“Η μετακόμιση εδώ από τον παλιό Ιππόδρομο στο Δέλτα του Φαλήρου έγινε τον Οκτώβρη του 2003. Σίγουρα οι εγκαταστάσεις είναι πολύ
καλύτερες από ότι ήταν κάτω, όμως όλα τα άλλα είναι αρνητικά”.
Η αλήθεια είναι πως ουδέποτε με ιντρίγκαραν οι ιπποδρομίες. Ούτε ως θέαμα, ούτε ως μορφή τζόγου. Αδυνατώ να καταλάβω πώς θα μπορούσε κάποιος να παθιάζεται τόσο με ένα άλογο, ώστε να το παρακολουθεί τόσο στενά και εν τέλει να στοιχηματίζει λεφτά για τη θέση που αυτό θα καταλάβει. Πιο εύκολη – και ασφαλής – μου φαίνεται η ρουλέτα. Αλλά και πάλι. Το «σπορ των βασιλέων», όπως είναι γνωστό στο εξωτερικό, στην Ελλάδα έχει ακόμα φανατικούς υποστηρικτές, έστω και αν οι ολυμπιακών διαστάσεων εγκαταστάσεις του Ιππόδρομου στο Μαρκόπουλο δείχνουν να δημιουργήθηκαν για να φιλοξενήσουν πολύ περισσότερους φίλιππους από αυτούς που εν τέλει τις επισκέπτονται
Τα (παρ)άλογα ενός «Ολυμπιακού» οικοδομήματος
«Η μετακόμιση εδώ από τον παλιό Ιππόδρομο στο Δέλτα του Φαλήρου έγινε τον Οκτώβρη του 2003. Σίγουρα οι εγκαταστάσεις είναι πολύ καλύτερες από ότι ήταν κάτω, όμως όλα τα άλλα είναι αρνητικά», μου λέει η κ. Σωτηροπούλου, Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος. Οι εγκαταστάσεις συνολικής έκτασης 32 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακές. Πάρκινγκ και εσωτερικοί χώροι επιπέδου… αεροδρομίου, κυλιόμενες σκάλες, εστιατόριο με πανοραμική θέα στον στίβο, μεγάλοι χώροι στοιχημάτων, αίθουσες VIP. Όμως αυτό που λείπει είναι ο κόσμος. «Οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες και για τους φίλιππους, ακόμα και για εμάς τους εργαζόμενους», προσθέτει η κ. Σωτηροπούλου, ενώ με ξεναγεί στους χώρους στοιχηματισμού, αρκετοί από τους οποίους πλέον δεν λειτουργούν ελλείψει κόσμου.
Ο ΟΔΙΕ αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με βασικό μέτοχο το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτή τη περίοδο όμως, οι μετοχές του έχουν μεταβιβαστεί στο Ταμείο Αξιοποίησης, καθώς είναι θέμα χρόνου ο Ιππόδρομος να πουληθεί σε ιδιωτική εταιρεία. Η επόπτευση του Οργανισμού γίνεται πλέον από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ενώ κατέχει την αποκλειστικότητα για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου στην διεξαγωγή Ιπποδρομιών. Τον έλεγχο και την εποπτεία της αγωνιστικής πλευράς την έχει η Φίλιππος Ένωση Ελλάδος, ένα ακόμα νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, το οποίο και αυτό εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Όπως με πληροφορεί η κ. Σωτηροπούλου, στον χώρο υπάρχει επίσης και πρότυπος κτηνιατρική κλινική, πολλάκις βραβευμένη για την άριστη επάνδρωσή της και τις υπηρεσίες της σε παγκόσμιους αγώνες ιππασίας. «Πάλαι πότε γίνονταν συχνά τέτοιοι αγώνες», μου λέει η κ. Σωτηροπούλου, «πρόσφατα πρέπει να έγινε μόλις μία. Θεωρώ πως και αυτούς τους επηρέασε η κρίση». Μια κρίση που φυσικά δεν θα μπορούσε να μην «αγγίξει» και τον ΟΔΙΕ.
«Τα χρήματα που χρειάστηκαν για τις απαλλοτριώσεις των οικοπέδων στο Μαρκόπουλο, τα χρήματα για το στήσιμο των κτιρίων, πάρθηκαν όλα με δάνεια στα οποία ήταν εγγυητής το Δημόσιο. Μας είπαν τότε ‘φύγετε, τα πληρώνουμε εμείς’ και τώρα τα ρίχνουν πάνω μας. Έτσι φαινόμαστε σαν ΟΔΙΕ ότι έχουμε μείον. Χρεωθήκαμε δάνεια για τα οποία είχε εγγυηθεί το Δημόσιο», μου λέει η κ. Σωτηροπούλου για ένα τεράστιο και δαπανηρό έργο το οποίο εντάχθηκε στα Ολυμπιακά Ακίνητα και φυσικά, έγινε εν ριπή οφθαλμού.
Ο διαφημιζόμενος ως πιο σύγχρονος ιππόδρομος της Ευρώπης, σχεδόν οκτώ χρόνια μετά την κατασκευή του είναι ένας χώρος όπου μόλις δύο φορές την εβδομάδα διεξάγονται ιπποδρομίες, ενώ οι εξέδρες του μένουν απελπιστικά… άδειες. Πώς θα μπορούσαν να γεμίσουν άλλωστε, όταν τα Μέσα φαίνεται να αγνοούν παντελώς την ύπαρξή του, την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό άλογα και αναβάτες φιλοξενούνται σε πρωτοσέλιδα; Ο Οργανισμός πάντως, προσπαθεί ακόμα να φέρει τους θεατές στις (άδειες) κερκίδες ή έστω να ανεβάσει τον όγκο των στοιχημάτων. «Πέρσι συμπεριλάβαμε στα στοιχήματα Αγγλικές και Γαλλικές Ιπποδρομίες, ενώ στοχεύουμε να επαναφέρουμε και το γνωστό ιπποδρομιακό λαχείο Sweep Stake», λέει η κ. Σωτηροπούλου.
Επάγγελμα αναβάτης
Λίγο πριν ξεκινήσει η πρώτη ιπποδρομία καταφέρνω να «κλέψω» λίγο χρόνο από τον κ. Μιχάλη Τσιριγώτη, αναβάτη σε ιπποδρομίες εδώ και 22 χρόνια περίπου και με συμμετοχές σε Μάλτα και Μαρόκο, αν και τυπικά απαγορεύεται στους αναβάτες να έχουν οποιαδήποτε επικοινωνία με «ξένους» πριν τον αγώνα (για ευνόητους λόγους). «Αυτό που με τράβηξε στο επάγγελμα ήταν το άλογο. Είναι πολύ όμορφο, δεν μπορώ να βρω λέξεις για να το περιγράψω. Είναι σαν άνθρωπος, μόνο που δεν μιλάει», μου λέει. «Από εκεί και πέρα η δουλειά κάθε άλλο παρά εύκολη είναι», προσθέτει.
Από μικροί οι αναβάτες μπαίνουν σε μια αυστηρή γραμμή δίαιτας, σάουνας και πρωινού ξυπνήματος. «Οι προπονήσεις μας γίνονται πεντέμισι το πρωί. Τέτοια ώρα πρέπει να γυμνάζεται το άλογο και ο αναβάτης μιας και υπάρχει περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Μετά τα άλογα θα πρέπει να προλάβουν να φάνε να ξαπλώσουν και να ξεκουραστούν», λέει ο Μιχάλης για το αυστηρό του πρόγραμμα, όπου ξενύχτια, σαβούριασμα και ποτά απαγορεύονται δια… αλόγου.
Μου περιγράφει πόσο συναρπαστικοί είναι οι αγώνες και σε τι ένταση βρίσκεται διαρκώς ο αναβάτης, παρ’ όλη την κούραση και την εξαντλητική δίαιτα, ενώ στέκεται στην διαδικασία και σημασία της σωστής προπόνησης για το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. «Το άλογο θα πρέπει να φάει καλά, να φροντιστεί καλά και να γυμναστεί σωστά. Την προπόνηση την αναλαμβάνει ο προπονητής, εγώ απλά λαμβάνω εντολές από αυτόν και προπονώ το άλογο με βάση τις υποδείξεις του. Όταν αυτό φτάσει σε μια καλή κατάσταση, ο προπονητής αποφασίζει σε ποια ιπποδρομία θα λάβει μέρος», λέει σχετικά.
