Τα «συμβατικά» καζίνο και πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ βυθίζονται, τα μίνι καζίνο και το διαδικτυακό στοίχημα ανθούν… Δεν περνά
εβδομάδα που να μην εντοπίζεται κάποιο παράνομο μίνι καζίνο, στο οποίο παίζονται και τα διαβόητα «φρουτάκια», ή που να μην ξεφυτρώνουν στο Διαδίκτυο ιστοσελίδες παράνομου στοιχηματισμού. Όπως, μάλιστα, πληροφορούνται τα «Επίκαιρα» από αξιόπιστες πηγές, ο ετήσιος τζίρος του παράνομου τζόγου κυμαίνεται από 2 δις ευρώ, στην πιο μετριοπαθή εκδοχή, μέχρι και 4 δις ευρώ, στερώντας από το Ελληνικό Δημόσιο αναγκαίους πόρους. Την ίδια ώρα, η κίνηση στα νόμιμα καζίνο και τα πρακτορεία ΠΡΟ ΠΟ έχει μειωθεί αισθητώς, φαινόμενο που παρατηρήθηκε και κατά την εορταστική περίοδο, μολονότι αυτή δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
Πέρα, ωστόσο, από τον παράνομο τζόγο, η οικονομική κρίση είναι λογικό να αποτρέπει πολλούς από «εξτραβαγκάντσες» του πρόσφατου παρελθόντος. Σε επικοινωνία τους με διάφορα καζίνο της χώρας, τα «Επίκαιρα» ενημερώνονται πως ο αριθμός των πελατών τους παραμένει μεν σταθερός, ωστόσο ξοδεύουν λιγότερα χρήματα όταν επισκέπτονται τους «ναούς» του εύκολου κέρδους. «Το βλέπουμε πως ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει περισσότερα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γιάννης Βραχάτης, διευθυντής Επικοινωνίας του Καζίνο Λουτρακίου, το οποίο ήδη εφαρμόζει προγράμματα οικειοθελούς αποχώρησης προσωπικού του. «Σαφέστατα θα επανεκτιμήσουμε την όλη κατάσταση αναλόγως με την έκταση της κρίσης», συμπληρώνει ο ίδιος.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται, μιλώντας στα «Επίκαιρα», και ο γενικός διευθυντής του Regeixy Casino Mont Parnes, κ. Νίκος Δάνδολος: «Η προσέλευση αυξήθηκε κατά 20% περίπου σε σχέση με το 2011, αλλά ο τζίρος μας μειώθηκε σε ανάλογο ποσοστό. Δεν είμαστε, όμως, ούτε 03/01-09/01/13ξενοδοχείο ούτε σούπερ μάρκετ για να κάνουμε προσφορές».
Πλήρης ασυδοσία στο Διαδίκτυο
Με το Ν. 4002/2011 απελευθερώθηκε μερικώς η ελληνική αγορά των τυχερών παιγνίων. Ωστόσο, δεν έχει κινηθεί μέχρι στιγμής καμιά διαδικασία αδειοδότησης. Αντιθέτως, και ιδίως στο Διαδίκτυο, κυριαρχεί η πλήρης ασυδοσία. Δεν είναι υπερβολή, άλλωστε, να ισχυριστεί κανείς πως σε κάθε δεύτερο «κλικ» στο internet ανοίγει «παράθυρο» το οποίο διαφημίζει κάποια από τις στοιχηματικές εταιρείες που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται παρανόμως στη χώρα μας, σαν να μην άλλαξε ποτέ το σχετικό νομικό καθεστώς.
«Μας έλεγαν πως δεν βοηθάμε στην άμεση αύξηση των δημόσιων εσόδων κατά 2 δις ευρώ, όταν αντιδρούσαμε κατά την ψήφιση του νόμου», σημειώνει στα «Επίκαιρα» ο κ. Βασίλης Θεοδώρου, εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών για τον Περιορισμό των Τυχερών Παιγνίων, τονίζοντας πως οι φήμες που κυκλοφορούν περί αποχώρησης κάποιων εταιρειών από την ελληνική αγορά δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένας ακόμα εκβιασμός από την πλευρά τους για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες νομιμοποίησής τους. «Στο τέλος της ημέρας πρέπει να υλοποιηθεί μια ρεαλιστική ρύθμιση των τυχερών παιχνιδιών, ακολουθώντας μοντέλα χωρών που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία σε αυτό τον τομέα απ’ ό,τι η Ελλάδα», συμπληρώνει ο κ. Θεοδώρου.
Άνδρας 35-46 ετών…
«Το πρόβλημα του τζόγου είναι πολυπαραγοντικό. Αυτό σημαίνει πως οι γενεσιουργοί λόγοι μπορεί να είναι ατομικοί, κοινωνικοί, ψυχολογικοί, επαγγελματικοί, πολιτισμικοί κ.λπ. Όλοι αυτοί οι παράγοντες λειτουργούν συνθετικά, ώστε να εκδηλωθεί το σύμπτωμα», αναφέρει στα «Επίκαιρα» ο κ. Αντώνης Πάριος, κοινωνικός λειτουργός και υπεύθυνος του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ, I Σορβόλου 24, τηλ.: 210 9241993-6), για την αντιμετώπιση της εξάρτησης από τον τζόγο. Με βάση στοιχεία για το 2011, εξάλλου, αυξήθηκε κατά 15% περίπου ο αριθμός των ανθρώπων που εντάχθηκαν σε σχετικά προγράμματα του Κέντρου σε σύγκριση με το 2010 και το 2009.
Όποιος πιστεύει επίσης ότι οι εξαρτημένοι από τα τυχερά παιχνίδια προέρχονται από κάποια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη ή επαγγελματική κατηγορία ή πως είναι χαμηλής μόρφωσης πλανάται πλάνην οικτρά.
Πρόκειται για ανθρώπους απ’όλα τα κοινωνικά στρώματα, με τους άνδρες πάντως να είναι συντριπτικώς περισσότεροι από τις γυναίκες, σε ποσοστά 90% -10% αντιστοίχως.
Ο μέσος όρος ηλικίας είναι 35-46 ετών.
«Προσπαθούμε, σε πρώτη φάση, να αυξήσουμε στους εθισμένους το κίνητρο για θεραπεία, να ενισχύσουμε την απόφαση που έχουν πάρει να ξεφύγουν από τον τζόγο. Στη συνέχεια, θέλουμε να κατανοήσουν το πρόβλημά τους. Δεν είναι απαραίτητο να απέχει κανείς εφ’όρου ζωής, αλλά αυτό είναι αναγκαίο στη φάση της θεραπείας.
Όταν κάποιος ολοκληρώνει το πρόγραμμα, μπορεί μόνος του να αποφασίσει αν θέλει να ξαναπαίξει ή όχι. Παραλλήλως, ενθαρρύνεται η συμμετοχή των συγγενικών προσώπων, συζύγου ή παιδιών, στη θεραπεία. Έτσι ενισχύεται η διαδικασία απεξάρτησης», προσθέτει ο κ. Πάριος.
Διαβάστε το άρθρο «Ο παράνομος τζόγος στο ζενίθ ο νόμιμος στο ναδίρ» στην πηγή: ΕΠΙΚΑΙΡΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ
