έργο που έπρεπε να γίνει. Για παράδειγμα, για τη δημιουργία ενός πλαισίου λειτουργίας των κανόνων της αγοράς ακόμη και στην περίπτωση ενός μονοπωλίου -όπως συμβαίνει στην περίπτωση των ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ- έπρεπε να κινηθεί ένας στρατός ειδικών, κυρίως από την Ε.Ε. για να επιλυθεί, προκειμένου να μην υπάρξει το φαινόμενο της αντικατάστασης ενός κρατικού μονοπωλίου, από ένα περισσότερο αδίστακτο ιδιωτικό μονοπώλιο.
Χρειάστηκαν δεκάδες νομοθετικές ρυθμίσει, τις οποίες είναι αμφίβολο αν μπορούσαν να τις χειριστούν 2-3 άνθρωποι στην Ελλάδα.
Διαβάστε το άρθρο «Ποιοι και γιατί δεν θέλουν τις αποκρατικοποιήσεις» στην πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΝΑΡΑΒΕΛΗ
