Ζούμε στην εποχή, όχι απλά του τζόγου αλλά της μιας ζαριάς. Αν τα… κόκκαλα φέρουν «ναι» ή «όχι», κάνεις δεν μπορεί να ξέρει ποιο θα χαρακτηριστεί ως «έξι-πέντε» ή «άσο-δύο» από την ιστορία…
Οι εξελίξεις στη χώρα έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας και οι Έλληνες γίνονται έρμαια πέραν των διλημμάτων «να σε φάει λιοντάρι ή αρκούδα» και οι πολιτικοί περιπλέκουν ακόμα περισσότερο το όποιο «αύριο» της Ελλάδας.
Η εσωστρέφεια μοιάζει να είναι στο DNA όσων κυβερνούν αυτήν τη χώρα και τα τυχερά παιχνίδια δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι κυβερνώντες δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν με τους επικείμενους παίκτες της αγοράς, χωρίς να είναι οι μόνοι που φταίνε γι’ αυτήν την έλλειψη συνεννόησης. Γνωστοί και μεγάλοι «παίκτες» παρέμεναν αδρανείς ή βολεμένοι από τα κεκτημένα ή τις ευκαιρίες που τους πρόσφερε η ανύπαρκτη νομοθεσία.
Στην Ελληνική Αγορά Τυχερών Παιγνίων οι μοναδικοί αδειοδοτημένοι «παίκτες» που από την αρχή αντιμετώπισαν την κυβερνητική προσπάθεια ρύθμισης της αγοράς με τη δέουσα σοβαρότητα είναι τα Ελληνικά Καζίνα.
Από τις 31 Μαΐου 2010 που έγινε το συνέδριο για την οργάνωση των τυχερών παιχνιδιών με πρωτοβουλία του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου όλοι μας γίναμε μάρτυρες του…
outing κυβερνώντων και διοικούντων. Οι καθήμενοι στις θεσμικές και οργανικές θέσεις αν και αρνούνταν πεισματικά δέκα ολόκληρα χρόνια την ύπαρξη αγοράς τυχερών παιχνιδιών, τελικά, παραδέχθηκαν την αυτονόητη ανάγκη ρύθμισης της. Σ’ αυτά τα δέκα χρόνια η άναρχη και ανεξέλεγκτη αγορά είχε γιγαντωθεί.
Οι αρμόδιοι εθελοτυφλούσαν μπροστά στην εκρηκτική εξέλιξη του τζόγου διεξάγοντας κρατικά παιχνίδια κάτω από ελλιπέστατο θεσμικό πλαίσιο. Επέμεναν να αγνοούν τον περιγραφόμενο ως «μονόδρομο» από τη στήλη, τον δρόμο της υποχρεωτικής κρατικής ρυθμιστικής παρέμβασης.
Στο συνέδριο του Μαΐου 2010, δια στόματος του διευθύνοντος συμβούλου του Καζίνο Λουτρακίου κυρίου Αντώνη Στεργιώτη, τα έξι ελληνικά καζίνα (τα ιδιωτικά) ενημέρωσαν τους συμμετέχοντες για τη σύσταση μόνιμου δικηγορικού γραφείου στις Βρυξέλες ώστε να είναι κοντά στις εξελίξεις.
Στόχος τους, προφανώς, η προστασία των συμφερόντων τους.
Η στήλη με τη σειρά της έχει επανειλημμένα αναφερθεί στο θέμα των Καζίνο θεωρώντας αυτονόητο ότι για το… business plan των gaming halls θα υπήρχε ήδη ενημέρωση τους ή και συμφωνία.
Όμως, μάλλον δεν υπήρξε ούτε ενημέρωση ούτε συμφωνία, όπως τουλάχιστον φάνηκε από την άμεση αντίδραση τους και την προσφυγή τους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να ανασταλεί η εφαρμογή του Κεφαλαίου Η’ του νόμου 4002/2011 που αφορά στη ρύθμιση της αγοράς τυχερών παιχνιδιών. Τα έξι Καζίνο επικαλούνται καταπάτηση των διατάξεων περί ελευθερίας εγκατάστασης, ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, ελεύθερου ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων, ζητώντας να ξεκινήσει άμεσα διαδικασία παραπομπής της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον συγκεκριμένο νόμο.
Κύκλοι της αγοράς θεωρούν ότι τα ανταλλάγματα που θα δοθούν στα Ελληνικά Καζίνα θα αφορούν την ανανέωση, αλλά και την επέκταση της αδείας τους στο διαδίκτυο με παράλληλη φραγή όλων των παράνομων ιστοσελίδων που λειτουργούν στη χώρα.
Το βέβαιο είναι πάντως ότι τα «φρουτάκια» που θεωρήθηκαν ως νέο παιχνίδι και με τον 4002/2011 δίνονται στην ΟΠΑΠ Α.Ε. λειτουργούν κανονικότατα στις αίθουσες των Ελληνικών Καζίνων από το 1995 που ξεκίνησε η αδειοδότησή τους στην Ελληνική Επικράτεια.
Πλανάται, λοιπόν, το ερώτημα αν τα κανονικά καζίνα θα συνεχίσουν να αντιδρούν στα «καζινάκια» των 20-25 μηχανημάτων που έχει σχεδιαστεί να δημιουργηθούν στην Ελληνική Επικράτεια, ή θα κρίνουν ικανοποιητικά τα ανταλλάγματα που θα τους προσφερθούν.
Μάλλον, όπως λέει ο λαός, λογάριασαν χωρίς τον… ξενοδόχο.
Διαβάστε το άρθρο «καζίνα και καζινάκια» του Γιώργου Ριζεάκου στην πηγή: 1-2-ΜΠΟΥΚ