Το επάγγελμά του πάντως, δεν του επιτρέπει να συνδέεται συναισθηματικά με τα άλογα που καβαλάει. «Έχω αλλάξει πολλά άλογα, αμέτρητα. Για αυτό όμως είμαστε επαγγελματίες αναβάτες και όχι ερασιτέχνες. Όποιο άλογο μας φέρουν το καβαλάμε απευθείας και το γυμνάζουμε ή το τρέχουμε», λέει χαρακτηριστικά.
«Μην περιμένεις πλούτη και μεγαλεία», απαντάει σε σχετική ερώτηση μου για το εισόδημά του. «Ένας κανονικός μισθός και αυτός ποσοστιαίος, όχι σταθερός. Δεν ξέρεις ότι κάθε μήνα που θα πας στη δουλειά σου θα παίρνεις χίλια ευρώ. Η αμοιβή σου θα είναι επί του επάθλου. Έχεις δουλέψει πολύ και σωστά; Θα πληρωθείς καλά. Δεν έχεις δουλέψει όπως πρέπει και δεν έχεις πάρει νίκες; Δεν θα πληρωθείς καλά», συνεχίζει.
Αν και οι εγκαταστάσεις του Μαρκόπουλου τον ικανοποιούν στο έπακρο σε σχέση με αυτές του Φαλήρου, ο Μιχάλης στέκεται στην έλλειψη αλόγων τα τελευταία χρόνια. «Κάποτε ο ιππόδρομος βασιζόταν σε μεγάλη γκάμα αλόγων από μικροϊδιοκτήτες και μεγάλους ιδιοκτήτες που στήριζαν τον χώρο με σαράντα, πενήντα άλογα ο καθένας. Τώρα φαντάσου αυτοί οι μεγάλοι ιδιοκτήτες έχουν λιγοστέψει και όλη η μικρή ιδιοκτησία που υπήρχε κάποτε έχει εξαφανιστεί. Από τα 1500 άλογα φτάσαμε περίπου στα 500».
Τον αφήνω να συνεχίσει την προετοιμασία του και σημειώνω τα άλογα που καβαλάει στις σημερινές κούρσες στο πρόγραμμα των ιπποδρομιών: «Κεντρί» στην δεύτερη και «Γκόβερν» στην έκτη. Ανεβαίνω πάνω στον χώρο στοιχηματισμού. Ποντάρω 2.5€ Γκανιάν στο «Κεντρί» και βγαίνω έξω στις κερκίδες για να δω την ιπποδρομία.
Εξακολουθούν να είναι άδειες. Μόνο ορισμένοι κάθονται διάσπαρτοι σε αυτές και σηκώνονται κραυγάζοντας λίγο πριν τα άλογα φτάσουν στην γραμμή του τερματισμού. Τέταρτο το «Κεντρί», πρώτο το «Σόπινγκ Οάσις». Κουβάς. Δεν τα παρατάω εύκολα και παρά το γεγονός ότι δεν συγκινήθηκα στο ελάχιστο από την πρώτη ιπποδρομία, λέω να στοιχηματίσω άλλα 2.5 ευρώ στον «Κινγκ Φαέθων» της δεύτερης. Καθαρά και μόνο λόγω ονόματος. Κουβάς πάλι. «Στρονγκ Λάϊον» ο μεγάλος νικητής, αν και από τις χρηστοπαναγίες των γύρω φίλιππων κατάλαβα πως ο «Φαέθων» ήταν το φαβορί, αλλά «εμείς φταίμε που δεν μπαίνουμε μέσα να του γ**** την μάνα και τον πατέρα του (αναβάτη) Ξυνού που δεν τα έδωσε όλα στη τελική ευθεία».
Διαβάστε το άρθρο «Ιππόδρομος: Γκανιάν με άδειες κερκίδες» στην πηγή: in2life.gr του Νικόλα Γεωργιακώδη
