Δεν είναι δυνατόν στο βωμό της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης να προσφέρουμε στη Νεολαία (αλλά και στη μη νεολαία) το “όπιο” του τζόγου. Μακριά από το κουμάρι λέγανε οι παππούδες μας στην Κρήτη και δεν είχαν άδικο. Ήταν πια παροιμία στο στόμα του Κρητικού λαού ότι το Μέγαρο Φυτάκη (σήμερα λειτουργεί σαν Ξενοδοχείο 5 αστέρων στο Ηράκλειο) χάθηκε στα χαρτιά σε ένα και μόνο βράδυ.
Το καζίνο και τα χαρτιά προκαλούν εθισμό. Οικογένειες διαλύονται. Μαθητές και φοιτητές εγκαταλείπουν τα μαθήματα τους. Το χειρότερο όμως από όλα είναι ότι το πρότυπο του εύκολου κέρδους δεν μπορεί να είναι το πρότυπο της νεότητας. Η ηδονή της χαρτοπαιξίας και του τζόγου συγκαταλέγεται στις αμαρτωλές ηδονές και οδηγεί συχνά και σε άλλα πάθη (μέθη, ασωτία, φαυλότητα) ίσως δε και στο έγκλημα.
Πρέπει λοιπόν να στείλουμε το μήνυμα στους κυβερνώντες με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας, να μην ανοίξουν τα καζίνα και τους χαρτοπαικτικούς τεκέδες που σκέφτονται εν ονόματι κάποιας φοροεισπρακτικής πολιτικής.
Αδυνατώ να καταλάβω πως μια κυβέρνηση που κόπτεται για την Υγεία του Λαού (βλέπε απαγόρευση τσιγάρου στους δημοσίους χώρους) θα έρθει τώρα να μας δώσει απλόχερα το τζόγο και το στοίχημα.
Αιδώς Αργείοι!
Νίκος Μαστοράκης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Σόφιας, Βουλγαρία
